Dagrenning - 01.12.1948, Síða 30

þ. e. ríkis Júdaættkvíslarinnar, sem ekki
hafði verið „ríki“ síðan á dögum Nebuk-
adnesars (um 500 f. Kr.).
4. 11. nóvembei 1948. Fullráðið að stofna
bandalag allra ísraelsættkvísla,er nú búa
umhverfis Norður-Atlantshaf, en þær
eru þessar: Bandaríkin, Kanada, ísland,
Noregur, Svíþjóð, Danmörk, Bretland,
Irland, Vestur-Þýzkaland og Holland,
en auk þeirra einnig Belgía, Frakkland
og Portúgal, sem ekki eru ísraelsþjóðir
nema að litlu leyti, en eru bundnar
margs konar vináttu og menningarbönd-
um við ísraelsmenn.
*
Nú munu einhverjir spyrja: Er nú þetta
allt — þó merkilegt sé — svo merkilegt, að
það tæki því að marka þessa atburði í hina
miklu „spádómsbók“ Pýramidans mikla, og
sízt sýnast þetta merkilegri atburðir en ýmsir
aðrir, sem gerzt hafa og ekki virðast mark-
aðir þar, s. s. stofnun Sameinuðu þjóðanna
eða uppgötvun kjarnorkunnar. Slík spum-
ing á fullan rétt á sér og svarið við henni
verður þetta: Það, sem hér er rætt um, er
aðeins fátt eitt af mörgu, sem markað er
og sýnt í mælingum Pýramidans mikla, og
þeir, sem færastir eru að lesa úr mælingum
hans, mundu geta sagt þar fyrir marga merk-
isatburði á öðrum sviðum en þessu. Hins
vegar er þess hér að gæta, að Pýramidinn
mikli ei nákvæmíega eins og Bbilían, fyrst
og fremst „spádómsbók“, sem segir fyríi foi-
lög ísiaelsþjóðarínnai — hinnar útvöldu
þjóðai Guðs — og þess vegna er það, að þeii
atbuiðii, sem alveg séistaklega sneita endur-
ieisn hennar eftii hina Iöngu og miklu út-
Iegð, eru markaðir mjög greinilega.
Við getum nú sjálf sannfært okkur um
það, að fyrir siðustu styrjöld var að kalla
ekkert samstarf með þeim þjóðum, sem hér
eru kallaðar ísraelsþjóðir. Bandaríkin og
Bretar áttu lítil skipti saman og sízt góð.
Bandaríkin höfðu einangrað sig frá Evrópu-
og Asíuþjóðum. Norðurlönd áttu svo til ein-
göngu menningarleg og viðskiptaleg sam-
bönd sín við Þýzkaland og önnur megin-
landsríki Evrópu, s. s. Miðjarðarhafslönd-
in, en síður við Bretland og alls ekki við
Bandaríkin. Holland og Bretland áttu oft í
erjum og með þeim var lítil vinátta. Bretar
drottnuðu yfir stórum nýlendum og skeyttu
því lítt samstarfi við aðra.
En nú er þetta gjörbreytt. Rússar, sem
hafa m. a. það merkilega hlutverk að sam-
eina ísraelsmenn í eitt voldugt bandalag,
hafa breytt þessu viðhorfi og nú er svo kom-
ið, að allar þær þjóðir, sem talið er að séu
afkomendur hinna fomu ísraelsmanna, eru
í þann veginn að sameinast í mikið og vold-
ugt bandalag. Margoft hefir verið á það
bent, hér í ritinu og víðar, að þær þjóðir,
sem nú eru uppi og taldar eru vera af stofni
ísraels, eru auk Gyðinga, Bretar og þær
þjóðir, sem af þeim eru komnar, s. s. Kan-
adamenn, Ástralíumenn, Ný-Sjálendingar,
Ilollendingar og þá einnig Suður-Afríku-
menn, sem eru af hollenzkum og brezkum
uppruna, svo og Skandinavar, Svíar, Norð-
rnenn, Danir og íslendingar og loks Vestur-
Þjóðverjar, sem eru náskyldir bæði Hollend-
ingum og Dönum. Þetta eru hinar tiltölu-
lega „hreinu“ eða lítt-blönduðu ísraelsþjóðir,
en auk þess eru íbúar Frakklands, Norður-
Spánar og að nokkm Portúgals og Finn-
lands og baltnesku landanna einnig að
nokkru leyti af ísraelsmönnum komnir.
Menn athugi, að það era einmitt þessai
þjóðii, sem nú eiu að ganga í hemaðai-
bandalag og þai með að Iegg/a grunninn að
sameiningu sinni síðai meii.
Og það bandalag, sem þessar þjóðir stofna,
verður hið varanlega heimsbandalag fram-
tíðaiinnai. Þess vegna er það sýnt í Pýra-
midanum mikla sem einn merkasti atburð-
ur í sögu þjóðanna. Hið nýja ríki ísraels er
28 DAGRENN I NG