Tímarit Máls og menningar - 01.04.1960, Side 4

TIMARIT MALS OG MENNINGAH
hejði sömu aðstöðu mí og fyrir stríð mundi M.R.A. langlí/clegast ekki. vera að
tvínóna við að veita honum lið.
Hér jyrir aftan er birtur lokakajlinn úr luttugu ára gamalli rilgerð um Ox-
fordhreyfinguna eftir Helge Krog, norskan rithöfund.* Niðurstöður greinar-
innar virðisl með fáeinum áherzlubreytingum mega heimjæra upp á M.R.A.
í dag. Ej til vill þyrfti að setja eitthvert annað og víðtækara orð í staðinn jyrir
„nazisma“, en vœri ekki freistandi að spyrja, hvort uppgangur M.R.A. upp á
síðkastið slandi ekki í einhverju sambandi við endurreisn nazista í Vestur-
Þýzkalandi á síða.sta áratug (dœmi: Oberlánder), sem brátt verður fullkomn-
uð, ef að likum lœtur, með heilögu jóstbrœðralagi Adenauers og Francos, og
hefur þegar öðlazt móralskt vottorð með samvinnu þeirra Adenauers og Char-
les de Gaulle, — sem M.R.A. kallar reyndar „sœttir“ Frakklamls og Þýzka-
lands og kveður mega þakka sinni aðsloð.
Moral Rearmament sendi í síðasta mánuði noklcra regluboða sína til íslands.
Og hér var þeim ekki aðeins jagnað af þeim sem jyrirfram mœtti telja sálu-
félaga þeirra; ekki aðeins aj þeim blaðamönnum sem hafa á hendi hin auvirði-
legustu hlutverk í hinum auvirðilegustu málgögnum; ekki aðeins aj þeim
stjórnmálamönnum sem hafa oltið út í ruslakompu jlokka sinna, truflaðir a/
áföllum ojstrangs lífsstríðs; ekki aðeins af þeim trúarhetjum sem jafnvœgis-
laus trúaráslríða hefur gerl að undanvillingum kirkjunnar. Nei, þeim stóðu
allar dyr opnar. Stjórn landsins tók þeim með sömu virðingu og sýnd er opin-
berum sendimönnum erlendra ríkja. Ríkisútvarpið lét ekki undir höfuð leggj-
ast að flytja erindi þeirra. Og það var ekki aðeins að háskólaprófessorar lýstu
persónulegri velþó/cnun sinni. á postulunum og boðskap þeirra, heldur urðu
nokkrir skólamenn til jiess að taka þeim með pomp og prakt í skólum sínum,
og í skólanna nafni. Það má segja að mönnum sé jrjálst að aðhyllast hvers-
konar hégiljur í einkalífi sínu, en einhvers lágmarksvirðuleika verður þó að
krefjast af hátlseltum embœttismönnum sem koma fram í nafni stöðu sinnar.
Það vœri ekki. einskisnýtt að vita hver er meiningin með þessari einkenni-
legu sirkussýningu. Eða er meiningin engin? Fr aðeins um venjulegt kœruleysi
að rœða, venjulegan slappleika og andlegt varnarleysi gagnvart sora alþjóð-
legra sértrúar- og sérvizkukreddna? Ej svo er hejur kœruleysið óneitanlega
ráðið heldur miklu í þetta ski.pti.
S.D.
* Kom á prent í bók um Oxfordlireyfinguna eftir nokkra skandínavíska rithöfunda:
Oxford och vi, Stockholm 1939.