Ægir - 01.06.2005, Blaðsíða 41

þeim tíma, að mórallinn var á þá
lund að togarafiskur væri vart
mannamatur. Oft var einnig talað
um að það væru tómar fyllibyttur
á þessum skipum, í heimabæjum
togaranna, en þessu sama fólki
fannst t.d. alveg sjálfsagt þegar
það mætti til vinnu í frystihúsun-
um að morgni annars janúar, að
loknu góðu jólaleyfi, að það lægju
helst ein 250 tonn af hráefni á
gólfinu. Fólk velti því ekki mikið
fyrir sér að allt þetta hráefni kom
auðvitað af þessum sömu nýsköp-
unartogurum, frá „fyllibyttunum“
sem fórnuðu jólunum fyrir þetta.
Við eigum að láta af þessu sem ég
vil kalla einu orði, niðurlægingu,
um þessi skip og það fólk sem á
þeim starfaði,“ segir Hafliði.
Lögðu grunninn að
hagsældinni
Skipstjórnarmenn sem voru um
borð í nýsköpunartogurunum tala
almennt vel um vistina um borð í
þeim. Auðvitað gat þetta verið
botnlaus vinna, en sjómennirnir
sem voru um borð í togurunum
segja þessi ár vera þau eftirminni-
legustu til sjós. „Ég vil segja að
þessir togarar lögðu grunninn að
þeirri efnahagslegu hagsæld sem
við búum við í dag. Það var
reyndar talað um að tap hafi verið
af rekstri þeirra, en það er eins og
það er. Maður ólst líka upp við
þann söng að endalaust tap væri á
frystihúsunum. Engu að síður
voru þau rekin áfram og stjórn-
völd felldu gengið með reglulegu
millibili til þess að halda þessu
öllu gangandi.“
Hafsjór af fróðleik
Hafliði segist alltaf hafa haft mik-
inn áhuga á skipum - „allt frá því
ég sá skip fyrsta sinni“, eins og
hann orðar það. „Ég man eftir því
að hafa farið sem krakki niður á
höfn og um borð í einhver skip
og sett krónu eða fimmeyring á
vísan stað fram á stefni, nánar til-
tekið við hnýfilinn. Fór síðan um
borð næst þegar skipið kom til
Húsavíkur jafnvel eftir margar
vikur eða mánuði og athugaði
hvort peningurinn væri ennþá á
sama stað. Ég man ennþá lyktina
um borð í sumum millilanda-
skipunum,“ segir Hafliði, sem
síðar fór sjálfur til sjós sautján ára
gamall 1977 og var meira og
minna á sjó til ársins 1997 þegar
hann ákvað að láta staðar numið
vegna áverka í baki sem hann
hafði hlotið í alvarlegu bílslysi
fimm árum áður.
Það fer ekkert á milli mála að
Hafliði er hafsjór af fróðleik um
íslenska skipasögu, ekki síst ný-
sköpunartogarana, sem hann segir
að hægt væri að segja margt um.
„Það er til dæmis ekkert um það í
þessari upptalningu hver var
mestur munur á fyrstu 32 skip-
unum og „Stefaníuskipunum“ en
þar er af nógu að taka, sem bíður
betri tíma. Það má tína til ýmsar
upplýsingar um aukna stærð
skipanna, lunningar, bátadavíður,
mjölvinnslu, kælingu í lest,
frystitæki ofl. Sú vitneskja er í
öllu falli til ennþá. og verður vel
varðveitt.“ Hafliði tekur undir að
nauðsynlegt sé að koma upp veg-
legri sýningu um þennan þátt í
togaraútgerðarsögu Íslendinga.
Það væri vissulega verðugt verk-
efni.
41
N Ý S K Ö P U N A RT O G A R A R N I R
Sími 5 250 250
brimrun.is furuno.is
Í skipinu eru eftirtalin tæki frá Brimrún/Furuno:
Furuno CI-68 straummælir
Furuno T-2000 sjávarhitamælir
Telchart Siglinga- og fiskveiðitölva
Furuno CSH-82 hringsónar
Furuno FCV-10 dýptarmælir
Engey RE 1
Furuno FAR-2x37 S-band ratsjá
Furuno GP-1650 GPS-staðsetningartæki
Furuno FR-2110 X-band ratsjá
Furuno FAX-30 veðurkortamóttakari
Furuno Navpilot-500 sjálfstýring
Furuno SC-110 GPS-áttaviti
aegirjuni2005 1.7.2005 18:04 Page 41