Dagrenning - 01.12.1948, Qupperneq 39

í The Times Weekly, 22. sept. 1948, er
birt bréf frá enskri konu, sem gift er rúss-
neskum manni, Bessanov að nafni.
1 bréfinu segir á þessa leið:
„Árum saman hefir heimurinn verið að
leitast við að finna ráð til að koma á varan-
legum friði við Rússa. Sama viðfangsefni
var í höfuðatriðum verið að glíma við, þó
eftir öðrum leiðum væri, á þingum kirkju-
leiðtoganna, er saman komu í Lambeth og
Amsterdam.
í sambandi við þessar tilraunir til þess
að finna leið til öruggs friðar, er ef til vill
kominn tími til þess að vekja athygli manna
á þeirri furðulegu staðreynd, að í dag er
Biblían ekki til á því máli, sem rússneskur
almenningur hæglega skilur. Fyrsta og eina
þýðing Biblíunnar á rússnesku var gerð fyrir
rúmum 125 árum. Sú útgáfa hefir aldrei síð-
an verið endurskoðuð, en síðan hefir mál
almennings í Rússlandi tvívegis tekið stór-
felldum breytingum, svo að nú er rnálfar
það, sem er á Biblíuþýðingu þessari, gjör-
samlega úrelt orðið.“
Þá segir frúin frá því, að Rússar, búsettir
í Englandi og í París, hafi gert á eigin spýt-
ur og eigin tilskostnað nokkra tilraun til
þess að laga málið á hinni gömlu rússnesku
Biblíu, en þó hafi enn ekki tekizt að fá
neitt íyrirtæki til þess að taka að sér útgáfu
Biblíunnar á nútíðarmáli Rússa. Og frúin
lýkur bréfinu með þessum orðum:
„Ég trúi því fastlega, að útgáfa á Biblí-
unni á nútíðar rússnesku mundi orka miklu
í þá átt að skapa þann frið, sem við öll þrá-
um, og þess vegna leyfi ég mér, sem er ensk
sagt — með hverjum hætti það verður, getur
sá einn sagt, sem getur ráðið í þýðingu svars-
ins hjá draumkonu frú Katrínar, en það
verður ekki reynt hér að þessu sinni.
Frú Katrín gaf mér strax 1943 leyfi til
að birta drauminn, ef ég vildi, en ég hefi
ekki talið rétt að gera það fyrr en nú, því
að nú er sýnt, að hann hefir reynst nákvæm-
lega í samræmi við rás atburðanna, eins og
hún varð að lokum, þó ólíklega horfði um
langt skeið.
Ef vér lítum á afstöðu Evrópuríkjanna
eins og hún er nú í dag, með þessa skýr-
ingu í huga, verður hún nákvæmlega eins
og í draumnum var sagt. Smáríkin öll hafa
„horfið“, þ. e. misst meira eða minna af
raunverulegu sjálfstæði sínu við það, að hin
fjögur stórveldi „nálguðust" þau, — þ. e. „ef
enn færði sig nær öðrum", — eins og segir
í draumnum. Þannig lagði Þýzkaland fyrst
undir sig löndin austan „járntjaldsins“, svipti
þau frelsi og sjálfstæði. en Rússar tóku svo
við þeirri arfleifð og hafa ekki losað um
böndin, heldur hert þau til muna. Ríkin
vestan „járntjaldsins“, þar á meðal einnig
Bretland, eru nú orðin svo háð Bandaríkj-
unum bæði fjárhagslega, en þó um fram allt
hernaðarlega, að raunverulegt sjálfstæði
þeirra er ekki nema hluti þess, er áður var.
Þannig er nú komið, að í „dómssalnum“
eru ekki eftir nema tveir aðilar, Rússland og
Bandaríkin, sem í draumnum voru táknuð
með Stalín og Roosevelt. Hin eru öll horf-
in í skugga þeirra.
Að slíkum draumum sem þessum er mikið
mark, en oft þurfa þeir langan tíma til að
rætast að fullu, svo allir skilji.
J.G.
DAGRENN I NG 37