Morgunblaðið - 06.11.2014, Síða 82

82
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 6. NÓVEMBER 2014
NÁMerlendis
Ásgeir Ingvarsson
ai@mbl.is
Á
sdís Sigurðardóttir og unnusti hennar
Jón Pétur Jóelsson völdu Noreg sem
sitt námsland eftir að hafa vegið vand-
lega og metið þann félagslega stuðn-
ing sem þau og börn þeirra myndu fá á meðan
á náminu stæði.
Ásdís er með BSc-gráðu í vélaverkfræði frá
HÍ en Jón Pétur er með BSc-gráðu í líftækni
frá HA. Bæði leggja þau stund á mastersnám í
Þrándheimi við alþjóðlega háskólann NTNU
en áður bjó fjölskyldan á Akureyri.
„Við vildum bæði stunda okkar framhalds-
nám erlendis og sáum fram á að tækifærið
væri nú eða aldrei á meðan börnin eru ekki
eldri. Við sáum líka fram á að verandi með tvö
börn yrði mikilvægt fyrir okkur að stunda
námið þar sem stutt væri vel við bakið á barna-
fólki og því vænlegast að við fyndum okkur há-
skóla á Norðurlöndunum.“
Lengi að fá full
réttindi í Danmörku
Segir Ásdís að margir áhugaverðir háskólar
hafi komið til greina, hver öðrum betri, en fjöl-
skylduvænt umhverfið í Noregi hafi gert út-
slagið. „Við sáum t.d. fram á það að ef við sett-
umst að í Danmörku þá myndum við aðeins fá
25% barnabætur fyrsta hálfa árið, svo 50% og
þannig koll af kolli og ekki verða komin með
full réttindi í félagslega kerfinu fyrr en eftir
tveggja ára dvöl. Í Noregi fá Íslenskir for-
eldrar hins vegar full bótaréttindi á fyrsta
degi, og til viðbótar fá námsmenn ókeypis leik-
skólapláss.“
Einnig spilaði inn í að auðveldara var að
flytja fjölskyldubílinn inn til Noregs. „Ég
hringdi í viðkomandi yfirvöld í hverju landi og
fékk reglurnar á hreint og sá að innflutningur
bílsins yrði mun flóknari og dýrari ef við
myndum velja Danmörku. Í Noregi getum við
haft okkar íslenska bíl í tvö ár, eða einmitt
þann árafjölda sem við erum í námi. Bíllinn fer
svo aftur til baka til Íslands með okkur með
Norrænu.“
Það innsiglaði ákvörðunina að NTNU gat
lofað Ásdísi og Jóni fjölskylduíbúð. „Við feng-
um boð um skólavist á öllum þeim stöðum þar
sem við sóttum um. Ég hringdi til Þrándheims,
sagði fulltrúum skólans hvernig málum var
háttað og sagði þeim að NTNU yrði fyrir val-
inu ef við gætum stólað á að fá fjölskylduíbúð á
skólagörðum. Degi síðar fékk ég loforð frá
skólanum um íbúðina og þar með var ákvörð-
unin endanlega tekin.“
Byrja snemma að
finna sumarvinnu
Ásdís lætur vel af gæðum námsins og þykir
vistin sömuleiðis fjarskagóð hjá frændum okk-
ar í austri. Er hún jafnvel á því að meira sé fyr-
ir fjölskylduna gert en ef þau hefðu valið að
taka mastersnámið á Íslandi. Tókst bæði Jóni
og Ásdísi líka að tryggja sér sumarvinnu og að
sögn eru norsku launin ekkert til að kvarta yf-
ir. „Er gaman að segja frá því að ég þurfti að
sækja um sumarvinnuna strax í byrjun vetrar,
og var í atvinnuviðtölum í október og nóv-
ember. Fyrirtækin hér taka þessar sum-
arráðningar greinilega alvarlega og hafa á
þeim langan fyrirvara.“
Hjálpar líka að fleiri íslenskar fjölskyldur
eru í námi við skólann, hópurinn samheldinn
og allir af vilja gerðir að hjálpa og veita góð
ráð. Er heldur ekki svo langt að ferðast til Ís-
lands sem þýðir að stundum má leita til ætt-
ingja þar um vel metinn stuðning. „Kom hún
móðir mín þannig í heimsókn til okkar í þrjár
vikur í sumar til að passa stelpurnar á meðan
leikskólinn var lokaður. Gátum við Jón þá á
meðan unnið ótruflað í gegnum sumarfríið.“
Fundu fjölskylduvænt nám í Noregi
 Eftir að hafa skoðað
vandlega og borið saman
stuðning við barnafólk á
Norðurlöndunum varð úr
að Ásdís Sigurðardóttir og
fjölskylda settu stefnuna
beinustu leið á Noreg
Buna Iðunn, Ásdís og Freyja á skíðum, rétt eins og er til siðs hjá heimamönnum.
Undur Iðunn og Freyja við Trollstigen.
Upplifun Iðunn, Ás-
dís, Jón Ṕétur og
Freyja á ferðalagi
um Noreg. Landið
er stórt og fagurt og
mörg tækifæri til
útivistar.
Námið við NTNU fer fram á ensku en Ás-
dís segir norskuna samt koma fljótt í
gegnum daglegt amstur heimilismeð-
lima. Hún var ánægð með að þurfa ekki
að taka TOEFL, alþjóðlega enskuprófið,
til að senda inn með háskólaumsókninni.
„Það var ein af ástæðum þess að við höfð-
um ekki áhuga á námi í Bretlandi eða
Bandaríkjunum, Þýskalandi eða Hol-
landi, því auk þess að eiga þar von á allt
öðruvísi félagslegri þjónustu fyrir börnin
þá nenntum við hreinlega ekki suður til
Reykjavíkur til að taka þetta próf,“ segir
Ásdís glettin.
Aðspurð segir hún að það hafi gengið
mjög áreynslulaust að aðlagast norsku
samfélagi og siðum. „Þetta hefur verið
ofboðslega þægilegur tími allt frá því við
komum hingað fyrst. Við höfum eignast
okkar norsku vini í gegnum skólann og
reynt að temja okkur ýmsa siði Norð-
manna eins og að stunda útivist af mikl-
um krafti.“
Ásdís segir að Norðmennirnir séu svo
duglegir við útivistina að nærri láti að
sumir samnemenda hennar komi á
gönguskíðunum í skólann. „Allir virðast
eiga fjallakofa þar sem þeir verja frítíma
sínum um helgar og skella sér á skíði. Við
reynum að vera dugleg og fara með
börnin í brekkurnar í kringum Þránd-
heim eða Lillehammer þegar tækifæri
gefst og væri gaman að verja góðri helgi
í „hytte“ einhverntíma í vetur.“
Þá þykir Ásdísi það líka mikill kostur
við Noregsdvölina hversu stutt er til ann-
arra landa og ekki dýrt að fljúga hingað
og þangað í Evrópu. „Bekkurinn skellti
sér t.d. í hræódýra ferð til Póllands, ör-
stutt að aka til Svíþjóðar og flugmiðinn til
Lundúna kostar alls ekki mikið.“
Samt segir Ásdis vistina ekki það góða
að ekki komi til greina að snúa aftur til
Íslands eftir námið. Tengingin við Ísland
er sterk og Akureyri staðurinn þar sem
hjartað slær. „En við erum opin fyrir öllu
og leyfum framhaldinu að ráðast af því
hvaða möguleikar bjóðast okkur eftir
námið. Við sjáum alltént fram á að ef við
ílengjumst hér í Noregi þá verðum við
fljótari að safna fyrir fyrstu innborgun á
íbúð.“
„Ofboðslega
þægilegur tími“