Morgunblaðið - 30.04.2014, Page 29

MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 30. APRÍL 2014
✝ Kristrún fædd-ist 8. febrúar
1927 í Reykjavík.
Hún lést á hjúkr-
unarheimilinu
Grund 24. apríl
2014.
Foreldrar henn-
ar voru Skúli Odd-
leifsson frá Lang-
holtskoti í
Hrunamanna-
hreppi, d. 1989, og
Guðbjörg Gissurardóttir frá
Gljúfurholti í Ölfusi, d. 1981.
Fósturforeldrar voru Jón Jóns-
son frá Skipholti í Hruna-
mannahreppi, d. 1955, og Val-
dís Jónsdóttir frá Reykjadal í
Hrunamannahreppi, d. 1970.
Þau bjuggu á Grettisgötu 55c í
Reykjavík. Uppeldissystkini
Kristrúnar voru sex, en þau
Símon Geir, giftur Eydísi Berg-
lindi Baldvinsdóttur og eiga
þau einn son, Benjamín Emil.
d) Ragnheiður Lind, gift Brynj-
ari Ólafssyni og eiga þau eina
dóttur, Ólöfu Lilju. 2) Rakel,
gift Gísla Þórerni Júlíussyni og
eiga þau þrjú börn, þau eru: a)
Vala Rún, í sambúð með Árna
Leó Stefánssyni. b) Jón Símon,
í sambúð með Dagmöru Am-
broziak og eiga þau eina dótt-
ur, Árelíu Ósk. c) Tumi Snær, í
sambúð með Gyðu Hrund Þor-
valdsdóttur.
Kristrún, sem ávallt var köll-
uð Dúna, bjó alltaf í Reykjavík
og lengst af á Leifsgötunni.
Hún útskrifaðist frá Kvenna-
skólanum og starfaði sem ritari
og skrifstofukona. Lengst af
helgaði hún líf sitt heimili og
börnum en vann síðar umönn-
unarstörf og við hreingern-
ingar á vegum Reykjavík-
urborgar.
Útför Kristrúnar fer fram
frá Hvítasunnukirkjunni Fíla-
delfíu í dag, 30. apríl 2014, kl.
11.
eru öll látin. Krist-
rún átti sex hálf-
systkini og lifa
fjögur þeirra.
Kristrún giftist
eftirlifandi eig-
inmanni sínum,
Þóri Geirmund-
arsyni, 27. desem-
ber 1952. Þau
eignuðust tvö
börn: 1) Geir Jón,
giftur Guðrúnu
Ingveldi Traustadóttur og eiga
þau fjögur börn, þau eru: a)
Þórir Rúnar, giftur Guðrúnu
Maríu Jónsdóttur og eiga þau
eina dóttur, Elísabet Ingu, en
fyrir á hann tvo syni, Geir Jón
og Víking Ómar. b) Narfi Ísak,
giftur Guðrúnu Hlín Bragadótt-
ur og eiga þau tvö börn, Brynj-
ar Inga og Dórótheu Lind. c)
Ég vil með nokkrum orðum
minnast elsku móður minnar
sem kvaddi þetta líf södd lífdaga
á sumardaginn fyrsta á afmæl-
isdegi mínum, en fyrir 62 árum
fæddi hún mig á sumardeginum
fyrsta og var ég sólskinsbarnið
hennar. Pabbi og mamma
bjuggu þá hjá afa og ömmu á
Grettisgötu en stuttu síðar fluttu
þau á sitt fyrsta eigin heimili á
Leifsgötunni þar sem ég og syst-
ir mín Rakel, sem fæddist tveim-
ur árum, tveimur mánuðum og
tveimur dögum á eftir mér, ól-
umst upp. Þó heimilið okkar hafi
verið lítið áttum við yndislegar
stundir saman og mamma hætti
að vinna úti og helgaði sig okkur
algjörlega. Það var ómetanlegt
að eiga svona góða mömmu sem
vildi allt fyrir mig gera. Gaf sér
alltaf tíma til að hjálpa mér við
heimalærdóminn og sá til þess
að ég færi alltaf vel lesinn í skól-
ann.
Mamma mín var alin upp á
mjög trúuðu heimili og kenndi
okkur systkinunum bænir og
hvatti okkur til að lesa Guðs orð.
Þegar ég var mjög ungur gengu
foreldrar mínir í Hvítasunnu-
söfnuðinn og þótti mörgum það
mjög skrítið og fannst mér alltaf
sem þau nytu ekki sannmælis
vegna trúarafstöðu þeirra. En
þau hvikuðu aldrei frá trú sinni
og fyrir það er ég svo þakklátur
því ég bar gæfu til að ganga
sama veg og þau og sé aldrei eft-
ir því. Trúin á Jesú og fullvissan
um nærveru og handleiðslu hans
var svo rík í lífi mömmu en al-
gjörlega laus við allan ofsa eða
þröngsýni heldur byggðist alltaf
á kærleika og væntumþykju. Ég
dáðist að þessum eiginleikum
mömmu og mikið vildi ég að ég
ætti eitthvað af því sem hún átti
í Drottni sínum og frelsara.
Mamma mín bjó yfir ein-
stökum hæfileika til að þekkja
ættir fólks, sem ekkert var skylt
henni, og var unun að leita til
hennar um upplýsingar. Var oft
nóg að nefna mannsnafn eða
heimili til að fá fullnægjandi
upplýsingar um ættir viðkom-
andi og leituðu margir til hennar
vegna þessarar náðargáfu. Því
var svo sárt þegar mamma
greindist með alvarlegan sjúk-
dóm fyrir fáu árum og minnið
hvarf smátt og smátt.
Þrátt fyrir þessi erfiðu veik-
indi mömmu síðustu árin var
hún alltaf svo glöð og gefandi.
Hún lærði á píanó ung og spilaði
yndislegu sálmana sína og uppá-
haldsdægurlögin fram á síðasta
dag og fengum við að njóta með
henni að hlusta á hana og ekki
síst að taka lagið með henni.
Naut hún þess meðan kraftar
hennar leyfðu að spila fyrir fólk-
ið sem dvaldi með henni á hjúkr-
unarheimilinu Grund, hún var
alltaf að gefa eitthvað af sér.
Mamma mín naut einstakrar
umönnunar á hjúkrunarheim-
ilinu Grund og var alltaf svo
ánægð og þakklát. Vil ég fyrir
hönd allra aðstandenda hennar
þakka innilega stjórnendum og
starfsfólki Grundar fyrir kær-
leikann, umönnunina og hlýjuna
sem þið sýnduð móður minni alla
tíð, þið eruð hreint út sagt stór-
kostleg. Guð blessi starfið á
hjúkrunarheimilinu Grund. Þeim
sem vilja svo minnast móður
minnar er bent á ABC barna-
hjálp.
Nú er mamma mín farin heim
til Drottins sem hún elskaði svo
heitt og nýtur dýrðarinnar hjá
Drottni, en við sem eftir erum
þökkum Drottni fyrir elsku
mömmu og allt það sem hún var
okkur. Hvíl þú í friði, elsku
mamma mín.
Geir Jón Þórisson.
Í dag er til moldar borin
elskuleg tengdamóðir mín,
Kristrún Skúladóttir. Dúna, eins
og hún var alltaf kölluð. Hún var
alveg einstök manneskja, hún
var trúuð kona og var viss um að
þegar þessu lífi lyki færi hún
heim til Drottins síns og frels-
ara. Hún var með eindæmum
minnug, ef maður nefndi ein-
hverja manneskju á nafn var
hún búin að rekja ætt hennar
langt aftur og vissi jafnvel hvar
fólkið átti heima. Dúna var mjög
gestrisin og vildi öllum vel, góð
heim að sækja og hélt góðu sam-
bandi við vini sína með jólakort-
um og bréfum. Hún var afburða-
hannyrðakona og liggja mörg
verk eftir hana hjá fjölskyldu og
vinum.
Dúna var mjög áhugasöm um
menntun og ekki þótti henni
verra ef hún heyrði að ungmenni
færu í Kvennaskólann, því í
þeim skóla hafði hún hlotið
menntun sína. Dúna spilaði með
eindæmum vel á píanó og hafði
gaman af því og finnst mér ekki
langt síðan ég kom til hennar og
hún spilaði fyrir okkur „Ég leit
eina Lilju í holti“ og ekki sló hún
feilnótu.
Eitt er víst í þessum heimi að
einn góðan veðurdag munum við
öll kveðja þetta líf og núna er
Dúna farin heim til Drottins sem
hún elskaði af öllu hjarta. Nú að
leiðarlokum langar mig að þakka
fyrir allt sem hún var mér og
börnum okkar, góð tengda-
mamma og amma. Hún var heið-
urskona. Elsku Þórir, Guð gefi
þér styrk og blessi þig í sorg og
söknuði.
Guðrún Ingveldur
Traustadóttir.
Nú er amma Dúna komin
heim til Jesú. Amma Dúna var
alltaf elskuleg kona og naut
ávallt samvista með barnabörn-
um sínum og síðar langömmu-
börnum. Við nutum þess alltaf
að koma í heimsókn á Leifsgöt-
una þegar við bjuggum í Vest-
mannaeyjum á okkar æskuárum
og ferðuðumst við þá yfir hafið
til höfuðborgarinnar. Amma
Dúna tók alltaf vel á móti okkur
með opnum faðmi, kyssti okkur
og knúsaði og bauð okkur eitt-
hvað að borða. Þegar búið var að
snæða og tala saman spilaði
amma fyrir okkur á píanóið.
Amma Dúna var ávallt um-
hyggjusöm. Hún gætti þess allt-
af að við værum vel klædd, fær-
um ekki yfir götu án þess að
leiða hana og færum okkur aldr-
ei að voða. Sem börn fannst okk-
ur þetta stundum fullmikil ár-
vekni hjá ömmu en í dag
kunnum við vel að meta hug-
ulsemi hennar. Eftir að við eign-
uðumst sjálf börn skiljum við
umhyggjusemi hennar í okkar
garð.
Amma Dúna var félagslynd
og hafði yndi af að hitta og vera
innan um fólk. Í sjálfboðavinnu
vann hún við símsvörun á Lind-
inni og vann við ræstingar í
Austurbæjarskóla. Við fengum á
okkar yngri árum að fara með
henni að þrífa og voru það alltaf
ánægjulegar stundir.
Amma Dúna var tónelsk kona
og hafði unun af því að spila á pí-
anóið. Alzheimer lagðist yfir
ömmu og fennti þá yfir minn-
ingabanka hennar en tónlistin
bjó sterk í henni. Við minnumst
stundar okkar saman þegar við
héldum upp á 85 ára afmæli
þeirra beggja og 60 ára brúð-
kaupsafmælið árið 2012. Þegar
hún settist við píanóið og spilaði
undir söngnum hafði amma
Dúna engu gleymt. Hún spilaði
eins og hún gerði alltaf, brosandi
og lífsglöð.
Amma Dúna er núna komin á
friðarstað, þar sem við trúum að
hún dansi um og spili undir
fjöldasöng. Við þökkum Drottni
fyrir okkar elskulegu ömmu
Dúnu og minning hennar lifir
hjá okkur. Að lokum langar okk-
ur að enda með bæn sem amma
Dúna bað ávallt með okkur:
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum)
Við biðjum góðan Guð að
blessa og styrkja afa Þóri,
pabba, Rakel og alla fjölskyldu
okkar.
Þórir Rúnar, Narfi Ísak,
Símon Geir, Ragnheiður
Lind og fjölskyldur.
Í dag kveð ég hinstu kveðju
vinkonu mína Kristrúnu Skúla-
dóttur, eða Dúnu eins og hún
var ætíð kölluð. Okkar fyrstu
kynni voru á sunnudegi haustið
1974 þegar Rakel vinkona mín
bauð mér í mat til foreldra
sinna, Dúnu og Þóris, á Leifs-
götu 9. Ég hafði ekki kynnst
þeim ágætu hjónum að nokkru
ráði en þennan sunnudag var
mér tekið opnum örmum og æ
síðan fann ég mig velkomna til
þeirra.
Dúna var hógvær kona en
naut sín þó vel á mannamótum,
ekki síst í kirkjunni sinni. Þar
átti hún sitt trygga sæti og var
traustur hlekkur í safnaðarstarf-
inu. Listfeng var hún og bar
heimili þeirra Þóris þess glöggt
vitni bæði í fallegum útsaum og
smekklegu innbúi.
Það var alltaf gaman að koma
þangað og mikið var notalegt að
setjast til borðs í litla eldhúsinu
þeirra og spjalla saman yfir
góðu kaffi og meðlæti. Þá barst
talið oft að Stykkishólmi enda
Þórir uppalinn þar og þangað
fóru þau hvert sumar og tjöld-
uðu í mörg ár uppi á Hraunflöt
og svo seinna meir á tjaldstæð-
inu í Stykkishólmi, fannst báðum
gott að koma í Hólminn.
Dúna var afar músíkölsk og
spilaði undurvel á píanó og þó
svo að minnið væri farið að
svíkja hana síðustu árin spilaði
hún á það af fingrum fram og sló
þar ekki feilnóturnar. Mér þótti
innilega vænt um hversu mikinn
áhuga hún sýndi börnunum okk-
ar Jónsa og talaði svo fallega til
þeirra og um þau. Nokkrum
sinnum kom hún á tónleika þar
sem Inga Hrönn okkar tók þátt í
söng og leik og nærvera hennar
gladdi okkur mikið.
Hún var líka ánægð þegar
hún vissi að börnin okkar höfðu
valið Kvennaskólann sem fram-
haldsskóla því þar hafði hún
stundað nám á sínum tíma og
fengið góða vinnu að loknu prófi
enda greind og samviskusöm.
Það sem einkenndi Dúnu þó
fyrst og fremst var kærleiksrík
umhyggja hennar sem ég og mín
fjölskylda nutum góðs af. Hún
tók okkur alltaf opnum örmum
og blessunaróskir hennar fylgdu
okkur þegar við kvöddum. Elsku
Þórir, Rakel, Geir Jón og fjöl-
skyldur. Við Jónsi, Hákon og
Inga Hrönn vottum ykkur sam-
úð okkar og biðjum Guð að
blessa minningu Dúnu í hjörtum
ykkar.
Anna Árnadóttir.
Kristrún
Skúladóttir
✝
Kærar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur ómetanlegan stuðning og hlýhug
við andlát og útför elsku mannsins míns,
pabba, tengdapabba og afa,
FRIÐRIKS THEODÓRSSONAR.
Edda Völva Eiríksdóttir,
Hildur Friðriksdóttir, Jóhannes Albert Sævarsson,
Hrefna Friðriksdóttir, Hörður Sigurðarson,
Halla Rún Friðriksdóttir, Jón Benoný Reynisson,
barna- og barnabarnabörn.
✝
Ástkær bróðir okkar,
RUNÓLFUR ÞORKELSSON,
lést á Hjúkrunarheimilinu Skógarbæ fimmtu-
daginn 24. apríl.
Minningarathöfn fer fram í dag, miðviku-
daginn 30. apríl, í Fella- og Hólakirkju,
kl. 15.00.
Jarðsett verður laugardaginn 3. maí í Setbergskirkjugarði.
Páll Þorkelsson,
Lilja Þorkelsdóttir
Hulda Þorkelsdóttir,
Guðrún Kristjánsdóttir.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug vegna andláts og útfarar ástkærrar
eiginkonu minnar, móður, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
MARÍU SIGRÍÐAR HÁKONARDÓTTUR
frá Flatey í Breiðafirði,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni fimmtu-
daginn 17. apríl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Sóltúns
fyrir frábæra umönnun og hlýhug.
Markús Markússon,
Sigríður Markúsdóttir, Jón Kjartansson,
Bjarndís Markúsdóttir, Pétur Maack Pétursson,
Hákon Markússon, Guðrún Bjartmarz,
Þorbjörg Markúsdóttir, Sigurður Einarsson,
Hrafnhildur Markúsdóttir, Þór Þórsson,
Karitas Markúsdóttir,
Guðbjörg Markúsdóttir, Jón Ingi Hákonarson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför
ÓLAFAR ODDNÝJAR JÓHÖNNU
ÓLAFSDÓTTUR,
Akureyri.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á Grenihlíð
fyrir góða og hlýja umönnun.
Hjörtur, Steingerður,
Karl, Anna Svava,
Ólöf Bryndís, Heimir
og fjölskyldur.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SIGRÍÐUR MARGRÉT JÓNSDÓTTIR,
fyrrum húsfreyja í Hofsárkoti,
Bjarkarbraut 1,
Dalvík,
sem lést aðfaranótt mánudagsins 21. apríl,
verður jarðsungin frá Dalvíkurkirkju laugar-
daginn 3. maí kl 13.30.
Jón Emil Ágústsson Gentry,
Jóhanna Kr. Gunnlaugsdóttir, Þorvar Þorsteinsson,
Sigvaldi Gunnlaugsson, Lára Jóhannesdóttir,
Ólöf Gunnlaugsdóttir, Þórarinn Gunnarsson,
Elín H. Gunnlaugsdóttir, Ólafur Haraldsson,
ömmu- og langömmubörn.
✝
Okkar ástkæri
JÓN HERMANNSSON
frá Borgarnesi,
Hlaðhömrum 2,
Mosfellsbæ,
andaðist laugardaginn 26. apríl á
Landspítalanum, Fossvogi.
Hann verður jarðsunginn frá Borgarneskirkju
þriðjudaginn 6. maí kl. 14.00.
Indriði Albertsson, Helga Sveinbjörnsdóttir,
Helga Indriðadóttir,
Margrét Kristín Indriðadóttir,
Sveinbjörn Indriðason,
Magnús Indriðason,
fjölskyldur þeirra og aðrir aðstandendur.
✝
Elskuleg frænka okkar,
BRYNDÍS CRISTENSEN,
fædd Guðmundsdóttir,
lést á heimili sínu í Kaupmannahöfn
sunnudaginn 27. apríl.
F. h. fjölskyldunnar,
Erla Breiðfjörð Gústafsdóttir,
Alla Ó. Óskarsdóttir,
Daníel G. Óskarsson.