Tímarit Máls og menningar - 01.03.1958, Side 15

HANNES SIGFÚSSON
Vetrarmyndir úr lífi skálda
i
Djúpt sefur þú í djúpi mínu.
Og dumbrautt kvöldskin blóSs míns sveiflar geislasnörum
í gegnum auð og barkarlituð fiskinetin.
Þau ná of grunnt þú sefur dýpra.
Eg verð þín sjaldan var þó ber það við
að vaðir hinnar þríörmuðu sóknar
er slæðir djúpið verði næmar taugar
sem titra milli mín og einhvers annars.
Mín sókn er veik þinn svefn er þungur
Enn ber það við á lygnum næturvökum
að við mín eyru skjóti óvænt upp
orðum úr kristal eða gleri.
Þú lýkur augum upp þín augu bresta.
Tómlát er vaka mín í þessum víða hjálmi;
vokandi máfur vindgrátt haf
vitt stálblikandi hvolfþak.
5