Tímarit Máls og menningar - 01.04.1940, Síða 8

2
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
sem einstaklingum, stjórnmálaflokkum eða valclamönn-
um líkar betur eða verr. Tímaritið mun túita sig kjör
og hag íslenzkrar alþýðu miklu skipta. Frá upphafi
Islands bgggðar hefur alþýðan alið við brjóst sér kjarna
þjóðmenningarinnar. Hún hefur skapað erfðavenjur,
hugsunarhátt, viðmótsblæ og annað, sem einkennir okk-
ur frá öðrum þjóðum. Skáld og rithöfundar hafa sótt
til hennar grkisefni og orðkgnngi. Á vörum liennar
liefur íslenzk tunga varðveitzt, hrein og þróttmikil gegn
um aldirnar, og af rótum hennar hafa sprottið þeir
meiðir, sem hæst hefur borið í íslenzku þjóðlífi fgrr
og síðar.
Á hinn bóginn verður ekkiýekið undir þann hræsnis-
són, sem kveðið hefur við sýknt og heilagt í stjórnmála-
heiminum nú um skeið, að þeir einir, sem fást við
framleiðslustörf, séu með mönnum teljandi og verð-
ir launa fgrir störf sín. 1 nútíma þjóðfélagi er marg-
þætt verkaskipting óhjákvæmileg, og oft vandséð, hver
starfsgreinin er annarri nauðsgnlegri. Fámenn og vopn-
laus þjóð, sem hvorki vill né getur bgggt sjálfstæði sitt
á hervaldi, verður t. d. að hafa efni á því að eiga ýmis
konar menntamenn, ritliöfunda, kennara, vísindamenn,
listamenn o. s. frv. Og á starfi þeirra veltur ekki síð-
ur gengi þjóðarinnar, sjálfstæðismöguleikar hennar og
jafnvel fjárhagsafkoma en á starfi hinna, sem að fram-
leiðslustörfiinum vinna. Hvorir um sig hafa sitt ómiss-
andi hlutverk að rækja fgrir þjóðina.
Mál og menning er áhrifamikill tengiliður milli al-
mennings og menntamannanna. Hið nýja tímarit mun
af fremsta megni leitast við að gera þetta menningar-
samstarf enn víðtækara og traustara.
Síðustu árin hefur verið inikið um það rætt og ritað hér á
íslandi, að efla þurfi betur og glæða andlegt og menningarlegt
samband við landa okkar í Vesturheimi. Við höfum sýnt mikið
tómlæti í þessu efni hingað til og erum farnir að skammast