Húnavaka - 01.05.1965, Side 43

SÉRA PÉTUR Þ. INGJALDSSON:
Jfagleiksma&ur á Skaga
Víkur eru næst yzti bær á Skaga í Húnaþingi. Þar var fáferðugt
lengi vel unz bílvegur er nú kominn í kringum Skagann. En í
Víkum, eins og öðrum jörðum á Skaga, er gott unclir bú, snjólétt
og fiskisæld og víða hlunnindi af varpi og selveiði.
Og þar var jafnan gnótt af rekaviði, er barst að landi og höfðu
menn því smíðaefni nóg og voru þar því, reisuleg bæjar- og útihús.
Það hefur oft þótt áberandi að í slíkum héruðum, t. d. Stranda-
sýslu og Skaftafellsþingum, hafa fæðzt margir hagleiksmenn á tré
og járn. Hefur hagleikurinn gengið að erfðum af iðju kynslóðanna,
meðal héraðsbúa. Þetta hefur og ásannazt í Víkum.
Um miðja síðustu öld bjó í Víkum Guðmundur Bjarnason (d.
1892). Hann var hinn mesti smiður og þótti einkar afkastamikill.
Hans son var Árni, er lærði trésmíðar hjá þeim, er fremstur var
talinn meistari í þeirri iðn í Reykjavík, en það var Jakob Sveins-
son. Hann var lærður í Kaupmannahöfn, manna vandlátastur og í
miklum meturn. Segir sagan, að hann hafi talið Árna frá Víkum í
hópi sinna efnilegustu manna, enda vann hann um skeið hjá meist-
aranum eftir að hann útskrifaðist.
En eigi átti það fyrir Árna Guðmundssyni að liggja, að ílengjast
í Reykjavík, heldur hlaut hann að fara heim og taka við jörð föður
síns. Með konu sinni, Önnu Tómasdóttur, eignaðist hann 9 börn,
þar af 7 syni, sem flestir eru miklir hagleiksmenn og afkastamiklir
smiðir. Einn sona hans, Karl að nafni, mikill völundur á tré og
járn, var um skeið við smíðar á Akureyri, en áður en hann hæfi
nám í iðn, hlaut hann að fara heim og taka við búi föður síns, er
andaðist 1932. Hefur Karl Árnason búið síðan að Víkurn og gert
þar mikið smíðahús, þar sem smíða má tré og járn. Hann hefur
komið sér þar upp vélsög, er flettir rekaviðnum og skilar honum í
þeim þykktum, sem óskað er.