Dagblaðið Vísir - DV - 27.02.2009, Blaðsíða 25

Föstudagur 27. Febrúar 2009 25Helgarblað
í næsta mánuði, vera prófmál sem
hann er sannfærður um að vinna.
„Ég á ekki átta milljónir. Ef ég tapa,
tapa ég öllu. Ég er alveg tilbúinn
að taka því en ég læt ekki vaða yfir
mig.“
Herbert bauð húsfélaginu sátt
upp á 2,4 milljónir en þeirri sátt
var hafnað af húsfélaginu. Hann
segir andrúmsloftið í raðhúsa-
lengjunni slæmt. „Nágrannarnir
líta niður þegar þeir sjá mig, þora
ekki að horfa í augun á mér.“
Hann segir ástandið það þving-
andi að hann vill helst setja hús-
ið á sölu og flytja í burtu, en Her-
bert segir ómögulegt að selja eins
og ástandið sé í dag. „Mig langar
að komast héðan og minnka við
mig. Við erum þrír í stóru húsi,“
segir Herbert. Hann tekur þó fram
að hann sé óhræddur við að missa
allt.
„Ef þetta fer á verri veginn verð
ég öreigi. Þá á ég ekkert og það er
bara æðislegt. Þá er ég frjáls frá
þessu rugli og leigi mér litla sæta
íbúð.“
Konan labbaði út
Deilurnar við nágrannana tóku
sinni toll af fjölskyldunni. „Ég tók
þessu betur heldur en kona mín,
Svala. Ég held að hún hafi fengið
nett áfall þegar fyrsti fimm hundr-
uð þúsund króna greiðsluseðillinn
kom inn um lúguna. Þessar deil-
ur urðu til þess að hjónabandið
brast,“ útskýrir hann en þau skildu
á haustmánuðum síðasta árs eftir
21 ára hjónaband.
Svala og Herbert giftu sig í
september 1987. Giftingarplaggið
hangir uppi á vegg og Herbert lít-
ur á það til þess að rifja upp dag-
setninguna. Hann grípur gítarinn
og sest aftur í sófann.
„Við Svala fórum á mikið af
fundum vegna húsþaksins og okk-
ur bárust hótanir og stefnur í gríð
og erg, manni fer að líða frekar
EIGINKONAN LABBAÐI BARA ÚT
illa, en fólk er misjafnlega sterkt
og ég held að þetta hafi farið með
hana.“
Hann segist þó vera hamingju-
samur og klórar gítarinn sem hann
er með í höndunum. „Þetta var
vissulega mikið sjokk er hún fór frá
mér. Við eigum fjögur börn saman
og þetta er yndisleg kona. Það erf-
iðasta í þessu var að það var ekkert
rifrildi, ekkert ofbeldi í hjónaband-
inu. Ég hef aldrei gengið í skrokk á
kvenmanni um ævina. Svala labb-
aði bara út einn daginn, tók sæng
sína og fór,“ segir Herbert stóískur.
„Hún hefur ekki viljað setjast nið-
ur með mér og ræða málin, hvort
hún sé hætt að elska mig eða hvort
við eigum að skipta búinu. Hún vill
ekki ræða það.“
Herbert hefur þó engan veginn
misst dampinn. „Ég ákvað að taka
þessu á jákvæðan máta. Ég vissi að
ég hafði ekki gert neitt af mér og
auðvitað sakna ég hennar en það
þýðir ekki að horfa um öxl,“ segir
hann og heldur áfram að leika sér
með gítarinn.
„Ég fæ visst frelsi sem tónlistar-
maður núna. Og ég fíla það í tætl-
ur að sitja heima, semja og einbeita
mér að tónlistinni.“ Í sömu andrá
brýst hann út í söng og byrjar að
syngja lag af síðustu plötu sinni,
Ný spor:
„Tilveran hér með tímanum fer.
Enginn veit sína ævi, fyrr en öll er
og því fyndist mér það sé ætíð við
hæfi, að þroska það vel sem mótar
þitt þel, í þrautum sem allir þreyja,
því allt í duftið mun sig beygja því
við fæddumst til að deyja.“
Hann hættir skyndilega og
spyr. „Skilurðu?“ Hann vitnar síð-
an í búddismann og segist vera að
breyta eitri í meðal.
Flasa djöfulsins
Herbert segir mikið hafa gengið á í
sínu lífi undanfarin misseri, en hann
tekur fram að baráttan við nágrann-
ana og skilnaðurinn væru miklu erf-
iðari ef hann væri ekki edrú. „Það
urðu viss kaflaskipti í mínu lífi fyrir
19 mánuðum. Ég tók þá ákvörðun að
hvíla tóbakið, áfengið, eiturlyfin. Öll
hugbreytandi efni. Þetta var ekki erfið
ákvörðun. Ég nota enga gjafa lengur.
Tekið á því Herbert tók þá ákvörðun að breyta um lífsstíl. Hann mætir í ræktina sex
sinnum í viku.
Heilsan í fyrirrúmi Herbert ásamt gillzenegger og einkaþjálfara sínum garðari
sigvaldasyni.
„Það erfiðasta í þessu
var að það var ekkert
rifrildi, ekkert ofbeldi
í hjónabandinu. Ég
hef aldrei gengið í
skrokk á kvenmanni
um ævina. Svala
labbaði bara út einn
daginn, tók sæng
sína og fór. “
Framhald á
næstu opnu