Morgunblaðið - Sunnudagur - 15.12.2013, Blaðsíða 45

Morgunblaðið - Sunnudagur - 15.12.2013, Blaðsíða 45
ágalla sveitasímans og höguðu sér samkvæmt því. Með sama hætti töldu „allir“ sig mega treysta há- tæknivæddum símum nútímans og höguðu sér sam- kvæmt því og stóðu margir berstrípaðir eftir. Meira að segja Merkel, kanslari Þýskalands, með öfluga leyniþjónustu í kringum sig, bjó við það í 10 ár að Bandaríkjamenn, bræður og vinir, hleruðu hennar síma. Forseti Bandaríkjanna lofaði Merkel að hætta að hlera síma hennar, en heldur því opnu að hlera þá síma sem kanslarinn hringir í. Íslenskt fyrirtæki, Vodafone, þverbraut reglur um eyðingu gagna, og hafði í fórum sínum margvísleg viðkvæm málefni einstaklinga árum saman og hefur komist upp með að gefa ekki frambærilegar skýringar á því. Enginn veit hvort eða hvernig eigendur þess fyrirtækis kunna að hafa notað þann upplýsingasjóð sem þeir höfðu engan rétt til að hafa undir höndum. Heimurinn upplýstur Tveim tölvuunglingum, Manning og Snowden, tókst að veita öflugustu njósnastofnunum heims nokkur óbætanleg högg. Það er líklegt að þessir tveir hafi brotið gildandi lög í sínu heimalandi með sínum gerðum. Þessi ungu menn beindu þunnum ljósgeisla inn fyrir rammgerðan leyndarhjúpinn. Þótt glufan væri lítil, sem lýst var inn um, kom í ljós umfangs- mikil starfsemi af því tagi sem aðeins framleiðendur hasarmynda í framúrstefnustíl hefðu haft ímynd- unarafl til að lýsa óséðri. Eins og fyrr sagði má gefa sér að uppljóstrararnir séu lögbrjótar. En ef sú starfsemi sem þeir gáfu umheiminum færi á að sjá glitta í er í samræmi við lög, hefur það vald sem slík lög setur farið alvarlega út af sporinu. Í ljós er kom- ið, að hin vestrænu stórríki „hlera“ því sem næst hvern einasta mann í eigin löndum, svo ekki sé minnst á annarra ríkja menn. Og þetta er gert í þeim göfuga tilgangi að reyna að koma auga á hryðjuverkamenn áður en þeir láta til skarar skríða. Hver getur verið á móti því, eftir það sem gerðist 11. september 2001 og fyrir og eftir þann tíma? Auðvitað enginn. En vandinn er sá að „hryðjuverkamaður“ er dálítið óljóst hugtak. Leyni- þjónustur hafa því ekki fundið annan nýtilegan kost en þann að líta á mannheim allan sem hugsanlegan tilvonandi hryðjuverkamann og því er mannheimur hleraður. Og síminn í öllum sínum margvíslegu myndum og tölvurnar gera mönnum þetta kleift. Nú fara opinberir starfsmenn til vinnu sinnar að morgni í Phönix í Arisóna og nota pinna og tölvu- skjá til að stýra drónaflugvél í Yemen eða Pakistan. Á góðum degi næst að drepa þar grunaðan hryðju- verkamann og helst sem fæsta aðra í leiðinni og komast heim í kvöldmat á siðlegum tíma. Þetta er snyrtileg, áhættulaus og virt og vellaunuð vinna. Vera má að samið sé um bónusgreiðslur. Með sama hætti geta menn „hlerað“ hvar sem er. Tæknin hef- ur auðveldað líf okkar mjög og ekki bara þeirra sem ekki eru njósnarar. Nú þurfa menn ekki að stela bréfum og opna þau með varúð yfir gufu og hnýsast, setja þau aftur í umslagið og koma þeim fyrir aftur, svo engan gruni neitt. Daglega sitja hundruð þús- unda verðlaunanemenda í tölvunarfræðum í Illinois eða London og láta tölvurnar hlera aðrar tölvur og síma, skrá og raða saman í heillegar myndir. Á góð- um degi á þessum vinnustað minnir ein mynd af milljón á forskrift af hryðjuverkamanni. Óafvitandi taka allir þátt Nánast allir eiga farsíma og hafa hann með hvert sem þeir fara (nema í heita pottinn). Og þannig skrá sig nánast allir til leiks. Þeir sjálfir muna sjálfsagt ekki deginum lengur hvaða leið þeir fóru á þennan staðinn eða hinn. En þeir þurfa ekki að hafa áhyggj- ur af því. Það er allt saman skráð og jafnvel miklu lengur en gert var hjá Vodafone. Og það er einnig skráð hverjir hittast. Því símarnir sýna fjarlægðina sem er á milli þeirra. Og þegar 3, 5 eða 7 símar eru á litlum reit þá vita þeir hlerunardrengirnir að menn eru sennilega á fundi. Og ef grunsamlegt nafn tengist einum símanum er þegar í stað hægt að breyta einum af 5 í upptöku- og sendingartæki og skiptir ekki máli þótt samviskusamlega hafi verið slökkt á þeim. Að loknum þessum „fundi“ fer hver og einn áleiðis heim til sín og kemur við í sinni Melabúð hér eða þar um veröldina. Hann verslar og borgar með greiðslukortinu sínu og allar þær upp- lýsingar eru skráðar jafnharðan ef ástæða þykir til- settar með öðrum upplýsingum um þá persónu. Ár- um saman er skráð hvað viðkomandi keypti af rúsínum, ostum, sveppum og gosdrykkjum. Hvað réttlætir það? Er það af heilbrigðisástæðum svo leyniþjónusturnar geti gripið inn í ef mannheimur fitnar eða tennur taka að skemmast af sykuráti? Nei, nei, nei. Ekki gefa til kynna að þú sért með snert af ofsóknarbrjálæði. Þetta er eingöngu gert til að sjá hvort handhafar síma og greiðslukorta sem að auki hafa hugsanlega hist eru að kaupa efni sem nota mætti til sprengjugerðar, ef það kemur saman í nægjanlegu magni. Smáskammtarnir vekja sjald- an grunsemdir. Þess vegna þarf að sjálfsögðu að fylgjast með smákaupum, og hvort smákaupendur hafi tengsl og nota svo margföldunartöfluna. Þar gætu hryðjuverkamenn framtíðarinnar verið á ferð. Ósennilegt er að Stalín gamli hefði hrotið um slíkt og þvílíklegt í sínum villtustu draumum um eftirlit með almenningi. En þrátt fyrir allt Vegna hryðjuverkaógnarinnar hefur leyniþjón- ustumönnum fjölgað mikið og við bætist fjöldi verk- taka á þeirra vegum. Tilfinningin segir mönnum að fjöldinn, menntunarstigið, ómælt féð og fínasta tækni ætti að tryggja að fæst fari fram hjá hinu alsjáandi auga. Þrjátíu ár eru síðan sagt frá því að gervitungl njósnastofnana sæju eldspýtnastokk út úr geimnum og gætu lesið textann á honum. Samt sáu þær bin Laden ekki í 10 ár. Þó var fleiri gervitunglum beint að meintum verustöðum hans en tíu heimsborgum samanlagt. Bin Laden var nærri tveir metrar á hæð og menn geta í huganum borið hann saman við eld- spýtnastokk. Bandaríkjaforseta er betur gætt en nokkurrar annarrar mannveru. Hann stóð og hélt langa ræðu í minningu Mandela á dögunum. Hinn eini sem fékk að vera við hlið forsetans, svo séð yrði (ekki glitti í neinn lífvörð) var táknmálstúlkurinn frægi. Engin af öllum þessum njósnastofnunum vissi að táknmálstúlkurinn vissi ekki hvað táknmál var. Og þær vissu ekki heldur að maðurinn, sem einum var treyst til að standa lengi þétt við hlið Bandaríkjaforseta, hafði verið fangelsaður fyrir þjófnað og að auki ákærður fyrir nauðgun og morð. Sjálfsagt er að gæta sín á að hlæja ekki upphátt að þessu. Því það yrði þá ekki til annars en að ýta undir þau sjónarmið að núverandi njósnastig mann- kyns væri augljóslega allt of lágt. Morgunblaðið/Ómar 15.12. 2013 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 45
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið - Sunnudagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið - Sunnudagur
https://timarit.is/publication/1078

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.