Fréttablaðið - 15.08.2015, Qupperneq 26

15. ágúst 2015 LAUGARDAGUR| HELGIN | 26
Þegar blaðamaður og ljós-myndari birtast í dyra-gættinni hjá Jóhönnu Maríu á bænum Mið-Görðum í Borgarbyggð er hún að kveðja bónd-
ann af næsta bæ sem kom yfir til
að fá sér hádegismat, soðin bjúgu
og tilheyrandi. Húsið er að mestu
leyti autt, fyrir utan eitt rúm og
kaffibollana sem hún setur á borð-
ið fyrir nýkomnu gestina. Hún
og fjölskyldan standa í flutning-
um á mönnum, heimili og skepn-
um. Fjölskyldan og búslóðin eru
enn vestur á fjörðum og Jóhanna
María er að gera nýja fjósið klárt
fyrir nautgripina með aðstoð vina
og vandamanna.
„Heimilisflutningarnir eru
ekki flóknir og ég get alveg sofið í
marga daga á dýnu á gólfinu. Naut-
gripirnir og hrossin eru aðalmál-
ið,“ segir Jóhanna María og svarar
svo samviskusamlega spurningum
blaðamanns um hvernig níutíu
nautgripir séu fluttir úr Djúpinu
á Vestfjörðum hingað á Vestur-
landið. „Við mjólkum að morgni á
gamla staðnum og flytjum þá svo
í flutningabílum í nýja fjósið, svo
seinni mjaltir náist. Þá þarf fjósið
líka að vera alveg tilbúið.“
Dæmigert fjölskyldubú
Jóhanna María er alin upp á Látr-
um í Djúpinu. Foreldrar henn-
ar hafa verið með búskap þar í
fjörutíu ár og pabbi hennar er
bókstaflega fæddur á túninu þar.
Flutningarnir fela því í sér miklar
breytingar fyrir fjölskylduna.
„Ég er svoddan kamelljón þann-
ig að ég á gott með breytingar.
Maður þekkir samt hverja einustu
spýtu og hvern einasta hól vestur
á fjörðum. Svo kemur maður hing-
að og þetta er eins og að byrja í
nýjum skóla. Ég veit ekki alveg
hvar ég á að byrja. En ætli þetta
sé ekki erfiðast fyrir pabba. Við
sáum gott tækifæri í þessu, að
kaupa þessa jörð. Hér eru tvö
íbúðarhús hlið við hlið og munu
foreldrar mínir, ég og yngri bróð-
ir minn búa í öðru húsinu og eldri
bróðir minn og fjölskylda hans við
hliðina. Þetta verður hið týpíska
fjölskyldubú þar sem allir hjálpast
að. Það er gott að vera nær höf-
uðborginni upp á innkaup og við-
gerðir – og svo á ég líka möguleika
á að komast heim þegar ég er ekki
fram á nætur á þinginu.“
Fullorðinsgírinn
Jóhanna María hefur verið tvö
ár á þingi fyrir Framsóknar-
flokkinn. Hún var 21 árs þegar
hún náði kjöri og þar af leiðandi
yngsti þingmaður til að hefja
störf á Alþingi. Hún segir síð-
ustu tvö ár hafa kennt sér ótrú-
lega mikið. „Maður lærir smátt
og smátt hvernig maður á að
haga sér og hvernig maður á að
tala. Svo er þetta spurning um
að halda dampinum, vita hvað er
að gerast í þjóðfélaginu og á sínu
heimasvæði. Maður verður líka
að muna að maður er þingmaður
alls landsins. Vinir mínir grínast
með að ég eigi til að detta í „full-
orðinsgírinn“. Þegar vinkonurn-
ar eru að plana sumarbústaðar-
ferð þá er ég að fara á fund hjá
Íslandsdeild Norðurlandaráðs. Þá
hlæja þær og segja að ég tali jap-
önsku.“
Er ekki símadama
Ástæðan fyrir því að Jóhanna er
þingmaður Framsóknarflokksins
er einföld. Hún hefur lengi haft
áhuga á pólitík og þegar það kom
tími til að velja flokk settist hún
niður með bæklinga frá öllum
flokkum og las sér til um stefnu-
málin. Það leiddi hana til Fram-
sóknarflokksins og eitt leiddi af
öðru. Hún lýsir sambandi sínu við
flokkinn eins og hjónabandi, það
séu góðir dagar og slæmir dagar
en allir geti verið hreinskilnir og
hún viti alltaf hvar hún standi. En
er henni aldrei klappað á kollinn
verandi talsvert yngri en aðrir
þingmenn?
„Ekki af öðrum þingmönnum.
En eldri menn úr kjördæminu
hringja oft í mig og biðja mig um
að skila þessu og hinu til karl-
mannanna, til Gunnars Braga eða
Ásmundar Einars. En tala ekki
beint við mig. Þá svara ég því yfir-
leitt þannig að ég sé ekki síma-
dama. Svo er ég á Eystrasalts-
þinginu fyrir Ísland ásamt nær
eingöngu gráhærðum karlmönn-
um. Enda er ég eiginlega alltaf
spurð hvort ég sé ritari eða aðstoð-
armaður. Oft þarf ég að sýna skil-
ríki til að sanna að ég sé þing-
maður,“ segir Jóhanna hlæjandi
og segist ekki hugsa mikið um
ungan aldur sinn. Hún er alin upp
í kringum fullorðið fólk, fréttir
og þjóðfélagsmál hafa verið rædd
við hana við eldhúsborðið frá því
hún man eftir sér og henni er það
fullkomlega eðlilegt að vinna með
mun eldra fólki.
Erla Björg
Gunnarsdóttir
erlabjorg@frettabladid.is
Baráttan
snýst ekki
um mig
Þingmaðurinn og bóndinn Jóhanna
María Sigmundsdóttir fékk að vita
tvítug að hún geti aldrei gengið með barn.
Hún uppgötvaði að eina leiðin fyrir hana til
að eignast barn er ólögleg hér á landi. Það
varð til þess að hún hellti sér í rannsóknar-
vinnu um staðgöngumæðrun og hefur sú
vinna skilað sér inn á þing.
Ég er eiginlega alltaf
spurð hvort ég sé ritari
eða aðstoðarmaður. Oft
þarf ég að sýna skilríki til
að sanna að ég sé þing-
maður.

FRÉTTABLAÐ
IÐ
/VILH
ELM
1
4
-0
8
-2
0
1
5

2
1
:3
3
F
B
1
2
0
s
_
P
0
9
8
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
0
9
5
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
0
2
3
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
0
2
6
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
1
5
C
8
-8
5
4
0
1
5
C
8
-8
4
0
4
1
5
C
8
-8
2
C
8
1
5
C
8
-8
1
8
C
2
8
0
X
4
0
0
8
A

F
B
1
2
0
s
C
M
Y
K