Morgunblaðið - Sunnudagur - 19.10.2014, Síða 14

Svipmynd
14 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 19.10. 2014
N
ý plata tónlistar-
mannsins Gunn-
laugs Briem er
komin út víða um
heim og vitanlega
einnig hér á landi. Platan nefnist
Liberté eða Frelsi og er þriðja
sólóverkefni Gunnlaugs, en hann
hefur eins og kunnugt er verið
trommuleikari Mezzoforte í fjöl-
mörg ár. Gunnlaugur býr í Búda-
pest.
„Þessi plata hefur verið nokkur
ár í vinnslu með hléum og á henni
eru átta verk,“ segir Gunnlaugur.
„Á síðasta ári ákvað ég að taka
áhættuna, klára þetta og koma
plötunni út, en hún er mitt per-
sónulegasta tónlistarframlag til
þessa. Þar sem ég hef ágæt sam-
bönd hefur mér tekist að fá henni
dreift í nokkrum Evrópulöndum
sem og á helstu stafrænum miðl-
um. Nú er ákveðinn vendipunktur,
platan kláruð og við tekur fjöl-
miðlavinnan, myndabandagerð og
viðtöl ásamt því að vera duglegur á
samfélagsmiðlunum. Liberté hefur
fengið góðar viðtökur svo ég er
bjartsýnn á framhaldið.“
Íslenskir steinar
og afrísk rödd
Hvað er það sem gerir þessa plötu
svo persónulega?
„Það sem gerir þessa plötu per-
sónulega mikilvæga fyrir tónlist-
arferil minn er að ég sem tónlist-
ina að mestu, syng í fjórum lögum
og spila á flygilinn hans Óla Arn-
alds í tveimur. Ég þurfti að hugsa
mig rækilega um áður en ég
ákvað að láta söng minn vera á
plötunni. Lokalagið er í minningu
föður míns, Gunnlaugs E. Briem,
sem lést í byrjun ársins og það
var mikilvægt fyrir mig að það
kæmi sem best út. Ég er mjög
ánægður með þetta lag, sem er
spilað á píanó, og ungversk
strengjasveit, sem ég stjórnaði
sjálfur, lék undir. Um útsetn-
inguna sá Simon Hale, breskur
tónlistarmaður sem hefur meðal
annars unnið með Björk. Ég fékk
frábæra einstaklinga, íslenska og
erlenda, til að vinna með mér og
helstan má nefna einn af mínum
bestu vinum, Jökul Jörgensen,
sem er mikið ljóðskáld og ein-
stakur tónlistarmaður. Hann
samdi öll ljóðin sem eru á Liberté.
Það má segja að þessi plata sé
nokkuð dökk á köflum, en eins og
ungverskur blaðamaður sagði við
mig: „Ég sé ljós við endann í tón-
listinni þinni, sólin er að koma
upp.“ Það er einnig sérstakt við
þessa plötu að þar renna saman
afrískir og íslenskir menningar-
heimar. Fyrir nokkrum árum fór
ég til Suður-Afríku með Mezzo-
forte að spila á Capetown Jazz
festival og heimsótti í framhaldinu
fátækrahverfin Townships og sá
hvernig fólk dregur fram lífið. Ég
sat inni í kofaskrifli og spilaði á
fötu með innfæddum, sem var
ótrúleg reynsla. Strákarnir flugu
heim en ég fór og heimsótti lítinn
tónlistarskóla í úthverfi Jóhann-
esarborgar þar sem ég hljóðritaði
söng afrískra krakka í titillagi plöt-
unnar Mother. Þeirri upptöku
blandaði ég svo saman við söng ís-
lenskra krakka sem syngja sama
texta. Þarna syngja því saman afr-
ískir krakkar sem lifa í fátækt og
íslenskir krakkar sem hafa allt til
alls. Textinn, sem er óður til móð-
urinnar, er eftir Jökul og sunginn
á ensku.
Fyrir nokkrum árum kynntist
ég, í gegnum þýskan blaðamann,
suðurafrískum söngvara að nafni
Vusi Mahlasela. Við hittumst síðan
loksins í smábæ við landamæri
Þýskalands og Frakklands. Vusi er
friðsamur byltingarsinni sem nýtur
gríðarlegrar virðingar í Suður-
Afríku og er eins konar Bob Dylan
þeirra. Á plötunni syngjum við
saman eitt lag, The Fugue, en þar
er notuð steinaharpa smíðuð af
Páli á Húsafelli. Frank Aarnink lék
á hörpuna í þessu lagi. Þarna
hljóma íslenskir steinar með þess-
ari gríðarlega djúpu og stóru afr-
ísku rödd Vusis. Þessi samruni
hins afríska heims og hins íslenska
á plötunni finnst mér áhugaverður
og dulúðugur.“
Hvatning til að skapa
Platan heitir Frelsi. Sá titill er
varla tilviljun.
„Jökull stakk upp á þessum titli
og mér leist strax vel á hann. Það
skiptir alla máli að hafa frelsi til að
vera þeir sjálfir og gera þá hluti
sem þá dreymir um. Á albúminu er
mynd af dreng og hún er táknræn
fyrir æskufrelsið þar sem voru lítil
höft og maður gat verið maður
sjálfur; veitt kola niðri á höfn eða
hjólað út í buskann og reykt njóla
niðri við sjóinn í Laugarnesinu,
borðað hundasúrur og tínt ána-
maðka, alltaf í leit að ævintýrum.
Á fullorðinsárum uppgötvar maður
hvað það er mikilvægt að komast í
burtu frá þeim gamla vana að gera
það sem umhverfið heimtar af
manni. Það felst mikið frelsi í því
að átta sig á að maður getur verið
maður sjálfur og tekið skref í átt-
ina að því að komast út fyrir þæg-
indarammann. Það er það sem ég
er að gera með þessari plötu. Frá
því ég var unglingur hef ég verið í
þeirri frábærri hljómsveit Mezzo-
forte og í því felst ákveðið öryggi.
Það er stór stund í mínu lífi að
hafa komist þetta langt út fyrir
þægindahringinn. Ekki sérlega
auðvelt má segja en nauðsynlegt til
að þroska sig sem manneskja.“
Þú nefndir í upphafi að á plöt-
unni er lagið Farewell sem er til-
einkað föður þínum. Varð lát hans
á einhvern hátt til þess að þú fórst
að hugsa hluti upp á nýtt og end-
urskoða lífið?
„Pabbi var 92 ára þegar hann
dó. Ég var hjá honum síðustu dag-
ana og vikurnar ásamt fjölskyld-
unni. Það var sérstök upplifun að
fá að vera hjá honum síðustu
stundirnar og halda í höndina á
honum. Á þeirri stundu verður
ákveðin hugarfarsbreyting og tím-
inn stöðvast eitt augnablik. And-
legt uppgjör verður til. Að fara í
gegnum þessa reynslu með honum
var líka hvatning til mín um að lifa
lífinu eins sterkt og ég get. Í fram-
haldinu ákvað ég að vera duglegur
að láta drauma mína rætast, klára
hálfunnin verkefni og bara kýla á
hluti sem mér hafði fundist fjar-
lægir eða ómögulegir. Ég hef bæði
verið að vinna þessa plötu og fleiri
verkefni sem virtust vita vonlaus
en ég sé nú að eru og voru raun-
hæfur möguleiki. Fráfall pabba
varð mér hvatning til að halda
áfram að skapa og takast á við
hlutina af djörfung og dugnaði.“
Hvaða verkefni eru þetta?
„Ég hef verið að semja eitthvað
af kvikmyndatónlist og hef fengið
boð frá útvarpshljómsveitinni í
Búdapest um að þeir hafi áhuga á
að taka þátt í verkefninu. Simon
Hale er búinn að útsetja þrjú verk
fyrir sinfóníuhljómsveit. Verkin
verða tekin upp í hljóðveri á næsta
ári ef allt gengur eftir og mig lang-
ar til að gera stutta heimildarmynd
um þessa vinnu. Ég finn fyrir góð-
um meðbyr við þetta verkefni sem
og nýju plötuna.“
Kvikmyndatónlist, segirðu. Sem-
ur þú fyrir ákveðna kvikmynd?
„Tónlistin var í byrjun hugsuð
sem tilraunaverkefni fyrir kvik-
mynd sem er verið að vinna í Am-
eríku. En hvort sem tónlist mín
verður notuð í þá mynd eða ekki –
það skýrist á næsta ári – stendur
hún alveg ein og sér.“
Hvernig tónlist er þetta?
„Þetta eru þrjú stutt verk í
klassískum Disney-anda. Á sínum
tíma fékk ég klassíska tónlistar-
menntun í bland við djass sem hef-
ur haft sín áhrif. Ég er opinn og
hef gaman af að gera nýja hluti
sem eru mér framandi en samt á
einhvern furðulegan hátt eðlis-
lægir. Ég held að mig skorti ekki
hugmyndaflug í sköpuninni. Mark-
mið mitt er að vera eins skapandi
og ég mögulega get. Maður veit
aldrei hvenær maður verður flaut-
aður út af. Mér hættir samt stund-
um til að fara aðeins yfir strikið
þannig að ég dett á hausinn en það
verður bara að hafa það.“
Forlögin kíktu við
Þú býrð í Búdapest, hvernig er að
vera þar?
„Konan mín er ungversk og við
búum í miðborginni, rétt við gamla
markaðinn og göngugötuna Vaci
utca. Við hittumst í flugvél fyrir
átta árum þegar hún settist við
hliðina á mér, á milli mín og Jó-
hanns bassaleikara Mezzoforte,
fékk sæti Gríms Atlasonar, fyrr-
verandi bæjarstjóra í Dölunum og
fararstjóra, en hann þurfti að
breyta ferðaáætlun sinni skömmu
fyrir brottför, annars hefði hann
setið í þessu sæti. Forlögin hafa
eitthvað verið að kíkja þarna við.
Við byrjuðum að tala saman, það
vatt upp á sig og við giftum okkur
fyrir þremur árum. Það er sérstakt
að búa í Ungverjalandi. Fólkið er
gott en nokkuð þrúgað af reynslu
síðusta áratuga og árhundraða sem
og efnahag landsins sem mætti
Út fyrir
þæginda-
rammann
GUNNLAUGUR BRIEM HEFUR SENT FRÁ SÉR NÝJA PLÖTU ÞAR SEM
ÍSLENSKIR OG AFRÍSKIR MENNINGARHEIMAR MÆTAST. Í VIÐTALI RÆÐIR
HANN UM PLÖTUNA, NÝ VERKEFNI OG ANDLEGA LEIT. HANN TALAR
EINNIG UM FRÁFALL FÖÐUR SEM VARÐ TIL ÞESS AÐ HANN ÁKVAÐ AÐ
LIFA LÍFINU EINS STERKT OG MÖGULEGT ER.
Kolbrún Bergþórsdóttir kolbrun@mbl.is