Dagrenning - 01.08.1947, Síða 26

að öllum plágunum, sem yfir hann hafa
dunið.
137. SÁLMUR.
1. Við BABELFLJÓT, þai sátum véi og
giéfum, er vér minntumst Zíonar.
2. Vér hengdum gíg/ur vorar á pílviðina
þar.
3. Því að heileiðendui voiii heimtuðu þai
söngl/óð og Jcúgarar vorir kæti. Syngið oss
Zíonaróð/
4. Hvernig ættum véi að syng/a Diottins-
óð í öðiu landi?
5. Ef ég gleyini þér, /erúsalem, láf þá
hægri hönd mína gleyma listum sínum.
6. Ef ég minnist þín eigi, Iát þá tungu
mína loða mér við góm; ef ég Icýs eigi /erú-
salem hamai öllu yndi.
7. MINNST ÞÚ, Ó DROTTINN,
EDOM ARFA, A DEGI /ERÚSALEM,
ÞEIRRA SEM ÆPTU: „RÍFIÐ HANA,
RÍFIÐ I-IANA NIÐUR TIL GRUNNA.“
8. Ó, BABELS DÓTTIR, ÞÚ SEM
SKALT TORTÍMAST. SÆLL SKAL SÁ,
ER LAUNAR ÞÉR AÐ VERÐLEIKUM.
Ráðningin fæst, ef þau eru borin saman við
Jeremía 50., 40.—46., þar sem hruni „Babý-
Ioiiu“ er spáð með sönni líkingum og mál-
fari. (Sjá 25. bls.) Það er auðsætt, að sömu
refsivopn Guðs tortíma Edom og „BabýIon“
og samtímis.
Þetta er og sýnt með 137. sálmi, sem lýsir
herleiðingu Gyðinga til Babylon. Sálmurinn
er spásögn um Gyðinga í „Babylon" seinni
tímans, eða í Evrópu nazista. í 7. og 8. versi
er sú innblásna bæn að Guð minnist illsku
Edoms á þeim degi, er hann endurgeldur
„Babylon“ illsku hennar. Þegar flugmenn
nazista létu sprengjum sínum rigna yfir Lun-
dúni, „Jerúsalem" útlaganna, hlökkuðu Þjóð-
verjar yfir því að liöfuðborgin yrði algerlega
jöfnuð við jörðu, og stórir hlutar hennar voru
afmáðir. Er þá kornið að þeim tíma, að
„Babylon' verður dæmd og Guð vitjar reiði
sinnar á Edonr.
Af öllu þessu leiðir, að Edorn og „Baby-
Jonía“ hljóta að vera nátengd. Babylon við
Evfrat var í fyrndinni miðstöð skurðgoða-
dýrkunar og klerkavalds, sem tengdi Edom
og nágrannajajóðirnar við Babylon. Opinber-
unarbókin sýnir oss að Evrópuþjóðirnar
munu á síðustu dögum verða á sama hátt
tegndar við skurðgoðadýrkun, senr hún
nefnir„Babylon leyndardómanna." Þjóðkirkj-
ur Englands, Skotlands og írlands og allar
kirkjur mótmælenda telja að þessi Babvlon
sé Rómversk-kaþólska kirkjan. Er nú hlið-
stætt, náið samband milli „Möndulveld-
anna“ og rómversku kirkjunnar við það, sem
var nrilli bandalags Edomíta og bayblonsku
trúarbragðanna í fornöld? Hliðstæðan er al-
veg nákvæm. Foringjar Möndulveldanna,
Hitler, Göbbels, Göring, Mússólini og Pe-
tain, eru allir skírðir til rómversk-kaþóískrar
trúar, og mjög rnikill meirihluti af þegnum
þeirra eru einnig rómversk-kaþólskir. Auk
þess leiðir það af sjálfu sér að rómversk-
kaþólska kirkjan hður algerlega undir lok, ef
Möndulveldunum verður tortímt, eins og
spádómarnir gefa til kynna.
24 dagrenning