Morgunblaðið - 04.05.2015, Blaðsíða 28
28 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 4. MAÍ 2015
Ýmislegt
TILBOÐ - TILBOÐ - TILBOÐ
Léttir og sumarlegir dömuskór
úr leðri Stakar stærðir.
Tilboðsverð: 3.500.-
Komdu og líttu á úrvalið
hjá okkur!
Sími 551 2070.
GJAFAHALDARAR
Á TILBOÐI :
stakar stærðir skál C-G kr.
4.500,-
Laugavegi 178, sími 551 3366.
Opið mán.-fös. 10–18,
laugardaga 10–14.
Þú mætir – við mælum og
aðstoðum.
www.misty.is
– vertu vinur
Teg. 5524 Mjúkir og þægilegir
rúskinnsökklaskór úr leðri, fóðraðir
og með góðum sóla. Stærðir: 36-42.
Verð: 17.785.
Teg. 5529 Mjúkir og þægilegir
ökklaskór úr leðri, fóðraðir og með
góðum sóla. Stærðir: 36-42. Verð:
17.785.
Teg.7279 Mjúkir og þægilegir
ökklaskór úr leðri, fóðraðir og með
góðum sóla. Stærðir: 37-42.
Verð: 17.700.
Komdu og líttu á úrvalið
hjá okkur!
Sími 551 2070.
Opið mán.-fös. 10–18,
laugardaga 10–14.
Góð þjónusta – fagleg ráðgjöf.
Sendum um allt land
www.mistyskor.is
Erum einnig á Facebook.
Fylgstu með á Facebook
Vordagar
4.-9. maí
15% afsláttur
Frú Sigurlaug
Mjóddin
s. 774-7377
Sundbolir • Tankini
Bikini • Náttföt
Undirföt • Sloppar
Inniskór • Undirkjólar
Aðhaldsföt
Smáauglýsingar
Skráðu þig í iPad-áskrift á
www.mbl.is/mogginn/ipad/
Nú geta allir fengið
iPad-áskrift
✝ Erla Ein-arsdóttir fædd-
ist á Hóli í Fá-
skrúðsfirði 17.
desember 1927.
Hún andaðist á
Landspítalanum
19. apríl 2015.
Foreldrar henn-
ar voru Einar
Björnsson, f. 15.
ágúst 1894, d. 12.
janúar 1941, og
Sigurlaug Guðmundsdóttir, f.
11. september 1895, d. 14. febr-
úar 1980. Systkini Erlu voru:
Sigurbjörn Guðlaugur, f. 2. des-
ember 1919, d. 22. september
1966. Alfreð, f. 6. desember
1921, d. 1. október 2013. Stef-
án, f. 6. júlí 1931, d. 12. febrúar
1980. Elsa Guðjóna, f. 30. jan-
úar 1936, d. 26. febrúar 2009.
Eiginmaður Erlu var Svein-
björn Anton Jónsson frá Hlíð-
arhaga í Eyjafjarðarsveit, f. 26.
júní 1925, d. 29. júní 1999. Börn
Erlu og Sveinbjörns eru: 1) Jón,
f. 27. febrúar 1949, giftur
Heiðu Grétarsdóttur, f. 14. nóv-
ember 1952. Börn þeirra eru:
Elísabet, f. 29. desember 1971, í
sambúð með Marcus Lejdelin, f.
Elsa Birna, f. 3. júlí 1955, unn-
usti Guðmundur Halldórsson, f.
10. október 1952, fyrrverandi
eiginmaður Elsu er Sigurður
Guðmundsson, f. 9. nóvember
1957, þeirra börn eru: Hrafn-
hildur, f. 22. desember 1975,
gift Hallgrími S. Hafsteinssyni,
f. 22.6. 1973. Íris, f. 29. mars
1981, í sambúð með Halldóri Á.
Björnssyni, f. 29. september
1972. 6) Bjarni, f. 18. febrúar
1963, giftur Höllu Kristjönu
Halldórsdóttur, f. 4. júní 1967,
þeirra börn eru: Björg, f. 28.
janúar 1987, í sambúð með
Jörn Völstad, f. 14. október
1980. Birkir, f. 27. maí 1988.
Kristófer Atli, f. 12. september
1995.
Erla ólst upp á Fáskrúðsfirði
til 11 ára aldurs en flutti þá til
Vestmannaeyja ásamt fjöl-
skyldu sinni. Erla giftist Svein-
birni 17.12. 1948 og hófu þau
búskap á Akureyri þar sem þau
ólu upp sín börn til 1969 er þau
fluttu til Vestmannaeyja og svo
tímabundið til Reykjavíkur
meðan á gosi stóð. Árið 1978
fluttu þau til Akureyrar. Eftir
andlát Sveinbjörns flutti hún til
Reykjavíkur. Erla vann ýmis
störf á lífsleiðinni, við fisk-
vinnslu og heimilisþjónustu.
Útför Erlu fór fram í kyrr-
þey 27. apríl 2015.
22. janúar 1971.
Heiðdís Jónsdóttir
Lord, f. 27. októ-
ber 1973, gift And-
ers Lord, f. 29.
apríl 1973. Svein-
björn, f. 3. maí
1980. 2) Einar, f.
10. maí 1950, gift-
ur Þóreyju Sveins-
dóttur, f. 1. sept-
ember 1951. Börn
þeirra eru: Heiðar,
f. 8. febrúar 1971, í sambúð
með Karitas Eggertsdóttur, f.
29. mars 1971. Erla, f. 22. nóv-
ember 1976, í sambúð með
Christian F. Burrell, f. 2. febr-
úar 1978. Björk Einarsdóttir-
Stumpp, f. 3. janúar 1980, gift
Alexander Stumpp, f. 10. maí
1982. 3) Sigurlaug, f. 4. júní
1951, gift Sverri Sveinssyni, f.
14. mars 1949, d. 28. nóvember
2001. Börn þeirra eru: Svein-
björn, f. 28. júní 1969. Berglind
Elfa, f. 27. október 1979, í sam-
búð með Inga Dan Ólafssyni, f.
27. maí 1981. 4) Sveinbjörn, f.
8. desember 1953, barnsmóðir
hans er Regína Helgadóttir, f.
10. ágúst 1958. Þeirra barn er:
Birgitta Ósk, f. 11. júlí 1987. 5)
Minningarnar um hana Erlu
ömmu eru margar og allar eru
þær góðar. Ég mun ekki
gleyma því þegar ég var
pjakkur á Akureyri að heimilið
hjá Erlu ömmu og Sveinbirni
afa í Steinahlíðinni var eins-
konar samkomuhús. Þar hitt-
ust öll börnin, makar og
barnabörnin nánast hverja ein-
ustu helgi. Það var einstaklega
vinsælt að heimsækja ömmu
og afa, líklegast ekki einungis
vegna þess að þau tóku mjög
vel á móti sínu fólki og voru
alltaf skemmtileg og með góð-
an húmor, heldur einnig vegna
þess að Erla amma var með
borðið fullt af heimabakstri,
pönnukökum, kleinum, soðnu
brauði, snúðum og fleiru.
Amma var bara nánast alltaf í
góðu skapi með frábæran
húmor og yfirleitt hlæjandi.
Hún var einnig klár, forvitin
og svolítið lúmsk á mjög góðan
hátt. Hún átti það til að koma
með lúmskar spurningar sem
mjög erfitt var að svara án
þess að gefa of mikið upp. Ég
var svo heppinn að fá að búa
hjá ömmu og afa í eitt ár á
meðan ég stundaði nám í
Menntaskólanum á Akureyri.
Það hefur efalaust ekki verið
auðvelt fyrir hana og afa að fá
aftur ungling á heimilið en
ekki fann maður fyrir því,
þvert á móti. Ég veit það í dag
að það getur verið erfitt að
umgangast ungling á köflum
án þess að æsa sig og segja
þeim til. En ég man bara ekki
eftir því að það hafi nokkurn
tímann gerst. Það var örugg-
lega ekki vegna þess að ég hafi
verið svona auðveldur í um-
gengni og hjálpsamur á heim-
ilinu. Um virka daga fékk mað-
ur yfirleitt að hafa stofuborðið
sem skrifborð á meðan afi
dundaði sér í eldhúsinu með
spilastokk í hendinni og amma
dundaði sér við bakstur og
daglegt spjall við mig og afa
en um helgar var oftast ekki
hægt að læra vegna gesta-
gangs. Í seinni tíð hittumst við
amma allt of sjaldan en börnin
mín eiga samt sem áður góðar
minningar um langömmu sína.
Amma sýndi þeim alltaf mik-
inn áhuga og spjallaði við þau
um þeirra líf og tilveru og það
fannst þeim skemmtilegt og
einnig að heyra um hvernig líf-
ið var þegar hún var á þeirra
aldri, sem var nokkuð mikið
frábrugðið þeirra lífi í dag.
Heiðar Einarsson.
Erla Einarsdóttir
Farinn inn í ei-
lífðina eftir stutt
veikindi en langan vinnudag.
Pabbi var fæddur á Siglufirði
og ólst þar upp fram á ung-
lingsár. Við stríðslok flutti fjöl-
skyldan í Kópavog. Pabbi og
mamma fundu hvort annað þeg-
ar pabbi vann við smíði Ölfus-
árbrúarinnar. Í tilhugalífinu fór
hann ófáar ferðinar á skíðum
frá skíðaskálanum í Hveradöl-
um yfir heiðina inn á Selfoss til
að hitta elskuna sína. Pabbi var
mikill náttúruunnandi. Alla tíð
ferðaðist hann mikið og þekkti
hann hverja þúfu og hvern
stein. Útilegur voru farnar og
skipti þá engu máli hvort það
Bogi Þórir
Guðjónsson
✝ Bogi ÞórirGuðjónsson
fæddist á Siglufirði
30. september
1926. Hann lést 19.
apríl 2015.
Útför hans fór
fram frá Digra-
neskirkju 27. apríl
2015.
væri rigning eða
slæmt veður. Ef
rigndi voru bara
teknir fram svartir
ruslapokar og við
börnin klædd í þá.
Að sjálfsögðu var
fjölskyldunni pakk-
að í bláa Mosk-
vitchinn og lagt af
stað hringveginn,
daginn sem hann
var opnaður árið
1974, dæturnar þrjár og kött-
urinn í aftursætinu og frúin
frammí. Í þá daga var nú bara
tjaldað þar sem lækur rann og
alltaf svaf hann pabbi þversum
fyrir tjaldyrunum með fætur
okkar hinna ofan í sér og gætti
hann þess að rollur og önnur
óargadýr kæmu ekki skríðandi
inn í tjaldið. Hann stundaði
skíði sem ungur maður á Siglu-
firði og hvarf sá áhugi honum
aldrei því strax og börnin fóru
að standa í fæturnar skellti
hann þeim í skíðin og tók þau
með í hverja brekku sem ein-
hvern snjó festi í. Hann hélt
áfram að stunda skíði með okk-
ur yngstu systrunum og elstu
barnabörnum þrátt fyrir að
vera kominn fast að sextugu.
Hann var enginn eftirbátur
ungu kynslóðarinnar í skíða-
brekkunum á þeim tíma. Alltaf
gat hann fundið stað og stund
til að tefla og spila við okkur
jafnvel þótt hann væri lúinn
eftir langan vinnudag. Hann
hafði frumkvæði að leikjum,
bæði úti og inni og lærði maður
óendanlega mikið af honum.
Sunnudagsbíltúrarnir voru ófá-
ir en þeir bíltúrar enduðu alltaf
niðri á höfn því skipin varð
hann að skoða, enda skipasmíð-
ar hans helsta áhugamál. Pabbi
var vélsmíðameistari að mennt
og stofnaði hann ásamt félögum
sínum Stálskipasmiðjuna hf. í
Kópavogi, sem þeir ráku allt til
ársins 1967. Pabbi var natinn
og vandvirkur við allt sem hann
tók sér fyrir hendur. Úrræða-
góður, hjálpsamur og hafði allt-
af tíma til að aðstoða alla og
hjálpa þeim sem á þurftu að
halda. Hann var einstaklega
handlaginn og hafði ekkert fyr-
ir því að smíða þá varahluti sem
hann vantaði. Mörg fótsporin
skildi maður eftir í Bátalóni í
Hafnarfirði, en pabbi starfaði
til fjölda ára við skipasmíðar
eftir að Stálskipasmiðjan hætti
starfsemi. Í kringum 1980
stofnaði hann fyrirtækið
„Hjálpartæki Þórir B. Guðjóns-
son“ þar sem hann vann við
breytingar á bílum fyrir hreyfi-
hamlaða og einnig smíðaði hann
hjólastólalyftur. Hann var
frumkvöðull og fann upp og
smíðaði tæki sem gerði hreyfi-
hömluðum kleift að aka bíl.
Hann vann óeigingjarnt starf í
þágu fatlaðra um árabil og var
einnig virkur í félagi eldriborg-
ara í Kópavogi á efri árum.
Nú kveðjum við pabba með
djúpri þökk fyrir allt það góða
og gæfuríka sem hann gaf og
miðlaði til sinna. Hans verður
sárt saknað en minning hans
lifir í hugum og hjörtum okkar
sem eftir sitjum.
Fyrir hönd systkina,
Linda Lea og Heba.
Fyrir nokkrum árum til-
kynnti móðir mín, Sjöfn Sig-
urjónsdóttir, að hún væri búin
að eignast kærasta. Þetta voru
stórfréttir því mamma hafði
ekki átt mann eða kærasta í 30
ár. Við fjölskyldan vorum mjög
forvitin að hitta manninn sem
hafði tekist að skjóta ástarörv-
um í hjarta mömmu. Ég man
vel þann dag. Við kíktum út
um gluggann, sáum þau leiðast
hönd í hönd. Mamma kynnti
Boga Þóri fyrir okkur eins og
tístandi ástfanginn unglingur.
Við sáum strax hvers konar
öðling mamma hafði nælt sér í;
börnin spurðu hvort þau
mættu ekki kalla hann afa og
Kjartan kisi nuddaði sér upp
við hann. Reyndar áttu þeir
einstakt samband, Bogi og
Kjartan. Bogi flautaði t.d. allt-
af bílflautunni þegar hann
keyrði inn Grettisgötuna til að
láta Kjartan vita að þau væru
komin í heimsókn. Kisi stökk
til og beið eftir þeim mjálm-
andi á tröppunum. Bogi var
með lúmskan og góðan húmor.
Oft var ég komin hálfa leið
heim úr fjölskylduboði í Kópa-
vogi þegar ég sprakk úr hlátri
yfir einhverju sem Bogi hafði
látið falla fyrr um kvöldið.
Þau voru svo góð hvort við
annað, mamma og Bogi, og
áttu svo góðan tíma saman.
Ekki langan en góðan. Mamma
hefur oft sagt við mig að hann
hafi verið langbestur við hana
af mönnunum í lífi hennar.
Þau voru líka svo miklir vin-
ir, svo samstiga. Þau vöknuðu
og kveiktu á kerti, sungu sam-
an, hlustuðu á fréttir, keyrðu
til Reynis bakara og fengu sér
rúnnstykki og kaffi og lásu
blöðin eins og sannir greifar
og svo var brunað í sund og
þetta var allt fyrir klukkan 9
og dagurinn bara rétt að byrja
hjá þeim. Þau ferðuðust um
innanlands og utan og mamma
elskaði að heyra Boga deila
fróðleik sínum um landið. Þau
voru heppin að finna hvort
annað.
Takk, kæri vinur, fyrir
stundirnar með börnunum og
fyrir góðsemi þína og hlýju.
Ég vil votta öllum aðstandend-
um samúð mína og sérstaklega
börnum Boga sem hafa verið
svo góð við mömmu.
María Reyndal.
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar endurgjaldslaust
alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morg-
unblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðs-
ins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi
liður, „Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einnig
er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar en
á hádegi tveimur virkum dögum
fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein
berist áður en skilafrestur rennur
út.
Lengd | Minningargreinar sem
birtast í Morgunblaðinu séu ekki
lengri en 3.000 slög. Ekki er unnt
að senda lengri grein. Lengri
greinar eru eingöngu birtar á
vefnum. Hægt er að senda ör-
stutta kveðju, HINSTU
KVEÐJU, 5-15 línur. Ekki er
unnt að tengja viðhengi við síð-
una.
Formáli | Minningargreinum
fylgir formáli sem nánustu að-
standendur senda inn. Þar koma
fram upplýsingar um hvar og hve-
nær sá sem fjallað er um fæddist,
hvar og hvenær hann lést og loks
hvaðan og klukkan hvað útförin
fer fram. Þar mega einnig koma
fram upplýsingar um foreldra,
systkini, maka og börn. Ætlast er
til að þetta komi aðeins fram í for-
málanum, sem er feitletraður, en
ekki í minningargreinunum.
Minningargreinar