Þjóðlíf - 01.01.1990, Blaðsíða 17
En við eigum ekki eingöngu í heiðar-
legri samkeppni heldur viðgengst
einnig óheiðarleg samkeppni af hálfu hins
opinbera og við það erum við engan veg-
inn sátt, í raun er nefnilega verið að kippa
stoðunum undan starfsemi okkar.
— Með óheiðarlegri samkeppni þess
opinbera á ég við að í tengslum við upp-
byggingu félagsmiðstöðva og þjónustu-
íbúða fyrir aldraða hefur Reykjavíkurborg
sett á legg fjöldann allan af hárgreiðslu-
stofum sem hún rekur sjálf. Á undanförn-
um árum hefur borgin sett tugi milljóna í
þessar stofur af almennum skattpeningum
borgarbúa og að auki er þjónusta þessara
stofa boðin öllum eldri borgurum á niður-
greiddu verði, — hún er meira að segja
undanþegin opinberum gjöldum og skött-
erlendum vettvangi aíla hárgreiðslumeist-
arar sér mikilsverðrar reynslu. “ Lovísa með
fyrirsætu á sýningu í Þýskalandi.
um. Samkvæmt reglunum geta allir þeir
sem eru orðnir 67 ára nýtt sér þessa þjón-
ustu einu sinni í mánuði, en mér skilst að í
raun sé miðað við 60 ára aldurstakmarkið,
— alla vega á sumum. Og sumar þessara
stofa eru í raun reknar sem brjálæðisleg
fyrirtæki sem þjónusta alla sem til þeirra
leita.
— í næsta nágrenni við flestar þessara
opinberu og niðurgreiddu hárgreiðslu-
stofur eru þegar starfræktar almennar
stofur, jafnvel í næsta húsi. Á horni Vest-
urgötu og Garðastrætis eru t.d. nú þegar
þrjár hárgreiðslustofur og tvær rakarastof-
ur. Það segir sig sjálft að það ríkir ákveðin
samkeppni milli þessara stofa um við-
skiptavinahópinn úr hverfinu og um það
er ekkert nema gott að segja. Nú er hins
vegar í bígerð að opna fjórðu hárgreiðslu-
stofuna á þessu sama horni á vegum
Reykjavíkurborgar í tengslum við þjón-
ustuíbúðimar að Vesturgötu 7. Óhjá-
kvæmilega komum við til með að missa af
stórum hópi viðskiptavina því þar verður
þjónustan boðin á niðurgreiddu verði. Að
mínu mati er hér um að ræða beina aðför
að þessum stofum sem þegar eru starfandi
á þessu lida horni. í Vesturbænum býr
mikið af gömlu fólki sem við höfum að
hluta tíl byggt afkomu okkar á. Og það
sem gerir þessa ákvörðun enn fáránlegri er
að hætt var við að hafa aðstöðu fyrir
sjúkraþjálfara í þjónustuhúsnæðinu, eins
og tíðkast annars staðar, til þess að koma
hárgreiðslustofunni fyrir.
— Nú þegar þessum opinberu og nið-
urgreiddu hárgreiðslustofum hefur fjölg-
að eins og gorkúlum hlýtur sú spurning að
vakna í hvað skattpeningarnir okkar fara
og hvaða atvinnustefna sé rekin hér í borg-
inni. Það getur hreinlega ekki talist eðli-
legt að skattpeningarnir séu notaðir til að
grafa undan heilbrigðu atvinnulífi í borg-
inni. Fram til þessa hef ég alltaf talið Sjálf-
stæðisflokkinn sem fer með stjóm borgar-
innar vera hlynntan einstaklingsframtak-
inu og heilbrigðri samkeppni. Ég sé það
nú að ég hef haft rangt fyrir mér og ég
hygg að margir aðrir séu sama sinnis, sagði
Lovísa Jónsdóttir að lokum.
0
ÞJÓÐLÍF 17