Læknablaðið - 15.05.2006, Qupperneq 35

UMRÆÐA & FRÉTTIR / AF SJÓNARHÓLI STJÓRNAR LÍ
vægustu málunum, svo sem lífeyrissjóðsmálum
og önnur réttindi ásamt lágmarkslaunum en leyfi
meiri fjölbreytni en er í dag.
Annað sem verður stórt mál í kjarasamningum
framtíðarinnar er vinnutímatilhögun okkar lækna.
Þar má kannski segja að stangist á tvö sjónarmið.
Annars vegar langar vinnutarnir sem þýða sam-
fellu í meðferð sjúklinga og einnig að vaktir eru
ekki eins þéttar (tíðar). Hins vegar er ekki hægt
að segja að þetta sé neinum hollt að vinna þessar
löngu tarnir. Vinnutímatilskipun Evrópusam-
bandsins er að setja mönnum æ þrengri skorður
hvað þetta varðar, samanber hvíldartímaákvæði.
Kannski er vandamálið þarna að við læknar ann-
ars vegar og atvinnurekandinn hins vegar höfum
ekki rætt þetta mál á þann hátt að líklegt er til
lausnar. Annars vegar hafa læknar séð í hug-
myndum atvinnurekandans um lausnir á þessu,
fyrst og fremst kjaraskerðingu og eflaust hefur
atvinnurekandinn litið svo á að læknar væru fyrst
og fremst að reyna sækja sér kjarabætur ef breyta
ætti núverandi ástandi. Það sem kannski hefur í
raun og veru vantað er að menn settust niður utan
við kjarasamningaborðið og viðruðu hugmyndir
um hvernig þessum málum verði best fyrirkomið
í framtíðinni. Þarna gæti myndast umræðugrund-
völlur við aðstæður þar sem auðvelt er að viðra
hugmyndir án skuldbindinga og skoða hvaða áhrif
hvaða breytingar myndu hafa. Það er alveg augljóst
að læknar munu ekki sætta sig við að breytingar á
vinnutíma leiði til kjaraskerðingar og við þurfum
að tryggja sjúkingum bestu mögulegu samfelidu
þjónustu. Við þurfum hins vegar að átta okkur á að
óhóflega langar vinnutarnir koma til með að heyra
sögunni til nema kannski í einhverjum undantekn-
ingartilfellum. Við læknar eigum skilyrðislaust að
vera með í að þróa vinnutímatilhögun frekar en að
láta þröngva einhverju upp á okkur.
Þessi verkefni eru að mínu mali á forgangslista
samninganefnda framtíðarinnar.
Læknablaðið 2006/92 391