Frjáls verslun


Frjáls verslun - 01.01.2013, Síða 6

Frjáls verslun - 01.01.2013, Síða 6
6 FRJÁLS VERSLUN 1. 2013 Þ egar Steingrímur J. Sigfússon, for maður Vinstri-grænna, boðaði til blaðamanna- fund ar síðdegis á laugardegi hugsuðu margir með sér hvað hann væri núna að fara. Í ljós kom að hann sagðist ekki gefa kost á sér til formennsku Vinstri-grænna á landsfundi nokkrum dögum síðar. Hann sagði hins vegar kok- hraustur að hann væri að hætta sem formaður en ekki á þingi. Hann sagðist „hvergi nærri hættur í pólitík“. Samkvæmt þessu ætlar hann að vera einhvers konar aftursætisbílstjóri í Vinstri-grænum en daginn eftir að hann tilkynnti afsögn sína sagðist hann styðja Katrínu Jakobsdóttur í formennskuna. Katrín tekur ekki við góðu búi, fylgið hefur hrunið af Vinstri-grænum í könn unum og flokkurinn telst góður að ná nokkrum mönnum á þing. Allt hefur logað í illdeilum í flokknum og hafa margir þingmenn yfirgefið hann mjög ósáttir. Steingrímur hefur ekki sýnt stjórnkænsku. Það er óskilj- anlegt að hann skuli ekki stíga alveg til hliðar og draga sig í hlé frá pólitík. Steingrímur J. Sigfússon er á sextugsaldri, 57 ára að aldri, og þótt ekki sé lengur mikil eftirspurn eftir honum á þingi, eftir þingmennsku frá árinu 1983 eða í nákvæmlega þrjátíu ár, má spyrja sig hvort ekki vanti fólk á sextugs- og sjötugsaldri á Alþingi. Hvar er fólkið í kringum sextugt í helstu flokkunum? Hvers vegna hefur það ekki meiri áhuga á að blanda sér í forystusveit stjórnmálanna? Eru stjórnmálamenn núna of ungir? Svona spyrja margir þegar formenn helstu stjórnmálaflokka lands ins eru undir fimmtugu. Bjarni Benediktsson er 43 ára, Sigmundur Davíð Gunnlaugsson 37 ára, Árni Páll Árnason 46 ára og Katrín Jakobsdóttir 37 ára. Það er að vísu engin nýlunda að formenn flokka séu ung ir og kraftmiklir. Davíð Oddsson var 43 ára þegar hann tók við formennsku í Sjálfstæðisflokknum og skömmu síðar varð hann forsætisráðherra. Þorsteinn Páls son var 36 ára þegar hann varð formaður og 39 ára forsætisráðherra. Aldur er afstæður í stjórnmálum; stjórnviska og leiðtogahæfileikar fara ekki eftir aldri þótt reynsla geti verið góður áttaviti. Jóhanna Sigurðardóttir hættir á Alþingi sjötug eftir að hafa setið á þingi frá árinu 1978 eða í 35 ár sam- fleytt. Hún varð forsætisráðherra en aldrei leiðtogi þjóð arinnar. Til þess skortir hana samskiptafærni. Leiðtogar gera réttu hlutina og láta fólk ganga í takt að sameiginlegu markmiði með góðum samskiptum. Jó hanna og Steingrímur eru bæði komin á leiðarenda á vegferð sinni í stjórnmálum; örþreytt eftir átaka- stjórn mál. Þau hafa hælt sér af að hafa tekist á við erfið verkefni eftir bankahrunið og verið í starfi björgunar- sveita. Enginn dregur í efa að þau tóku við á erfiðum tímum, glímdu við mikinn fjárlagahalla og atvinnu- leysi en fengu talsvert svigrúm hjá kjósendum til að takast á við þau verkefni. En ekki leið á löngu þar til „björgunarsveitin“ fór að gera illt verra. Að endingu urðu þau að táknmynd hrunsins. Þegar fólk sér þau saman á skjánum segja allir: Það er ennþá kreppa! Meira að segja Árni Páll Árnason, nýkjörinn formaður Samfylkingar, taldi það ekki henta sér að setjast í stól forsætisráðherra eftir kjörið þótt fylgið sé hrunið af flokknum. Svo vonlaus þykir honum ríkisstjórnin að hann vill frekar standa utan hennar og gætir þess vel að slettur frá henni kastist ekki á sig. Kosningabaráttan er að hefjast og spyrja má um hvað verði kosið. Sumir halda því fram að útlitið sé svo erfitt að ekki skipti máli hverjir taki við – og jafnvel geti ástandið versnað ef núverandi stjórn fari frá. En hvað vill fólk út úr kosningunum? Eftir hverju sækist það? Það vill fá vonina aftur, atvinnulífið í gang, minna atvinnuleysi, hærri laun, meiri fjárfestingu, leiðréttingu lána, minni verðbólgu, minni fjárlagahalla, lægri skatta og á sama tíma stöðugleika. Þetta er óskalistinn en það er mikill misskilningur að hægt sé að ná þessum markmiðum öllum á sama tíma. Á Íslandi gilda sömu efnahagslögmál og annars staðar í heiminum – og er þá sama hver myntin er. Laun á Íslandi geta ekki frekar en annars staðar hækkað nema með aukinni framleiðni og hagkvæmni í rekstri. Aukin verðmætasköpun er það eina sem bætir kjörin. Kjör launamanna á Íslandi verða ekki sambærileg við það sem þekkist erlendis nema hver og einn framleiði meira, vinni meira og hagkvæmar. Fyrirtæki verða að auka tekjur sínar og fram leiðslu. Laun hækka ekki með einu selbiti; líkt og smellt sé fingri; það þarf að vera innistæða. Margt bendir núna til þess að fleiri séu í vinnu á Íslandi en fyrir nokkrum árum en vinnustundirnar séu færri. Mestu mistök Jóhönnu og Steingríms voru að efna til átaka við sjávarútveginn, stóriðjuna og ferðaþjónustuna – svo ekki sé nú talað um Icesave og árásina á blessaða stjórnarskrána sem kom hvergi nálægt hruninu. Stjórnvöld hafa lofað heimilum leiðréttingu lána án þess að geta staðið við það – og kannski er það ekki á þeirra hendi þegar allt kemur til alls heldur fjármálageirans. Töfra formúlan um að hægt sé að heimta hærri laun á Íslandi og biðja á sama tíma um auknar fjárfestingar, aukna atvinnu, stöðugleika og lausn á skuldavanda heimila gengur ekki upp. Ekkert hagkerfi í heiminum stenst endalausar launahækkanir án þess að það leiði til verðbólgu. Ungt fólk er að taka við; formenn undir fimmtugu. Kannski vantar þá reynslu – en mestu skiptir að þeir hafi áhuga, stjórnkænsku og samskiptafærni. Hvað vill fólk fá út úr kosningunum? Þegar allt kemur til alls stendur ein ósk upp úr; að atvinnulífið dafni; það er grunnurinn að öllu öðru. Fólk vill von en ekki stöðug átök við atvinnulífið með skattaálögum og vonsku. Vandinn er enn mikill, en vonskan er vonandi að baki og vonin handan við hornið. Vonskan vonandi að baki Jón G. Hauksson Vandinn er enn mikill, en vonin er handan við hornið. Leiðari
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Frjáls verslun

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Frjáls verslun
https://timarit.is/publication/282

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.