Læknablaðið - 15.04.2000, Qupperneq 79

FORBAHYLKI; N 06 A A 22R Hvert forðahylki inniheldur: Venlafaxin-
um INN, klóríð, samsvarandi Venlafaxinum INN 75 mg eða 150 mg.
Abendingar: Þunglyndi (major depression), þar með talið bæði djúpt
og alvarlegt innlægt þunglyndi (melancholia) og kvíðatengt þunglyndi.
Skammtar: Efexor Depot ætti að taka með mat. Hylkin skal gleypa
heil. Efexor Depot ætti að gefa einu sinni á dag. Upphafsskammtur er
75 mg. Þegar þess er þörf er unnt að auka skammtinn upp í 150 mg
á dag að u.þ.b. hálfum mánuði liðnum. Hámarksskammtur er 225 mg
einu sinni á dag. Þegar æskilegur árangur hefur náðst ætti að minnka
skammtinn smám saman niður í minnsta viðhaldsskammt miðað við
svörun og þol sjúklings (yfirleitt 75-150 mg/dag). Hjá öldruðum og
sjúklingum með hjarta- og aeðasjúkdóma/háþrýsting ætti að auka
skammtinn með varúð. Við meðferð sjúkiinga með skerta nýrna-
og/eða lifrarstarfsemi er mælt með minni skömmtum. Ef
kreatínínklerans er minni en 30 ml/mín. eða við meðal alvarlega
skerðingu á lifrarstarfsemi ætti að minnka skammtinn um 50%. Ef
um alvarlega skerðingu á lifrarstarfsemi er að ræða kann að reynast
nauðsynlegt að minnka skammtinn enn meira. I slíkum tilvikum kann
að vera nauðsynlegt að gefa Efexor töflur. Meðferð ætti að halda
áfram í a.m.k. þrjá mánuði (yfirleitt í sex mánuði) eftir að bata er náð.
Þegar ætlunin er að hætta meðferð með Efexor Depot ætti að minnka
skammt sjúklings smám saman í eina viku að viðhafðri aðgát vegna
hættu á bakslagi. Haft skal samband við sérfræðing ef enginn bati
hefur náðst eftir eins mánaðar meðferð. Frábendingar: Brátt
hjartadrep, bráður sjúkdómur í heilaæðum og ómeðhöndlaður
háþrýstingur. Samtímis meðferð með mónóamínoxíðasahemlum.
! Vamaðarorð og varúðarreglur: Aldraðir (>65 ára). Sjúklingar með
Þekktan sjúkdóm í hjarta-æðakerfi eða heilaæðum, þ.m.t.
meðhöndlaður háþrýstingur. Skert nýma- og/eða lifrarstarfsemi.
Vanmeðhöndluð flogaveiki, lækkaður krampaþröskuldur. Þegar skipt
er frá mónóamínoxíðasahemli til venlafaxíns skal gera minnst 14
daga meðferðarhlé. Ef breytt er meðferð frá venlafaxíni til
mónóamínoxíðasahemils er mælt með 7 daga meðferðarhléi. Gera
verður ráð fyrir hættu á sjálfsvígi hjá öllum sjúklingum sem haldnir
eru geðlægð. Hætta á sjálfsvígi fylgir geðlægð og kann að vera fyrir
hendi þar til verulegur bati hefur náðst. Venlafaxín kann hjá sumum
sjúklingum að valda hækkuðum blóðþrýstingi (hléþrýstingur hækkar
um 10-30 mmHg). Mælt er með því að fylgst sé með blóðþrýstingi við
hverja heimsókn sjúklings. Hjá öldruðum og sjúklingum með þekktan
hjarta- og æðasjúkdóm ætti að fylgjast með blóðþrýstingi á
; hálfsmánaðar fresti í 4-6 vikur og eftir það við hverja heimsókn til
viðkomandi læknis. Sjúklinga í langtímameðferð ætti að fræða um
mikilvægi góðrar tannhirðu vegna þess að þurrkur í munni kann að
valda aukinni hættu á tannskemmdum. Ekki hefur fengist reynsla af
| meðferð sjúklinga með geðklofa. Áhrif venlafaxíns á tvískauta
geðlægð (bipolar depression) hafa ekki verið könnuð. Hjá sjúklingum
með geðhvarfasýki getur orðið þróun til oflætisfasa. Sjúklingar með
! flogaveiki þarfnast viðeigandi flogaveikilyfja meðan á meðferð
stendur. Ekki hefur fengist klínísk reynsla hjá bömum. Lækkun
natríums í blóði hefur stöku sinnum sést við meðferð með
geðlægðarlyfjum, m.a. serótónínupptökuhemlum, oftast hjá öldruðum
j og sjúklingum sem eru á þvagræsilyfjum. Upp hafa komið örfá tilvik
með lækkun natríum í blóði af völdum Efexors, yfirleitt hjá öldruðum,
sem hefur leitt til þess að hætt var við að gefa lyfið. Milliverkanir:
; Engar milliverkanir hafa komið fram hjá heilbrigðum sjálfboðaliðum
eftir einfaldan skammt af liti'um, díasepami og etanóli á meðan á
meðferð stendur með venlafaxíni. Rannsóknir í tilraunaglasi benda til
Þess að venlafaxín umbrotni í O-desmetýlvenlafaxín af völdum
jsóensímsins CYP2D6 og í N-desmetýlvenlafaxín af völdum
isóensímsins CYP3A3/4. Vænta má eftirtalinna milliverkana þótt þær
hafi ekki verið rannsakaðar sérstaklega in vivo. Samtímis meðferð
með lyfjum, sem hamla CYP2D6, gæti valdið aukinni uppsöfnun
venlafaxíns svipað því og búast má við í einstaklingi með hæg umbrot
debrisokíns. Aðgát skal höfð þegar Efexor er gefið ásamt lyfjum svo
sem kínidíni og paroxetíni. Þar eð venlafaxín gæti dregið úr umbrotum
annarra lyfja sem CYP2D6 umbrýtur ætti að gæta varúðar við notkun
venlafaxíns ásamt slikum lyfjum þar eð blóðþéttni þeirra gæti aukist.
Búast má við mikilli uppsöfnun venlafaxíns ef einstaklingi með hæg
umbrot CYP2D6 er gefinn CYP3A3/4 hemill á sama tima. Þvi skyldi
Qæta varúðar við notkun Efexors samfara lyfjum sem hamla
CYP3A3/4. CYP3A3/4 hemlar er t.d. ketókónasól. Meðganga og
hrjóstagjöf: Meðganga: Takmörkuð klínisk reynsla hefur fengist af þvi
að gefa vanfærum konum lyfið. Rannsóknir á dýrum hafa leitt í Ijós
minnkaða þyngd og stærð fóstra og lakari lífsmöguleika, líklega vegna
eiturvirkni á móður. Þar til frekari reynsla hefur fengist af Efexor ætti
ekki að gefa það á meðgöngutíma nema að vandlega athuguðu máli.
Brjóstagjöf: Ekki er vitað hvort venlafaxín skilst út í brjóstamjólk.
Akstur: Meðferð með Efexor Depot kann að hægja á viðbrögðum
sumra sjúklinga. Þetta ætti að hafa í huga við aðstæður sem krefjast
I sérstakrar árvekni, t.d. við akstur. Aukaverkanir Algengar (>1%):
Almennt: Þróttleysi, lystarleysi, höfuðverkur, kviðverkir, þyngdar-
minnkun eða þyngdaraukning, svitaköst, eymasuð, svimi, svefnhöfgi,
skjálfti. Blóðrás: Háþrýstingur, stöðubundið blóðþrýstingsfall,
hraðtaktur, æðavíkkun, hjartsláttarónot. Miðtaugakerfi: Æsingur, rugl,
martröð, minnkuð kynhvöt, svefnleysi, truflað húðskyn, kvíði,
taugaóstyrkur. Meltingafæri: ógleði, uppköst, niðurgangur,
hægðatregða, meltingartruflun, munnþurrkur. Húð: Útbrot, flekk-
blæðing. Þvag- og kynfæri: Áhrif á sáðlát/fullnægingu, getuleysi.
Augu: Sjónstillingartruflun. Sjaldgæfar: Almennt: Bjúgur. Blóð:
Blóöflagnafæð. Miðtaugakerfi: Slen, ósamhæfðar hreyfingar, ofhreyfni,
ofskynjanir, geðhæð. Meltingarfæri: Bólga í vélinda, magabólga,
tannholdsbólga, bragðbreytingar. Húð: Hárlos, ofsakláði, aukið
Ijósnæmi. Lifur: Hækkuð lifrarensím í blóði. öndunarfæri: Astmi. Augu:
Tárubólga. Mjög sjaldgæfar(<0,1%) Almennt: Hálfdvali. Blóðrás:
Breytingar á hjartarafriti (T-bylgja, S-T hluti, gáttasleglarof af gráðu I).
Miðtaugakerfi: Krampar, einkenni um utanstrýtukvilla (Parkinsonlik
einkenni), persónuleikatruflun í geðlægð er ávallt erfitt að greina á
milli raunverulegra aukaverkana lyfja og einkenna um geðlægð.
Aukaverkanimar ógleði og uppköst tengjast skammtastærð; stærri
opphafsskammtar valda aukinni tíðni af ógleði. Styrkur og tiðni
Þessarar aukaverkunar minnka yfirleitt við áframhaldandi meðferð.
Ofskömmtun og eitranir: Eiturvirkni: Fullvaxnir einstaklingar hafa tekið
inn allt að 6,75 g og orðið fyrir meðalsvæsnum eitrunaráhrifum.
Bnkenni: Bæling miðtaugakerfisins, krampar, andkóJínvirk einkenni.
Hraðtaktur, hægataktur, lækkaður blóðþrýstingur, ST/T-breytingar,
fenging QT-bils, lenging QRS-bils. Meðferð: Tryggja að öndunarvegur
sé vel opinn, fylgjast með hjartarafriti; lyfjakol; magaskolun kemur til
9reina. Ráðstafanir sem beinast að einkennum. Verkunarháttur og
yerkanir: Efexor Depot inniheldur venlafaxin sem virkt efni og er það
Þlanda tveggja handhverfa (racemat). Lyfið dregur úr geðdeyfð. Báðar
handhverfur venlafaxíns og virka umbrotsefnið O-desmetýlvenlafaxín
hafa lyfjafræðileg áhrif. Áhrifin koma fyrst og fremst fram við hömlun
o endurupptöku serótóníns og noradrenalíns i miðtaugakerfinu, en
einnig kann að koma fram veik hömlun á endurupptöku dópamíns.
Venlafaxín og O-desmetýlvenlafaxín draga úr næmi beta-adrenvirkra
viðtaka bæði við skammtíma- (einn skammtur) og langtímameðferð.
venlafaxín og O-desmetýtvenlafaxín eru nær jafnvirk hvað varðar
endurupptöku taugaboðefna. Venlafaxín sýnir enga sækni í
tólínvirka(muskarín-), histaminvirka eða alfal -adrenvirka viðtaka og
hefur verið sýnt fram á neina sækni í ópíum- eða
Þensódiasepínnæma viðtaka. Venlafaxin hamlar ekki starfsemi
ensímsins mónóamínoxíðasa. Lyfjahvörf: Venlafaxin hefur ekki verið
gefið í æð. Heildaraðgengi eftir inntöku er talið vera 42%±15%.
Hemarksblóðþéttni Efexor Depots næst eftir u.þ.b. 6 klst. (4,5-7,5
"Ist ) og helmingunartími í blóði er u.þ.b. 15 klst. (9-21 klst.).
Hámarks blóðþéttni virka umbrotsefnisins O-desmetýlvenlafaxíns
2®st eftir 9 klst. (6,5-11 klst.). Mikill munur sést milli einstaklinga.
Prótínbinding venlafaxíns í plasma er u.þ.b. 27% en 30% fyrir 0-
öesmetýlvenlafaxín. Venlafaxín umbrotnar mjög mikið. Umbrot
venlafaxíns I O-desmetýtvenlafaxín gerast fyrir tilstilli CYP2D6.1 þeim
®|nstaklingum, þar sem debrisokin umbrotnar hægt, fæst tvisvar til
Þnsvar sinnum meira aðgengi fyrir venlafaxín og tvisvar til þrisvar
sinnum minna aðgengi fyrir virka umbrotsefnið O-desmetýlvenlafaxín.
Aóeins u.þ.b. 5% (1-13%) af skammti sem tekinn hefur verið inn
skilst óbreyttur út með þvagi. Umbrotsefnin skiljast fyrst og fremst út
nýrun. Neysla matar samtímis lyffnu hefur engin áhrif á aðgengi.
^it: Forðahylki 75 mg: Fölbleik hylki, 19 x 6 mm, merkt W 75 í
^uðum lit. Forðahylki 150 mg: Rauðbrún hylki, 23 x 7 mm, merkt W
"j 50 i hvitum lit. Pakkningar: Þynnupakkning (PVC/ál): 14 hylki, 28
hyjki og 98 hylki. Pólýetýlenflaska: 100 hylki. Verð samkvæmt
hrfjaverðskrá 1. janúar 2000, hámarks útsöluverð úr apótekum:
wexor Depot forðahylki 75mg: 14stk 2.962 kr„ 28stk 5.296 kr„
98stk 15.296 kr„ 100stk 14.590 kr.. Efexor Depot forðahylki 150mg:
‘4stk 5.296 kr„ 28stk 9.407 kr„ 98stk 28.928 kr„ 100stk 27.579 kr.
Þó sjúklingur svari
lyfjameðferö geta
einkenni sjúkdómsins
ennþá verið íþyngjandi
Sjúklingur sem náð
hefur bata getur
snúið aftur til
fyrra lífs
'Entsuah R, Rudolph R, Salinas E, A comparative pooled analysis between venlafaxine and SSRIs on remission for patients with major depression.
Poster presented at the Amual Meeting of the American Psychiatric Assodation, Washington, D.C, May 1999.
mælum við árangur meðferðar með
hlutfalli sjúklinga sem náð hafa bata.
Hlutfall sjúklinga sem náð hafa bata eftir 8 vikna meðferð*
EFE/OR DEPOT CCD|
EFE/OR 55,11
43% 33%

EFEj or depot
HVERS VEGNA BÍÐA
EFEAOR DEPOT
Þunglyndi
er skelfilegur sjúkdómur