Stígandi - 01.10.1947, Side 66

okkar, skammt frá hinu tjaldinu. Tókum við upp þvottaáhöld og
höguðum okkur, að öllu leyti, eins og „fínir menn“. Veður var
hið bezta og áttum við þarna góða nótt.
Um morguninn skiptum við okkur. Fóru þrír vestur á bóginn,
en við Edvard og Gunnlaugur fórum norður með Fljóti.
Veður var allgott og fór nú að færast líf í gangnamenn, þegar
kindur komu til sögunnar. Lengi vel bar ekkert til tíðinda, þar til
við komum norður á Fljótsdal. Þar varð fyrir nokkur rolluvesal-
ingur, sem virtist öllum kvölum kvalin. Var hún mjög til tafar, og
skutum við hana hjá Kiðagili. Var athofnin kvikmynduð.
Þegar kom norður að Kiðagili, sáum við til félaga okkar upp
með gilinu, enda var svo til ætlázt. Nú var hjörðin orðin allstór.
Rákum við hana norður með fljótinu, út að Kvíum. Þar tókum
við okkur náttstað. Kvíar eru einkennilegur staður. Gengur
hraunfláki mikill upp frá fljótinu á stóru svæði, er það hraun
sandi orpið, en melgróið hér og þar.
Milli hrauns og hlíðar er dálítil lægð, grasi vaxin. Mun það
vera gamall vatnsfarvegur, sem hefir þornað upp, og rennur þar
nú aðeins ofurlítill lækur. Nyrst í Kvíum er kofi, að mestu graf-
inn í jörð. Er hann hlaðinn úr torfi og grjóti, með járnþaki. Hann
var byggður vorið 1938. Þessi kofi er ágæt vistarvera og þar í kring
eru ágætir hagar, meðfram lækjum og lindum. í Kvíum er rétt
fyrir féð, svo að ekki þurftum við að hafa áhyggjur út af því. En
hestunum slejjptum við lausum'á liaga.
Næsti dagur var síðasti leitardagurinn. Honum ætla ég ekki að
lýsa, nema að litlu leyti. Þó vil ég gefa lesandanum ofurlitla hug-
mynd um helztu örnefni meðfram Skjálfandafljóti, á leið til
ljyggða.
Nokkru norðan við Kvíar eru Helgastaðir. Þar er talið, að
Helgi krókur liafi búið til forna. Er þaðan fagurt útsýni, einkum
austur yfir fljótið. Á Helgastöðum eru torfur, miklar og grösugar.
Þar beittum við fé og hestum. Á þessum slóðum bættist í hópinn
feitt og bústið l'é, það fallegasta, sem við fundum í göngunum.
Þarna mun aldrei taka fyrir beit að vetrinum.
Norðan við Helgastaði er undirlendi lítið meðfram fljótinu.
Þar er gróðurlítið og fljótið breitt með malareyrum, allvíðáttu-
miklum.
Hlíðin er þarna snarbrött, og er talið, að hún hafi fyrrum verið
skógi vaxin. Norðan til við hlíðina er örnefnið Smiðjuskógur.
Var þar samnefnt býli, að því er sögur lierma, enda sést þar greini-
288 STÍGANDI