Þjóðlíf - 01.01.1990, Blaðsíða 32

Alltaf vinir íþrótta og íþróttir áttu að vera fyrir þá. Landsfeðurnir þegar allt lék í lyndi.
undur er reyndar á þeirri skoðun að stór-
veldistímabili liðsins hafi lokið á köldu
haustkvöldi í vestur-þýsku hafnarborg-
inni Bremen.
Hvorki hafði gengið né rekið hjá liðinu í
Evrópukeppni meistaraliða á undanförn-
um árum, en kannski léku Berlínarbúar
stöðugt samkvæmt hinum frægu hvatn-
ingarorðum íslensku, það gengur bara
betur næst. Hvað um það, enn var Dyna-
mo Berlin fulltrúi alþýðulýðveldisins í
keppni meistaraliða, tíunda árið í röð og
nú var leikið gegn sjálfum erkióvininum,
vestur-þýsku meisturunum Werder
Bremen. Fyrri leikur liðanna fór fram í
Austur-Berlín og fengu Brimarbúar háð-
uglega útreið, töpuðu með engu marki
gegn þremur. Þá gerðist sá einstæði at-
burður eftir leikinn, að austur-þýskir og
vestur-þýskir fjölmiðlar voru nánast sam-
mála. Síðari leikurinn í Bremen væri
formsatriði, vestur-þýsku meistararnir
væru væntanlega úr leik. Leikmenn
Bremen, unnu síðari leikinn með fimm
mörkum gegn engu og þar með sneru síð-
ustu aðdáendur Dynamo Berlin baki við
liðinu. Jafnvel fjölmiðlum og framámönn-
um var ekki stætt að verja frammmistöðu
dekurliðsins frá Austur-Berlín.
Halla fór strax undan fæti hjá Dynamo
Berlin í deildarkeppninni og svo fór að
lokum að Dynamo Dresden rauf tíu ára
einokun öryggisvarðanna frá Austur-Ber-
lín.
Það væri að æra óstöðugan að fara náið
út í þá sálma sem sungnir hafa verið í
Austur-Berlín síðan níunda nóvember.
Atburðarásin í Aþýðulýðveldinu mun
fylla fræðiskruddur næstu ára, en svo
mikið er víst að flestir æðstu menn íþrótta-
mála hafa nú þegar orðið að víkja úr sæt-
um sínum. Wolfgang Spitzner aðalritari
austur-þýska knattspyrnusambandsins er
þó undanskilinn þeirri reglu. Hann hafði
ekki verið orðaður við spillingu að ráði og
kom því fáum á óvart þegar hann tók af
skarið og viðurkenndi fyrstur manna, nú á
dögunum, að ásakanir í garð Dynamo
Berlín ættu við rök að styðjast. Sú yfir-
lýsing olli sprengingu í austur-þýsku
knattspyrnunni.
Forráðamenn Dynamo Dresden kröfð-
ust í kjölfar þess að farið yrði ofan í saum-
ana á meistaramótum undanfarinna ára og
gott betur. Þeir lýstu jafnframt þeirri
skoðun sinni, að í raun bæri Dresdenlið-
inu meistaratitilinn fimm af þeim tíu árum
sem öryggisverðirnir í Austur-Berlín
hrepptu hnossið. Og ekki sér fyrir endann
á þeim klögumálum. Hins vegar eru nú
teikn á lofti um að fyrir endann sjái á
stuttri en óvenjusigursælli sögu Dynamo
Berlín.
ins og gefur að skilja eru áhugamenn
um knattspyrnu í Austur-Þýskalandi
æfir vegna uppljóstrana Spitzners. Þá hafa
fjölmiðlar gengið í lið með þeim og nú
krefjast margir í fullri alvöru að Dynamo
Berlin verði hreinlega lagt niður. Leik-
mennirnir frá Dynamo Berlin hafa orðið
fyrir aðkasti hvar sem þeir hafa komið
undanfarnar vikur, en steininn tók þó úr,
þegar þeir voru grýttir með snjóboltum, í
leik á útivelli gegn Wismut Aue. Slíkaðför
hefur skiljanlega haft mikil áhrif á leik-
menn, en ljóst var að þeir urðu nú fyrir
barðinu á reiðum almenningi, eins og af-
reksmenn í öðrum íþróttagreinum, sem
áður nutu sérstakra fríðinda. Og þá fóru
menn að hugsa sér til hreyfings.
Um miðjan desember, bárust þær frétt-
ir að fyrirliði Dynamo Berlin og austur-
þýska landsliðsins, Andreas Thom, hefði
gengið til liðs við vestur-þýska félagið
Leverkusen. Jafnt í austri sem vestri urðu
menn furðu lostnir því, Leverkusen er
talið mesta kapítalistalið Vestur-þýska-
lands ásamt Uerdingen, en bæði eru þau í
eigu lyfjaframleiðslurisans Bayer. Enn
bárust fréttir um félagsskipti. Rainer
Ernst, leikstjórnandi Dynamo Berlin og
landsliðsins, hélt vestur til Dortmund.
Hvað verður svo um hina leikmennina
hjá Dynamó Berlin? Rudwaleit landslið-
smarkvörður, hefur lagt skóna á hilluna,
en aðrir leikmenn eru sennilega í óða önn
að setja niður í ferðatöskur.
vað sem framtíð Alþýðulýðveldisins
líður, þá eru stórveldisdagar örygg-
islögregluliðsins Dynamo Berlins á enda,
og lífdagar þess, jafnvel taldir. Og skær-
asta stjarnan, Andras Thom, er á bak og
burt. Höfundur þessarar greinar hitti
Thom að máli á Laugardalsvellinum í
haust, þegar hann skoraði annað marka
Berlínarbúa gegn Val. Þessi besti leikmað-
ur austur-þýskrar knattspyrnu og Islend-
ingaskelfir reyndist lítillátur og geðþekk-
ur, eins og flestir íþróttamenn úr því
landi. (Hvort sem þeir hafa nú verið á
launaskrá öryggislögreglunnar illræmdu,
eður ei). Þá láðist höfundi að spyrja, hvort
Andreas Thom gæti hugsað sér að leika
með liði í Vestur-þýskalandi sem rekið er
til að auka skattaafslátt risafyrirtækis. En
kannski var erfitt að ímynda sér tilgang
slíkrar spurningar, þegar stórveldi austur-
þýskrar knattspyrnu, lék hér á landi.. .fyr-
ir þremur mánuðum.
Höfundurinn Jón Óskar Sólnes, studdist
við eigin viðtöl, Der Spiegel, Kicker, Reuters-
skeyti o.fl.
32 ÞJÓÐLÍF