Fréttablaðið - 24.05.2014, Page 26

Fréttablaðið - 24.05.2014, Page 26
24. maí 2014 LAUGARDAGUR| HELGIN | 26 Fyrir um tíu árum var Þórunn tæplega fertug, einhleyp, barnlaus og lifði fyrir líðandi stundu. Hún var á kafi í nýald-argrúski, markmiðið í lífinu var að vinna í sjálfri sér og lífsstíllinn var dýr og spennandi. Þetta ár tók Þórunn bækling um ABC-hjálparstarf á bensínstöð og ákvað að byrja að styrkja barn með mánaðarlegum greiðslum. Það var byrjunin á gjörbreyttu lífi. „Á þessum tíma hugsaði ég hversu lengi ég ætti að vinna í sjálfri mér án þess að láta gott af mér leiða. Ég var orðin hálf þung- lynd yfir því að líf mitt snerist ein- göngu um mig og mínar þarfir. Því ákvað ég að gera meira en að styrkja barn og bauð fram krafta mína við kynningarmál hjálpar- starfsins.“ Tók ákvörðun á einum mánuði Árið 2006 fór Þórunn svo til Kenía fyrir hönd ABC til að skoða aðstæður fyrir uppbyggingu nýs skóla í fátæktarhverfum Naíróbí. Eftir að hún kom heim úr ferð- inni fylltist hún eirðarleysi. Hún var að undirbúa kaup á nýrri íbúð og hafði hugsað sér að jarðtengja sig hér á Íslandi en einhvers stað- ar fann hún sterkt að hún ætti að fara aftur út til Kenía. „Ég fylgdi innsæinu, birtist á skrifstofu ABC og tilkynnti þeim að ég yrði að fara aftur út. Þann- ig að mánuði eftir að ég kom heim úr ferðinni var ég flutt út til að byggja upp starfið.“ Götubörn með fíknivanda Þórunn hafði aldrei unnið með götubörnum áður. Börnin voru mörg hver með fíknivanda og höfðu lent í miklum áföllum. Umhverfið, menningin og ömurleg fátæktin voru henni líka algjör- lega framandi. En hún dembdi sér út í djúpu laugina. „Ég byrjaði strax á því að taka hús á leigu. Um leið og ég var flutt í það byrjaði ég að taka inn börn. Fyrsta barnið er strákur sem kom til mín að betla og var alveg út úr heiminum af límsniffi. Ég sagði við hann eins og ég hef sagt við svo mörg börn sem ég býð pláss: „Ég skal bara vera mamma þín.“ Hann náði svo í vini sína og svo spurðist þetta út þannig að húsið var fljótt að fyllast.“ Fann ástina í fyrstu vikunni Í fyrstu vikunni var hún komin með fullt hús af börnum og það sem meira er, hún kynntist núver- andi eiginmanni sínum, Samuel Lusiru Gona. „Mér var boðið í brúðkaup og þar var hann. Hann sagði mér síðar að hann hefði séð mig og vitað strax að ég væri konan hans. Eftir að við kynntumst gerðust hlutirnir mjög hratt. Hann byrjaði að vinna sjálfboðastarf hjá mér og hálfu ári seinna vorum við gift. Hann er ómetanleg stoð og stytta í starfinu og ég veit ekki hvar ég væri án hans. Hann þekkir sam- félagið og menninguna sem ryður oft braut mína.“ Baráttan er hörð Í dag ganga rúmlega 600 hundr- uð börn í ABC-skólann í Naíróbí og af þeim búa tvö hundruð börn í heimavist. Þórunn hefur bjarg- að mörgum þeirra sjálf af göt- unni. Nú er hún með áttatíu og sex starfsmenn sem aðstoða við kennslu, umönnun barnanna, rekstur og utanumhald en í augum barnanna er hún alltaf mamman. Mamman þarf að sjá til þess að munnar séu mettir í hverjum mán- uði og hefur baráttan verið ansi hörð frá hruni. „Hrunið olli því að allt í einu vorum við með helmingi minni pening í höndunum og höfðum ekki nóg fyrir launum eða mat. En við brugðumst við því með því að leita Fyrsta barnið er strákur sem kom til mín að betla og var alveg út úr heiminum af límsniffi. Ég sagði við hann eins og ég hef sagt við svo mörg börn sem ég býð pláss: „Ég skal bara vera mamma þín.“ Erla Björg Gunnarsdóttir erlabjorg@frettabladid.is Hjálparstarf í Kenýa Bjargar börnum af götum Naíróbí Þórunn Helgadóttir ákvað að breyta gjörsamlega um lífsstíl fyrir átta árum og flytja til Kenía til að byggja upp íslenskt hjálparstarf fyrir götubörn. Í dag rekur hún tvo skóla auk heimavistar fyrir tæplega þúsund börn og er með um nítíu starfs- menn í vinnu. Hún fann ástina og tilgang lífsins í Kenía og segir of margt óunnið til að hún geti flutt aftur heim til Íslands. LANGAR AÐ BJARGA ÖLLUM Fjölmörg börn og foreldrar leita til Þórunnar í von um hjálp. Það að þurfa að hafna slíkum beiðnum er það erfiðasta við starfið að hennar mati. Hún vinnur þó sleitulaust við að stækka skólann og heimavistina til þess að geta tekið á móti fleiri börnum. MYND/GUNNI SAL
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120

x

Fréttablaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.