Tímarit Máls og menningar - 01.04.1960, Blaðsíða 6

TIMARIT MALS OG MENNINGAR
Dýrkun ósjáljráðra hvata og dulvitundar, alls þess sem er œsilegt og ótam-
ið, jyrirlitningin á skynseminni, reglubundin, einhliða og „einföld“ röksemda-
jœrslan, sem œvinlega þrœðir samvizkusamlega milli leiðarmerkja nokkurra
lögboðinna glamuryrða, máljhutningurinn, sem er ýmist jrekjulegur eða
slepjulegur, linnulaust sama tilbreytingarlausa pájagauksblaðrið — hver er
fyrirmyndin?
Oxfordhreyfingin er í eðli sínu einrœðisleg. Hún krefst þess að fylgjendur
sínir lúti jorsjá hennar og valdi í einu og öllu. Hún jreistar fólks með kröf-
unni um skilyrðislausa undirgejni við óskeiJcula œðri forsjá.
Oxfordhreyfingin hefur margt girnilegt á boðstólum.
Fram til þessa hejur þú bisað við að hugsa sjálfur og kannski reynt að
brjóta ýmis vandamál til mergjar: reynt að komast að niðurstöðu um rétt og
rangt, hverju þú eigir að trúa og hvað þú eigir að gera. — Komdu til Oxford!
Hreyfingin lcelur þér í té svör við öllu. Guð í eigin persónu mun leiðbeina þér.
Fram að þessu hejur þú kannski þjáðst, af því samvizka þín hejur ekki látið
þig í friði nema þú gerðir skyldu þína við náungann. — Komdu til Oxford!
Hreyfingin hefur náð mikilli leikni í að bjarga við andlegum þrotabúum, án
þess að reikningar séu gerðir upp; hún vinnur það kraftaverk, að koma bók-
haldinu í prýðilegt horj, með því að strika yjir allar gamlar skuldir!
Hingað til hefurðu kannski orðið að glíma við sjálfan þig, leggja kapp á að
þroska þig. — Komdu til Oxford! Hreyfingin rceður yfir verzlunarsölum, þar
sem þú getur skipt á gömlu persónuleikatötrunum og nýjum og glæsilegum
sálarskrúða.
Oxfordhreyjingin táknar andlega bólfestu á þœgilegu en heldur lágu sálar-
plani. Hún afneitar og fyrirlítur frjálsa hugsun. Hún er einn þeirra launstíga,
sem nazisminn hagnýtir sér til að komast aftan að okkur. Allir sem eru þeirrar
skoðunar, að skarpleg hugsun, vísindalegar rannsóknir, réttsýni og samúð séu
burðarásar framfara og frelsis, velmegunar og réttlœtis, hljóta að finna sig
knúða til að snúast til varnar gegn Oxfordhreyjingunni og reyna að kveða
hana niður.
84
J