Tímarit Máls og menningar - 01.05.1951, Síða 21

KÓREA í STRÍÐI
139
völdum var sleppt lausum, hótunum og ofbeldisaðgeröum ótæpt beitt.
Lögregla stjórnarinnar fór hamförum um borg og bý. Þetta var eins og
að aka í kapp við tortíminguna yfir einnættan ís. Það varð að bera eða
bresta. Og það brast — eins eftirminnilega og orðið gat.
Kosningaþátttakan varð lítil, þrátt fyrir gríðarlegan áróður og vægð-
arlausa smölun með aðstoð vopnaðs lögregluliðs. Víða í „rauðu hér-
uðunum“ hindruðu skæruliðar og æstir smábændur og verkamenn
hinn auðsveipari hluta kjósendanna í að komast á kjörstað. Aldrei
hafði æsingin og ólgan í landinu náð öðru eins hámarki.
Niðurstaða kosninganna 30. maí varð sú, að af 200 þingsœtum fengu
stjórnarflokkarnir 38. í liin 162 sœtin völdust „óháðir“ af ýmsum
gerðum — menn, sem líklegir voru dl að taka afstöðu gegn þeirri ger-
spilltu ógnarstjórn, er ríkti í landinu. Ganga mátti að því vísu, að nýja
þingið yrði engu síður óvirkt en hið gamla, sem hafði neitað að af-
greiða fjárlög og yfirleitt hundsað lagafrumvörp stjórnarinnar.
Þessi kosningaúrslit voru það alversta, sem fyrir gat komið — jafn-
óviðunandi fyrir Seoulstjórnina og Bandaríkin. Fengi hið nýkjörna
þing tækifæri til að koma saman, myndi deila stjórnarvaldanna og
þingsins enn á ný verða auglýst fyrir opnu sviði og að líkindum magn-
ast um allan helming. Að vísu gat forsetinn og stjórn hans samkvæmt
stjórnarskránni setið sem fastast, hvað sem þingið sagði. En myndu
ekki nýir árekstrar milli framkvæmdavalds og löggjafarvalds fyrr eða
síðar enda með dúndrandi falli stjórnarinnar? Til einhverra ráða varð
að grípa, áður en hinu nýkjörna þingi ynnist tími'til að skipuleggja and-
stöðuna. Og ráðið fannst — örþrifaráðið, sem hafði verið lengi í undir-
búningi.
Það byrjaði á sjónarspili fyrir rósrauðum tjöldum. Þann 1. júní
— tveim dögum eftir kosningarnar — setti Syngman Rhee upp sína
dáfegurstu lýðræðisgrímu og lét það boð út ganga, að stjórn hans hefði
ákveðið að skríða til gagngerra umbóta á sviði landbúnaðarins. I
fréttapistli frá Lake Success, sem prentaður var í blaðinu „Informa-
tion“, lýsti Erling Bjöl þessu fagnaðarerindi með svo felldum orðumr
„Hinn 1. júní var tilkynnt í útvarpinu í Seoul, að nú ætti að úthluta
jarðnæði til meira en einnar milljónar leiguliða og sveitaverkamanna
með því að framkvæma víðtæka skiptingu stórjarða. Eignarnám á
landi vofði nú yfir 100 þúsundum stórjarðeigenda, en til endurgjalds-