Dagblaðið Vísir - DV - 29.01.2010, Page 4

SANDKORN
n Guðrún Þorgeirsdóttir,
fyrrverandi starfsmaður Ex-
ista, sem var ein af þeim sem
fengu lán frá Kaupþingi til að
kaupa hlutabréf í Exista er
dóttir Þorgeirs Eyjólfssonar,
fyrrverandi
forstjóra
Lífeyris-
sjóðs
verslun-
armanna.
Niðurfell-
ing ábyrgða
starfs-
manna
Exista á lánunum er nú til
rannsóknar hjá sérstökum
saksóknara. Heimildir DV
herma að það sé engin tilvilj-
un að Guðrún hafi verið ráðin
til Exista þar sem slíkt hafi
getað hjálpað til við að liðka
fyrir samskiptum við lífeyr-
issjóðinn sem pabbi hennar
stjórnaði.
n Guðrún er reyndar ekki
eini starfsmaður Exista sem
var tengdur stjórnanda í at-
vinnu- og
fjármálalíf-
inu. Annar
starfsmaður
Exista sem
fékk lán til
að kaupa
hlutabréf
í eign-
arhalds-
félaginu heitir Haraldur
Þórðarson og var hann for-
stöðumaður hjá félaginu. Sá
er sonur Þórðar Friðjóns-
sonar, forstjóra Kauphallar
Íslands. Þriðji starfsmaðurinn
er svo Bjarni Brynjólfsson,
sem var yfir eigin viðskipt-
um Exista, en hann er sonur
Brynjólfs Bjarnasonar, for-
stjóra Símans. Ýmsir velta því
nú fyrir sér hvort horft hafi
verið á eitthvað annað en
hæfni fólks þegar ráðið var í
störf hjá Exista.
n Reyndar þóttu slík vina- og
fjölskyldutengsl æskileg í fjár-
málalífinu
á Íslandi á
árunum fyr-
ir hrun og
mun oft hafa
verið horft til
þessa þegar
fólk var ráð-
ið í vinnu.
Þannig
herma heimildir DV að slíkar
tengingar hafi ráðið úrslit-
um þegar Karl Pétur Jónsson,
tengdasonur Ólafs Ragnars
Grímssonar forseta, var ráð-
inn til Askar Capital. Þar þóttu
sambönd Ólafs Ragnars á Ind-
landi og tengsl Karls Péturs við
hann síst spilla fyrir en Askar
var á þessum tíma að reyna að
hasla sér völl á Indlandi.
4 FÖSTUDAGUR 29. janúar 2010 FRÉTTIR
Óljósir launaseðlar, tortryggilegur
ráðningarsamningur og tengsl slas-
aðrar konu við ökumann bílsins sem
hún var farþegi í og lenti í árekstri urðu
til þess að bótakröfu hennar á hend-
ur Tryggingamiðstöðinni var hafnað í
Héraðsdómi Reykjavíkur.
Jolanta Tomaszewska slasaðist
þegar hún var farþegi í bíl hjá Jóni Þor-
valdi Walterssyni sem lenti í árekstri í
miðbæ Reykjavíkur. Jolanta krafðist
bóta vegna vinnutaps og beindi kröfu
sinni að Tryggingamiðstöðinni. Þeg-
ar málið kom til kasta dómstóla var
ekki deilt um það fyrir hversu lang-
an tíma ætti að bæta launatap heldur
hversu há laun hún ætti að fá bætt. Og
það hvernig tengslum hennar við öku-
mann bílsins var háttað, dóttur hans
og föður hafði mikið að segja um nið-
urstöðuna.
Vafasamir launaseðlar
Meðan á málarekstri stóð sagðist Jol-
anta hafa verið ráðin í fullt starf hjá fyr-
irtækinu Akró ehf. þar sem hún hafði
áður verið í hlutastarfi. Tryggingamið-
stöðin tortryggði hins vegar ráðningar-
samninginn og launaseðla sem áttu að
sýna fram á slíkt. Deilan snerist því um
hvort greiða ætti henni rúmar 60 þús-
und krónur á mánuði í hálft ár miðað
við hlutastarf eða hátt í 400 þúsund
krónur á mánuði fyrir fullt starf. Trygg-
ingafélagið hafði þegar greitt bætur að
mestu samkvæmt lægri upphæðinni
þegar kom að málaferlum.
Lögmaður félagsins benti á að
ráðningarsamningurinn hefði ver-
ið lagður seint fram og væri dagsettur
eins og hann hefði verið undirritað-
ur á nýársdag. Þetta þótti honum tor-
tryggilegt. Einnig væri ekki nóg með
að launaseðlar væru misvísandi held-
ur var ekki að sjá að skattur hefði ver-
ið greiddur af launum Jolöntu fyrr en
hálfu öðru ári of seint og engin um-
merki um launagreiðslurnar á banka-
reikningi hennar. Taldi lögmaðurinn
það til marks um að þetta væri seinni
tíma tilbúningur til að styrkja bóta-
kröfu konunnar.
Afinn, pabbinn og dóttirin
Tara Lind Jónsdóttir, forsvarsmaður
Akró ehf., útskýrði þetta með því að
samningurinn hefði verið undirritað-
ur nokkrum dögum fyrir áramót og
að uppgjör við skattinn vegna annarra
mála skýrði hvers vegna skattgreiðslur
hinnar slösuðu konu komu svo seint
fram.
Það dró hins vegar úr trúverðug-
leika vitnisburðar Töru Lindar að hún
er dóttir ökumannsins úr bílslysinu.
Jafnframt höfðu hún, faðir hennar
og Jolanta öll lögheimili á sama stað.
Þessu til viðbótar var framvísað leigu-
samningi milli Jolöntu og föður Jóns
þar sem sagði að draga mætti leiguna
af launum hennar hjá fyrirtækinu
Akró, sem afadóttirin stýrði.
Par eða ekki par
Einnig var deilt um tengsl Jóns og Jol-
öntu. Læknar sem önnuðust Jolöntu
skrifuðu í skýrslur sínar að hún og Jón
væru sambýlisfólk eða hjón. Því neit-
uðu þau sjálf og sögðust upphaflega
varla þekkja hvort annað. Þegar fað-
ir Jóns féll frá birtust ættir hans með
minningargreinum um hann. Þar var
sagt að Jón og Jolanta væru sambýlis-
fólk en Jón sagði við málareksturinn að
þau væru aðeins góðir vinir.
Dómari gaf lítið fyrir það þó að Jón
og Jolanta þrættu fyrir sambúð sína
og sagði skýringar þeirra „… svo ótrú-
verðugar að þær verða að engu haf-
andi.“ Og vegna þessara tengsla tók
dómari ekki mark á gögnum frá Akró
ehf. og sagði að það mætti „… slá því
föstu að umræddur ráðningarsamn-
ingur hefði einungis verið gerður í því
skyni að styðja við kröfur stefnanda.“
Jolanta tapaði því málinu.
Fengu gjafsókn
Málskostnaður Jolöntu nam 764.133
krónum. Það kemur þó ekki í henn-
ar hlut að greiða hann þar sem hún
fékk gjafsókn, væntanlega vegna
lágra tekna þó að það komi ekki fram
í dómnum. Málskostnaður hennar er
því greiddur úr ríkissjóði en trygginga-
félagið ber sjálft kostnað vegna máls-
varnar sinnar.
Kona tapaði bótamáli gegn tryggingafélagi. Hún sagðist hafa verið í fullu starfi þegar hún
slasaðist og vildi fá greitt í samræmi við það. Skjöl sem konan framvísaði virtust vera seinni
tíma tilbúningur. Konan fékk þó gjafsókn frá íslenska ríkinu og slapp við málskostnað.
ÓTRÚVERÐUGT PAR
TAPAÐI FYRIR DÓMI
... svo ótrúverð-ugar að þær
verða að engu hafandi.
BRYNJÓLFUR ÞÓR GUÐMUNDSSON
fréttastjóri skrifar: brynjolfur@dv.is
Lögregla að störfum Konan
sagði slysið hafa átt sér stað eftir
hádegi á föstudegi en samkvæmt
lögregluskýrslu varð það snemma
kvölds á miðvikudegi. Myndin
tengist efni fréttarinnar ekki beint.
Birkir Skúlason segist hafa komið vikulega á þessu ári í Fjölskylduhjálp Íslands:
„Ég lít á þetta sem neyðarbrauð“
„Þetta er neyðarúrræði, ég kæmi
ekki hingað annars. Ég lít á þetta
sem neyðarbrauð fyrir þá sem eru
svo illa staddir að þeir þurfi þess,“
segir Birkir Skúlason, 64 ára gamall
öryrki, sem blaðamaður DV ræddi
við í biðröðinni sem myndaðist á
miðvikudaginn þegar vikuleg mat-
arúthlutun Fjölskylduhjálpar Ís-
lands fór fram. Birkir hefur verið
öryrki í 6 ár en hefur ekki þurft að
leita aðstoðar Fjölskylduhjálpar-
innar fyrr en síðustu þrjár vikur.
Aðspurður hvað hafi breyst segir
hann: „Það er ýmislegt sem hef-
ur breyst, örorkubæturnar sem
ég hef fengið hafa lækkað og svo
hafa sjálfsagt allir orðið varir við
að vöruverð hefur hækkað. Það er
ýmislegt sem helst í hendur. “
Hann segir það standa mjög
tæpt í hverjum mánuði að endar
nái saman. „Konan mín er nýkom-
in til landsins, hún hefur mjög lág-
ar atvinnuleysisbætur eða um 40
þúsund krónur á mánuði. Örorku-
bæturnar eru 113 þúsund krónur á
mánuði og svo er ég að leigja fyrir
66 þúsund krónur á mánuði,“ seg-
ir Birkir.
Hann áætlar að þegar hann
hafi greitt föst útgjöld á mánuði
hafi hann á milli 25 og 30 þúsund
krónur í ráðstöfunarfé á mánuði.
Hann rekur ekki bíl og segist leyfa
sér afar lítið. „Þetta bara rétt hang-
ir saman, það þýðir reglusemi og
hvorki áfengis- né tóbaksneyslu.
Það væri þá fljótt að fara það sem
eftir er.“
Hann viðurkennir að það sé
nauðsynlegt fyrir sig að leita til
Fjölskylduhjálpar Íslands og segir
mjög vel tekið á móti fólki og það
fái ágætlega útilátna matarpoka.
Hann vonast hins vegar til þess að
rofa muni til á næstu vikum, ef eig-
inkona hans fær vinnu. valgeir@dv.is
Birkir Skúlason Hefur komið síðustu þrjár vikur í Fjölskylduhjálp Íslands, en hafði
fram að því dregið fram lífið á örorkubótum án þess að leita aðstoðar. Hann hefur um
25 þúsund á mánuði í ráðstöfunarfé. MYND/KRISTINN MAGNÚSSON