Læknablaðið - 15.09.2008, Síða 44

UMRÆÐUR O G FRETTIR
L í 9 0 Á R A
Læknir í 60 ár
I „Ég man ekkert frá því í gamla daga," er það fyrsta sem
I Snorri Páll Snorrason, læknir og fyrrverandi formaður
I Læknafélags íslands, segir við okkur Bimu Jónsdóttur
I þegar við tökum hús á honum þar sem hann dvelur nú í
I góðu yfirlæti á Droplaugarstöðum við Snorrabraut.
Hávar
Sigurjónsson
Snorri Páll segir líkamann orðinn veikburða en
höfuðið virðist í besta lagi og hann styttir sér
stundir við að tefla. „Ég tefli við tölvuna. Hún er
ansi glúrin, teflir eins og stórmeistari. Ég hef að-
eins verið að rifja upp bestu skákir Bobby Fischers
frá því hann var ungur. Þær eru stórkostlegar
sumar hverjar. Ég fylgdist með flestum skákum
þeirra Spasskys í einvíginu 1972."
Við Birna Jónsdóttir formaður Læknafélagsins
heimsóttum Snorra Pál í vor og báðum hann að
rifja upp helstu mál er brunnu á félaginu í for-
mannstíð hans árin 1971-1975. Þrátt fyrir meint
minnisleysi kom fljótt í ljós að minni Snorra Páls
er í fáu ef nokkru ábótavant.
„Magnús Kjartansson var heilbrigðisráðherra
þegar ég var formaður LÍ og ég kunni ákaflega vel
við hann. Hann var góður penni og ágætur pólitík-
us. Við fórum saman í ferð til Norðurlandanna
til að freista þess að ráða lækna því þá var
læknaskortur í landinu. Við fórum til Stokkhólms,
Gautaborgar, Oslóar og Kaupmannahafnar. Þetta
skilaði nú ekki mörgum læknum, en þó komu
nokkrir, en Magnús sýndi með þessu að hann
hafði gert það sem hann gat. Hann var líka með
okkur á Blönduósi þegar Læknafélagið hélt aðal-
fund þar 1972."
Eitt af því sem var til umræðu í formannstíð
Snorra Páls var framtíð Landlæknisembættisins
en hugmyndir voru uppi um að leggja það niður
og færa verkefnin yfir í heilbrigðisráðuneytið.
„Við héldum fund í Gamla bíói útaf þessu máli
og þar kom fram mikill einhugur meðal lækna
um að sporna á móti þessu. Það varð ekkert úr
þessum hugmyndum en mönnum var full alvara
með þeim og það var mikilvægt að standa á móti.
Það var hlustað á okkur. Ég er hræddur um að það
væri öðruvísi um að litast í heilbrigðismálunum í
dag ef þetta hefði gengið eftir."
Birna rifjar upp að heilbrigðislögin voru stað-
fest af Alþingi árið 1973.
„Það var mikil breyting og átti stóran þátt í
uppbyggingu heilbrigðiskerfisins á landsbyggð-
inni," segir Snorri. „Þar voru reyndar í sumum
tilfellum byggð of stór sjúkrahús en það var erfitt
að sjá þróunina í byggðamálunum fyrir. Nú vantar
fólk á suma þessa staði. Það þarf að vera fleira í
boði en sómasamleg laun. Fólk vill hafa aðstöðu til
margra hluta," segir Snorri Páll.
Þegar rifjaðar eru upp ályktanir af aðalfundum
LÍ í formannstíð Snorra Páls er athyglisvert að
margt af því sem læknar töldu mikilvæg framfara-
spor á 8. áratug síðustu aldar er enn í brennidepli
þó verulega hafi miðað í mörgu. „Við ályktuðum
um mikilvægi framhaldsmenntunar hér á landi
fyrir lækna þó ég sé þeirrar skoðunar að læknar
eigi að fara erlendis til að fullnuma sig í sérnámi.
Það er mjög mikilvægt og ætti að vera reglan. Það
er mikill kostur fyrir íslenska lækna hvað þeir
hafa hlotið sérfræðimenntun sína víða og yfirleitt
á bestu stofnunum erlendis. Þetta skilar sér allt
saman þegar menn koma heim og hugmyndir og
aðferðir hrærast saman."
Hann rifjar upp að eftir að hann útskrifaðist úr
læknadeild starfaði hann sem kandídat og síðan
deildarlæknir á lyflækningadeild Landspítalans.
„Þá var engin taugadeild og engin bamadeild svo
þetta kom allt til okkar. Ég öðlaðist mjög mikla og
fjölbreytta reynslu af starfinu á Landspítalanum á
þessum árum og þegar ég fór út til Harvard í fram-
haldsnám þá hafði ég miklu meiri klíníska reynslu
en flestir bandarísku félaga minna. Ég gleymi því
stundum, þegar ég hef verið spurður hvað ég hafi
verið lengi í framhaldsnámi, að telja þessi ár á
Landspítalanum. Þau voru gríðarlega mikilvæg."
Önnur ályktun sem vekur forvitni felst í áskor-
un lækna til stjórnvalda um að draga úr sölu og
framboði á áfengi. Snorri Páll slær á létta strengi
og segir að líklega hafi fundarmenn verið með
slæma samvisku eftir veisluhöld kvöldið áður.
„En fundinum þótti þetta mikilvægt og sendi frá
sér þessa ályktun."
Birna bætir hér við og segir frá því að Evrópu-
6 LÆKNAblaðiö 2008/94