Dagblaðið Vísir - DV - 27.02.2009, Blaðsíða 26

Dagblaðið Vísir - DV - 27.02.2009, Blaðsíða 26
Föstudagur 27. Febrúar 200926 Helgarblað Ég var kominn í ansi hörð efni, segir Herbert. „Flasa djöfulsins eins og ég kalla það,“ segir hann og á við kóka- ínneyslu sína. „Þú veist að þessi lifn- aður fylgir oft bransanum. Ég var ekki kominn út í horn. Ég var bara svo bú- inn andlega og ákvað einn daginn að fara í meðferð. „Ég skellti mér í af- eitrun og fór síðar að sækja 12 spora fundi og þá varð bylting í mínu lífi,“ segir Herbert ákafur. „Ég gerði upp fortíð mína, bað eig- inkonu mína úr fyrra hjónabandi og börnin afsökunar á framkomu minni. Það sama á við núverandi konu og okkar börn. Ég sá hvað ég var mikill egóisti og ég viðurkenni það að sem tónlistarmaður er ég búinn að keyra svolítið mikið á egóinu.“ Þungu fargi af honum létt. Hann gat loksins sagt skilið við fortíðina. „Að fá fyrirgefningu og að fyrirgefa gefur manni stórkostlegt frelsi.“ Trúin of mikið fyrir eiginkonuna Herbert segir trú sína á guð einn- ig hafa komið honum í gegnum erj- urnar við nágrannana og skilnaðinn. Trúin umvefur heimili hans í Breið- holtinu. Myndir af Jesú prýða vegg- ina og í anddyri hússins hangir kross sem blessar heimilið. Á sama tíma og Herbert gekk í 12 spora samtökin var honum boðið að spila á gítar á bænastund í Kær- leikanum í Ármúla. Herbert ákvað að slá til og hjálpa gömlum félaga. „Ég sit þarna í lokaðri stellingu. Þrjár stelpur frá Belgíu fara með dramat- ískt leikrit um síðustu klukkustundir Krists á krossinum. Allt í einu fæ ég rosa vellíðan aftan í hnakkann sem leggur niður hryggsúluna og ég fyll- ist djúpum frið,“ lýsir Herbert. „Mér leið innra með mér eins og gáróttu vatni sem allt í einu lagði spegilslétt. „Hvað er að gerast?“ hugsaði ég með mér. Ég keypti mér biblíu og í dag dreg ég mannakorn á hverjum degi. Ég fór að kynna mér kristna trú nán- ar og ég sá að þarna ætti ég heima. Ég tók á móti guði,“ segir Herbert sem lengi vel stundaði búddisma. Í dag tilheyrir hann Fíladelfíukirkjunni sem hann kallar lifandi kirkju. „Þarna er geggjuð tónlist og frá- bærir kórar og gospel. Ég stunda lif- andi trúarlíf, ekki bara á sunnudög- um eins og oft vill verða. Ég reyni að fara tvisvar, þrisvar í viku.“ Hann stoppar um stund og hugsar sig um. „Kannski var þetta of mikið fyrir kon- una að ég skyldi verða svona trúað- ur?“ segir hann hreinskilnislega. „Mér þykir það skrýtið því þetta var svo mikil breyting til batnaðar. Ég hef sýnt auðmýkt og ég á betri samskipti við móður mína, börnin mín og alla í kringum mig. Ég var of upptekinn af sjálfum mér.“ Þurfti að anda Herbert viðurkennir að hann hefði aldrei órað fyrir því að hann ætti eftir að syngja í kirkjum. En síðustu mánuði hefur honum verið boðið að syngja í hinum ýmsu kirkjum á höfuðborgarsvæðinu og suður með sjó og hann gerir það með gleði. „Ég hætti í bóksölu síðastliðið haust og er búinn að vera i fríi síðan. Ég hef verið að taka svolítið til í mínu lífi. Ég þurfti að anda aðeins. Í dag hef ég viður- kennt bresti mína gagnvart guði og annarri manneskju og þess vegna er svo gaman að hlaupa með kyndilinn og hjálpa öðrum.“ Herbert hefur litlar áhyggjur af atvinnu. Draumur hans í dag er að syngja betur og semja betri lög og að geta lifað á listinni. „Ég hef verið atvinnulaus síðan í haust og í sumar stefni ég á að fara af stað og selja eig- in hugverk. Ég vann í 20 ár hjá Erni og Örlygi og var með harðari sölu- mönnum landsins. Í sumar ætla ég að ferðast um og selja diskinn minn og útgáfutónleikana mína sem voru settir á DVD-disk,“ segir Herbert spenntur. Hann ætlar að hitta bænd- urna sem hann þekkir svo vel eftir árin í bóksölunni. „Í dag reyni ég að lifa í núinu. Hamingjan er núna,“ segir Herbert og er bersýnislega undir áhrifum frá rithöfundinum Echart Tolle. Hann ber engan kala lengur. „Það hefur verið mikill lærdómur. Ef ég fer að verða reiður út í aðra fæ ég það beint í hausinn. Áður en ég tók sporin var ég svo svakalega reiður út í útvarps- menn sem vildu ekki spila mig, sjón- varpskarla sem vildu ekki taka við mig viðtöl. Ég var reiður út í allt og alla. Öllu þessu sleppti ég. Þetta var bara egóið mitt.“ Fjögur kíló fokin Herbert hefur ekki einungis tekið til í sínum andlegu málum. Hann hefur einnig breytt um lífsstíl. „Það var komin tími á þetta. Og núna eru farin af mér fjögur kíló og fimm sentímetrar utan af belgnum á mér,“ segir Her- bert sem æfir sex sinnum í viku, þrisvar með einka- þjálfaranum Garðari Sig- valdasyni í Sporthúsinu. Herbert sá gamlan félaga taka stakkaskiptum í ræktinni og þráði að ná sama árangri. „Ég tók líka mat- aræðið í gegn. Borða hafragraut og lýsi á morgnana, prótein eftir æfingar, kjúkl- ing í hádeginu og fisk á kvöldin. Síð- an borða ég ekkert eftir átta á kvöldin nema einn prót- einsjeik áður en ég fer að sofa,“ segir hann og grípur um magann á sér stolt- ur. Smellurinn ógurlegi Herbert gaf út plötu fyr- ir jólin, Spegil sálarinn- ar. Hann segir tónlistina á disknum falla undir popprokk með gosp- elívafi. Hann segist blómstra sem tón- listarmaður. Hann gerir sér samt alveg grein fyrir því að vera þekktastur fyr- ir Can´t Walk Away og eins og hann segir sjálfur er hann „legend“ í tónlistar- bransanum. Lagið kom út árið 1985. „Ég vissi ekki þegar ég var að semja þetta lag að það yrði svona smellur, smellur- inn ógurlegi,“ segir hann og hlær. Lagið öðlaðist nýtt líf 1996 er útvarpsstöðin Fm 95,7 byrjaði með eitís- þátt. Vínyl-platan var þá gefin út á geisladiski. Herbert viðurkennir að um tíma hafi það farið í taugarn- ar á honum að vera aðeins þekkt- ur fyrir þetta lag. „Það var alltaf fólk að labba upp að mér og spyrja „Bíddu? Ert þú ekki söngvarinn sem samdir Can’t Walk Away?“ En núna er ég stoltur af þessu lagi.“ Lagið er byrjað að óma enn eina ferðina á útvarpsstöðvum landsins eftir að dansþátturinn Party Zone ákvað að efna til sam- keppni á endurhljóðblöndun á laginu og yfir tuttugu útgáfur af laginu voru sendar inn í þátt- inn og stóð útgáfa Mána Svav- arssonar upp úr. „Hún er alveg geggjuð,“ segir hann æstur. Áður en blaðamaður kveð- ur, var kveikt á græjunum og remixið af Can’t Walk Away hækkað í botn. Herbert er augljóslega ánægður með út- komuna því hann tekur nett- an dans fyrir blaðamann við lagið sem gerði hann frægan um árið. hanna@dv.is „Kannski var þetta of mikið fyrir kon- una að ég skyldi verða svona trúaður?“ Breytti lífi sínu „Ég hef sýnt auðmýkt og ég á betri samskipti við móður mína, börnin mín og alla í kringum mig. Ég var of upptekinn af sjálfum mér.“ Myndir SigTryggur Ari
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.