Dagrenning - 01.08.1947, Síða 35
íy. Hreyfing skal koma á þjóðirnar og
þær skulu halda upp í Jósafatsdal, því að
þar mun ég sitja, til þess að dæma allar
þjóðirnar, sem umhvertis eru.
18. BREGÐIÐ SIGÐINNI, því að korn-
ið er tullþroskað. Komið og troðið, því að
vínlagarþróin er full, það flóir út úr Jagar-
kerunum, því að illska þcirra er mikil.
19. Flokkarnir þyrpast saman í dómsdaln-
um því að dagur Drottins er nálægur í dóms-
daínum.
20. Sól og fungl eru myrk orðin og stjörn-
urnar Jiafa misst birtu sína.
21. En Drottinn öskrar frá Zíon, og læt-
ur raust sína g/alla frá Jcrúsalcm; svo að
Jn’minn og /orð nötra; en Drottinn er von
sínum lýð og vígi ísraelsbörnum.
22. Og þér skuluð viðurkenna, að ég er
Drottinn Guð yðar, sem bý á Zíon, mínu
heilaga fjalli. Og Jerúsalem skal vera IieiJög
og iitlendingar skulu ekki framar inn í Jiana
koma.
23. Á þeim degi munu fjöllin Jöðra í vín-
berjalegi og hálsarnir fljóta i mjólk, og aJJir
lækir í Júda renna vatnsfullir og Jind mun
fram spretta undan Jnísi Drottins og vökva
dal akasíutrjánna.
24. Egyptaland mun verða að öræfum og
Gyðingum Þjóðverja til þrælkunar, en Gyð-
ingar selja þá aftur „Sabamönnum“, fjar-
lægri þjóð. Þetta þýðir, að Gyðingar öðlast
frelsi, er Rússar fara yfir Pólland á lierferð
sinni til Þýzkalands. Rússar munu skaprauna
Þjóðverjum með því að láta þýzku þræla-
böðlana í umsjá Gyðinga og þessir Gyðingar
fá þá ánægju að senda nazistana til nám-
anna í hinu fjarlæga landi „Sabamanna“,
þ. e. Síberíu.
14.—15. Þessi vers lúta að árunum fyrir
stríðið. Þá vígbjuggust Möndulveldin svo
stórfenglega, að öll störf þjóðanna frá sán-
ingu til uppskeru miðuðu að því marki einu.
Á þeim dögum gortaði Hitler af lierstyrk
sínum og Mússólini af átta milljónum byssu-
stingja. Vér munum brátt komast að raun
um, hve máttlítil þau voru í raun og veru
fyrir augliti Guðs.
16.—20. Þá er þýzka og ítalska þjóðin
hrundu stjórnskipulagi því, sem byggði á
stjórnarskrá og kjöru nazista og fascista til
valda, unnu þær sér til dauðasektar. (í Biblí-
unni er notuð sú líking, að tala um myrkv-
un á sólu, tungli og stjörnum á stjórnmála-
himni Evrópu fyrir stríðið.)
Látum Möndulveldin, sem girntust stríð,
heyja stríð sitt í „Jósafatsdalnum“.
18. vers líkir gereyðingunni við geysilega
uppskeru illskunnar. Sigðinni er brugðið.
Vínlagarþróin er fyllt og troðið svo að blóðið
flýtur út úr lagarkerunum.
21. Vér sjáum að orðalagið er hið sama
á þessu versi eins og Amos 1., 2. og er því
auðsætt að þessir tveir spádómar eru um
sama dóminn. Við ósigur Þjóðverja mun
heimurinn gnötra, og kenna þar reiði Guðs
og frelsun hans á þjóð sinni, ísrael.
22. Meirihluta Engilsaxa er það ekki Jjóst
ennþá, að þeir eru Zíonistar og þjóð Guðs,
ísrael. En ógnaatburðir þeir, sem liér liefir
verið talað um, munu hafa þau áhrif, að
margir sannfærast um að Guð einn hefir
frelsað oss. Trúarvakning sú, er á eftir kem-
ur, verður ný siðabót, en hún greinir sig frá
DAGRENNING 33