Fréttablaðið - 21.02.2015, Blaðsíða 24

21. febrúar 2015 LAUGARDAGUR| HELGIN | 24
Fyrsta hlutverk Sverris
í stóru leikhúsi var
drengur í Heimsljósi
í Borgarleikhúsinu
1989.Hann kom líka
fram í áramótaskaupi
1989 og sést hér á
mynd í atriðinu. Eftir
þessa reynslu ákvað
hann að verða leikari.
Árið 1996 fékk hann
hlutverk í fyrstu
sjónvarpsseríunni,
Sexton. Hann hefur
leikið Pontus í 11 Kurt
Wallander-myndum.
Fengið verðlaun sem
besti karlleikari fyrir
hlutverk sitt í dansk/
sænsku myndinni
Original á alþjóðlegri
kvikmyndahátíð í
Shanghai 2009. Hann
lék aðalhlutverk í
Storstadsljus í Borgar-
leikhúsi Gautaborgar
2008 og í Paraplyerna
í Cherbourg í Borgar-
leikhúsinu í Stokk-
hólmi 2011. Hann
fékk Gullbjölluna
2014 sem besti karl-
leikari í aukahlutverki
í myndinni Monica
Z og aftur 2015 fyrir
besta leik í aðalhlut-
verki. Verðlaunin hlaut
Sverrir fyrir leik sinn
í kvikmyndinni Flug-
parken, sem fjallar um
fyrrverandi hokkíleik-
ara sem þarf að takast
á við dauða besta
vinar síns. Sverrir var
einnig tilnefndur á
hátíðinni í flokki auka-
leikara fyrir hlutverk
sitt í kvikmyndinni
Gentlemen.
LÍF OG FERILL SVERRIS
að verða leikari og Kjartan
Ragnars son, leikstjóra sýningar-
innar, nefnir hann að sé enn þann
dag í dag hans helsti áhrifavaldur.
„Ég fékk hlutverkið eftir leik-
prufu. Í prufuna fóru heilmargir
strákar úr skólum á Reykjavíkur-
svæðinu og svo fékk ég hlutverk-
ið. Ég hafði lítið leikið áður en
reynslan var stórkostleg. Þetta
hafði mikil áhrif á mig og gerði
það eiginlega að verkum að ég var
ákveðinn ellefu ára að verða leik-
ari. Kjartan Ragnarsson leikstjóri
var magnaður og enn þann dag í
dag tel ég hann vera einn af þeim
sem hafa gefið mér mestan inn-
blástur.“
Sverrir lék einnig í áramóta-
skaupi RÚV árið 1989 og hafði
gaman af. Leiklistarbakterían
tók sér bólfestu. Hann fluttist ári
seinna til Svíþjóðar með foreldr-
um sínum. Faðir hans fékk pró-
fessorstöðu í byggingartækni.
Sverrir kunni ekki sænsku og
þurfti að fóta sig í nýju sam-
félagi. Á þessum árum hélt hann
að draumurinn væri úti.
„Ég kunni ekki sænsku og
hélt að draumurinn væri glatað-
ur. Það var spennandi að koma
til Svíþjóðar, það er náttúrulega
margt öðruvísi. Ég talaði ensku
til að byrja með og þá er maður
svolítið kúl, svo reyndi ég að tala
sænsku og var alls ekki kúl. Þetta
er ekki besti aldurinn til að flytja.
Ég þurfti auðvitað að kveðja vini
mína sem var erfitt.“
Alltaf utangarðs
Honum gekk greiðlega að sam-
lagast sænsku þjóðfélagi og byrj-
aði að elta leiklistardrauminn í
menntaskóla. Hann lýsir togstreit-
unni sem fylgir því að festa rætur
á nýjum stað.
„Ég byrjaði að leika aftur í
menntaskóla og eignaðist að sjálf-
sögðu vini. En ég hef alltaf verið
svolítið utangarðs í Svíþjóð þótt
ég hafi lært á venjur samfélagsins
og að vera alvöru Svíi. Ég gat plat-
að fólk að ég væri sænskur,“ segir
hann og segist seinna hafa fundið
fyrir því sama á Íslandi. Slík séu
örlög þess sem á sér tvö heima-
lönd. „Maður kemur til Íslands
og er ekki alveg inni í þjóðfélag-
inu hér.“
Svíar svartsýnni en Íslendingar
Hann segir mikinn mun á
sænsku og íslensku hugarfari.
Það íslenska hafi fylgt honum
og nýtist honum vel í leiklist-
inni. „Svíar eiga það til að vera
svolítið svartsýnir en Íslending-
ar ávallt bjartsýnir. Þeim finnst
ekkert ómögulegt og hugsa með
sér, þetta reddast. Þegar ég flutti
út þá fann ég strax menningar-
muninn. Ef mig langaði að fara
í bíó með vinum mínum, þá var
ekki hægt að láta sér detta það
í hug og skella sér. Nei, krakkar
voru að plana slíkar ferðir marga
daga fram í tímann í dagbókinni
sinni. Ég hef aldrei fattað það og
íslenska hugarfarið á betur við
mig. Það nýtist mér líklega stund-
um mjög vel í leiklistinni í krefj-
andi verkefnum.“
Frelsið í Reykjavík
Sverrir átti heima í Vesturbæ
Reykjavíkur áður en hann flutti
til Stokkhólms árið 1990. Hann
segist hafa notið frelsisins og
segir sænsk börn fullorðnast
fyrr. „Við fluttum til Svíþjóð-
ar af því pabbi varð prófessor í
byggingartækni. Ég átti heima á
Grenimel og kunni vel við þetta
frelsi sem krakkar hafa ekki í
dag, sérstaklega ekki í Stokk-
hólmi. Við lékum okkur þangað
til við vorum kölluð inn. Svo fann
ég þegar ég flutti út að krakkar
voru fullorðnari í Svíþjóð. Ég hef
það á tilfinningunni að íslensk
börn hafi fengið að vera lengur
börn en þau sænsku.“
Leitar að góðri tónlist
Hann er á Íslandi, hann var við-
staddur opnunarkvöld Stockfish,
evrópskrar kvikmyndahátíðar
sem nú stendur yfir í Bíói Para-
dís. Hann notar tækifærið og
heimsækir foreldra sína sem búa
á Seltjarnarnesi, fer í sund í Nes-
lauginni og hefur það náðugt.
„Ég kem hingað að minnsta
kosti einu sinni á ári í frí, á
sumrin eða um jólin en hef komið
oftar en vanalega upp á síð-
kastið,“ segir Sverrir og segir
gott að koma hingað til að slaka
á. „Ég geri mest lítið, fer í sund
og í sumar bústað. Mér finnst líka
gaman að skreppa í veiðitúr.“
Veiktist í tökum
Opnunarmynd kvikmyndahátíð-
arinnar, Flugparken, fjallar um
fyrrverandi hokkíleikara sem
þarf að takast á við dauða besta
vinar síns. Sverrir leikur upp-
gjafa íshokkíleikara með brotna
sjálfsmynd.
„Ég leik mann sem var íshokkí-
leikari og hefur alist upp í frek-
ar kaldranalegum heimi. Það er
ekki bara íshokkíið þar sem tek-
ist er á, líka í skólanum. Hann
hefur aldrei verið númer eitt og
verið lagður í einelti. Hann hefur
reynt að þrauka og passa inn með
því að fylgja öðrum og er laus
við ákveðni. Þegar vinur hans
hverfur, þá opnast möguleiki
á að breyta um stefnu í lífinu.
Áhorfendur vita ekki alveg hvað
hann er að hugsa, hann prófar sig
áfram, ekki endilega til góðs og
er á mörkunum,“ segir Sverrir
dulúðugur. Myndin er spennandi
og mikilvægt að gefa ekki upp
hvert átök söguhetjunnar leiða.
Tökurnar voru erfiðar, leikar-
ar og tökulið voru í hörkufrosti
í tíu tíma á dag í nærri sjö vikur.
„Þetta var líkamlega erfitt, því
það var svo kalt. Við vorum sex
eða sjö vikur í mínus 25 gráðum.
Vorum úti allan tímann í tíu tíma
á dag þannig að þetta var svolít-
ið hart. Síðustu tvo dagana varð
ég ógeðslega veikur. Þá þurfti að
fresta tökum af því að ég var í
eiginlega öllum senum og það
töpuðust tveir tökudagar. Sem
betur fer voru framleiðendur
tryggðir fyrir þessu,“ segir hann
og hlær.
Sverrir þykir hafa gott næmi
fyrir dekkri tónum tilverunnar.
„Ég reyni að hafa smá breidd í
karakternum. Það er eitthvað
myrkur í okkur öllum og sárs-
auki, þótt lífið sé að öðru leyti
gott,“ segir hann og segir það
misskilning að tenging við dekkri
hliðar tilverunnar sé endilega
slæmur hlutur.
Dæturnar skipta mestu máli
Sverrir á þrjár dætur, tíu, átta
og tveggja ára, og er einhleyp-
ur. Hann sleit sambúð við seinni
barnsmóður sína fyrir ári síðan.
Þótt leiklistin sé krefjandi setur
hann dætur sínar í fyrsta sæti,
framann í annað sæti. Sú ákvörð-
un hefur orðið honum til far-
sældar. „Ég vanda mig við að
velja mér verkefni vegna dætra
minna. Kvikmyndir henta mér
betur til þess að reyna að við-
halda eðlilegu fjölskyldulífi.
Leikhúslífið er harðari heim-
ur, þar er unnið mikið á kvöldin
og ég vill ekki gera það. Ég kýs
fremur að taka vinnuskorpur
í nokkrar vikur í senn og helga
svo tíma minn dætrum mínum.
Ég hef líka komist að því að með
því að setja dætur mínar í fyrsta
sæti þá vanda ég mig líka meira
í þeim verkefnum sem ég tek mér
á hendur. Ég einbeiti mér betur,
það er góð leið til þess að gera
góða hluti að velja vel verkefni
sín.“ Hann segir bæði sína mestu
gleði og erfiðustu stundir varða
börnin sín. „Það er stundum erf-
itt að skipuleggja lífið en með
börnunum mínum á ég mínar
bestu stundir. Ég er ánægður, ef
ég er það ekki, þá sé ég það ekki
núna,“ segir hann íhugull. „Þær
eru einfaldlega það verðmætasta
í lífi mínu. Ég held að allir breyt-
ist og þroskist þegar þeir eignast
börn því þetta er í fyrsta skipti í
lífinu sem maður lærir að elska
einhvern meira en sjálfa sig. Það
er gott og hollt.“
Tónlistin er innblástur
Á milli þess sem hann sinnir leik-
list og fjölskyldunni nýtur hann
lífsins. Hann hefur gaman af
ferðalögum, að elda mat og hlusta
á góða tónlist. Tónlist notar hann
oft sem innblástur í leik. Hér í
Reykjavík ætlar hann einmitt
að leita sér að góðri tónlist til
að taka með sér aftur til Stokk-
hólms.
„Ég myndi vilja segja að ég
ferðaðist mikið. En ég ferðast oft
ekki að eigin frumkvæði, vegna
þess hvað það er mikið að gera er
ég leiddur á staði sem koma mér
síðan á óvart. Það er gaman, en
ég væri líka til að ferðast sjálfur.
Mig langar til dæmis mjög mikið
til Japan. Ég hef líka gaman af
því að hlusta á tónlist, um þess-
ar mundir hlusta ég mest á tón-
list frá The L.A. canyons 1967 til
1976. Ég ætla að kaupa mér ein-
hverjar íslenskar plötur núna um
helgina. Ég spila líka og syng,
þótt ég fái nú ekki oft borgað
fyrir það,“ segir hann og gerir
lítið úr hæfileikum sínum.
„Ég hef unnið mikið með leik-
stjóranum Mikael Marcimain.
Ég fæ mikla orku af því að vinna
með honum. Hann getur leikstýrt
mér með því að láta mig fá plötu
til að hlusta á, eða lag. Tónlist
skiptir mig miklu máli.“
Vill ekki láta plata sig
Beðinn um að lýsa sjálfum sér
segist hann fyrst og fremst vera
hreinskiptinn. Hann vill að aðrir
komi hreint fram við sig þrátt
fyrir að lifa og hrærast í því að
setja á svið tilfinningar. „Ég vil
helst ekki plata fólk og ég vil
ekki vera plataður. Ekki í dag-
lega lífinu. Ég held að ég sé ágæt-
is náungi, Það er erfitt að lýsa
sjálfum sér. Það sem mér finnst
skemmtilegast er þegar ég segi já
við einhverju mjög krefjandi sem
ég þarf að leggja mig fram við að
gera. Gallar mínir hljóta svo að
vera hvað ég er óskipulagður og
óstrúktúraður.“
Hann segist vel geta hugsað
sér að flytja til Íslands. Það geti
þó reynst erfitt. Líf dætra hans
er í Svíþjóð og þaðan vill hann
ekki rífa þær upp með rótum.
Hann segir lausnina felast í því
að koma oftar í heimsókn og
vinna verkefni á landinu.
„Ég væri alveg til í að flytja en
það yrði of erfitt með stelp urnar.
Þeirra líf er hér en ég væri til í
að vinna meira á Íslandi. Hingað
til hefur hins vegar verið of
mikið að gera í Svíþjóð. En ég
ætla að tala við fólk um verkefni
hér,“ segir Sverrir og gefur lítið
annað uppi.
Þetta var líkamlega
erfitt, því það var svo kalt.
Við vorum sex eða sjö
vikur í mínus 25 gráðum.
Vorum úti allan tímann í
tíu tíma á dag þannig að
þetta var svolítið hart.
Síðustu tvo dagana varð ég
ógeðslega veikur.
2
0
-0
2
-2
0
1
5

2
1
:4
6
F
B
1
2
0
s
_
P
0
9
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
0
9
6
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
0
2
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
0
2
5
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
1
3
E
0
-E
2
7
0
1
3
E
0
-E
1
3
4
1
3
E
0
-D
F
F
8
1
3
E
0
-D
E
B
C
2
8
0
X
4
0
0
8
B

F
B
1
2
0
s
C
M
Y
K