Reykjalundur - 01.06.1972, Síða 25

Benedikt Axelsson er nngt ljóðskáld,
fæddur í Húsavík 5. marz 1944, sonur Axels
Benediktssonar skólastjóra og konu hans
Þorbjargar Jónínu Guðmundsdóttur. Bene-
dikt er nú kennari við Barnaskóla Garða-
hrepps. Ljóðin eru valin úr óprentaðri
ljóðabók hans.
YFIR GLASI
I kristaltœru glasi guðaveig.
Gamalt vin, sem nagar likt og vor.
Eg svelgi ótt, ég tœmi i einurn teyg
hin týndu spor.
Timinn, afl, sem gefur cngin grið.
Glas af hvitum sandi, varla hálft.
Hið yndislega Ijóð er litum við
er lífið sjálft.
Við finnum brátt er brestur okkur þor,
hve breytt er allt, sem fyrr var satt og rétt.
Bók, sem geymir okkar öldnu spor
var aldrei flett.
VALDABARÁTTA
/ vorum heimi rikir ógn og angur,
og einn ég geng á raunalegum stað.
Og það er ekkert, ekkert verra en það
að eigra um heiminn valdalaus og svangur.
Og mega einn og aumur sifelll trega,
að aðrir hirði landsins tign og vald,
þótt lif manns sjálfs sé sifellt undanhald
frá öllu hinu smáa og veraldlega.
Skeyta hvorki boði eða banni,
en berjast grimmt um völd á landi hér,
og finna jafnframt in?ist með sjálfum sér,
að hið smáa og veraldlega hæfir manni.
Ég geng undir skuggsœlum trjám
i myrkum skógi.
Tveir hlœjandi fuglar koma á móti mér,
bláir, gulir, grœnir.
Þeir flögra i kringum mig flugkvikum
vœngjum.
Þeir vita ekki, að það verður
heimsendir i kvöld.
Ég held áfram göngu minni.
Tveir króknaðir fuglar verða á vegi minum.
Þeir vita ekki, að það varð
heimsendir í gœr.
Ég, sem á að erfa jörðina veit þetta einn.
Ég einn syrgi þessa fugla.
En þegar dagur verður nótt og nótt dagur.
Þegar eitt augnablik verður sem þúsund ár
fyrir mér, kemur þií.
Kemur þú og syrgir grösin og moldina.
REYKJALUNDUR
25