Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.05.1942, Side 22

Tímarit Máls og menningar - 01.05.1942, Side 22
16 TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR höfundar Frakklands við, og þeir eru í fimmta þættinum, sem er rómantíska stefnan í Frakldandi, og i þessari nýju frjálslyndu hreyfingu eru menn eins og Lamennais, Hugo, Lamartine, Musset, George Sand. Og þegar hreyfingin berst síðan frá Frakklandi til Þýzkalands, sigra hinar frjálslyndu hugsjónir einnig þar, því að sjötti og síðasti flokkur þeirra liöfunda, sem ég ætla að lýsa, vinnur í anda frelsisstríðs- ins og hugsjónar júlíbyltingarinnar og líta, eins og frönsku skáldin, á hinn mikla anda Byrons sem leiðtoga frelsis- hreyfingarinnar. Þeir helztu af þessum liöfundum eru Gyð- ingar að ætterni, eins og Heine, Börne og seinna Auerbach, og þeir undirhúa, eins og samtimahöfundar í Frakklandi, byltinguna 1848.“ Yið, sem erum aldir upp við hugsanafrelsi og' erum lausir við hleypidóma fyrri tíma, eigum nú erfitt með, eftir svo mörg ár, að skilja hin sterlcu áhrif Brandesar á sam- tímamennina. En þeir skýra allir frá aðstreyminu, sem var að fyrirlestrum hans, og þeirn eldliug, sem blossaði með og móti hinum nýjum kenningum. Fyrirlestrar Brandesar táknuðu andleg straumhvörf, andlega lausn frá erfðavenjum og arffengnum hugsjón- uni. Stefna hans var barátta fyrir andlegu, siðferðislegu og stjórnmálalegu frelsi, barátta móti öllu, sem tálmaði þróun hinnar frjálsu hugsunar. Georg Brandes hafði á hendi sama hlut\rerk eins og Holberg á sinum tíma, en var miklu róttækari. Þess vegna var liann af mörgum álitinn eins konar andkristur og sundrari inannfélagsins. Sjálfur kallaði liann sig í gamni „Lucifer“, þ. e. ljósberi, fannst hann vera laus við alla syndameðvitund, áleit kristn- ina sögulegt fyrirbrigði, vildi brjóta niður konungdóm, kristni, bjónaband og eignarrétt. Sú frjálsa liugsun, það frjálsa liferni var honum eitt og allt. Líta ber á Georg Brandes og hlutverk lians aðallega frá bókmenntalegu sjónarmiði, líta á bann sem brautryðj- anda frjálsrar hugsunar. Það er misskilningur að telja hann meðal stjórnmálamanna. Hann var alltof sjálfstæð-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.