Dagblaðið Vísir - DV - 12.03.2010, Blaðsíða 28

28 FÖSTUDAGUR 12. mars 2010 VIÐTAL
Blaðamaður og ljósmyndari þurfa að bíða eftir Baltasar Kormáki í tæplega fimmtíu mínútur á 101 Hótel í miðbæ Reykjavíkur. Stjörnustælar eru þó alls
ekki ástæðan, mikill mótvindur hafði verið í flugi
frá Noregi sem hann var nýlentur úr. Hann kem-
ur hlaupandi inn um dyrnar, biðst afsökunar,
brosir og segir: „Maður getur víst ekki stjórnað
öllu.“
Baltasar er búinn að vera á ferð og flugi und-
anfarnar vikur og blaðamaður rekur augun ofan
í leðurtösku sem hann ber með sér. Þar glittir í
handrit að Gerplu og Víkingi, væntanlegri mynd
frá Baltasar. Hann viðurkennir að þessi taska sé
svolítið hans annar handleggur. „Ég fékk þessa
tösku á Sundance-kvikmyndahátíðinni fyrir
nokkrum árum. Hún hefur einhvern veginn fest
við mig,“ segir hann, sýpur af sjóðheitum kaffi-
bolla og setur sig í stellingar.
SVEITASETRIÐ ENDURNÆRIR
Baltasar er á leiðinni í annað flug, norður yfir
heiðar í Skagafjörðinn þar sem hann og kona
hans, Lilja Pálmadóttir, búa ásamt sonum sín-
um. Fátt hefur verið meira áberandi í samtöl-
um blaðamanns og Baltasars í aðdraganda við-
talsins en þessi staður. Hann er því spurður um
þennan stað sem öll vötn virðast liggja til. „Við
búum þarna hjónin og konan mín rekur hesta-
búgarð þarna. Þetta er gamla ættarsetrið hennar
þar sem pabbi hennar var alinn upp. Við erum
algerlega flutt þangað og krakkarnir ganga í
skóla þarna. Þetta er besti staðurinn á jörðinni
til þess að slaka á sem er mjög mikilvægt fyrir
mig að gera inn á milli. Auðvitað vinn ég þarna í
handritum og svona en það er ákveðið áreiti sem
ég losna við. Veran þarna endurnærir mig mikið
og heldur oft í mér lífinu,“ segir Baltasar.
Eilíft flakk gerir heimkomur hans enn mikil-
vægari í hvert skipti. „Þegar ég kem heim er ég
bara með sonum mínum allan daginn og það
verður okkur mikilvæg stund. Stundum reyni ég
að taka syni mína með mér á settið. Ég tók ann-
an til dæmis með mér til Bandaríkjanna þegar ég
var í tökum þar,“ segir hann.
STRÁKARNIR ORÐNIR VARGAR
Á búgarði hjónanna er nóg af hestum en Baltas-
ar hefur verið hestamaður alla sína tíð. „Pabbi
minn var með hesta alveg frá því ég var barn og
tveggja ára var ég farinn að príla upp á þá með
því að skríða á girðingum. Konan mín, Lilja
Pálmadóttir, er líka búin að vera á Hólum að læra
að temja hesta en við sjálf erum með um 60-70
hesta fyrir norðan með öllu,“ segir Baltasar.
Strákarnir hans taka báðir sveitalífinu vel,
eiginlega bara rosalega vel eins og leikstjórinn
útskýrir. „Þeir eru orðnir sveitamenn, bara al-
gjörir sveitavargar,“ segir hann og hlær. „Einu
sinni komum við í bæinn og fórum á Gráa kött-
inn. Annar strákanna fór úr skónum í anddyr-
inu og pantaði rjómapönnukökur. Þá vissi ég
að þeir væru orðnir alvöru sveitamenn, þarna
panta menn sér bara amerískar pönnukökur.
Svo spurði hann mig einu sinni hvort það væru
afleggjarar í Reykjavík. Það var vegna þess að í
sveitinni mega þeir bara hjóla á afleggjaranum.
Þeir eru orðnir alvöru sveitamenn,“ segir Baltas-
ar og brosir breitt.
NEIKVÆÐNI HLUTI AF VELGENGNINNI
Nánast hver einasti hlutur sem Baltasar hef-
ur komið nálægt, bæði sem leikari og leikstjóri,
hefur slegið í gegn. Má þar nefna myndir eins og
Veggfóður, Djöflaeyjuna, Engla Alheimsins, 101
Reykjavík, Mýrina og Brúðgumann. Velgengn-
inni fylgir mikil athygli sem Baltasar finnst fín
þó hann sé mun rólegri í tíðinni en á árum áður.
„Þegar ég var að slá í gegn fyrst sem leikari var
mikil kvensemi og svona. Maður tók fylliríið svo-
lítið bratt. Ég var náttúrlega næturlífskóngur hér
á tímabili en ég er það ekkert lengur. Maður lærði
á erfiða mátann en svo er athygli eitthvað sem
maður lifir með og venst. Velgengninni fylgja
líka góðir hluti. Það opnast fyrir manni dyr og
það er ýmislegt sem maður getur nýtt sér,“ seg-
ir Baltasar en það er neikvæð hlið á henni líka.
„Auðvitað er mikið af neikvæðum hlutum
líka. Það er afbrýðisemi og svona. Ég einbeiti mér
samt bara að vinnunni. Ég hef gaman af því sem
ég er að gera og reyni að hugsa ekki um annað,“
segir hann og bætir við: „Á tímabili fannst mér
óþægilegt að vera í margmenni, það var of mik-
ið bögg og svona. En ef manni líður ekki vel ein-
hvers staðar fer maður bara. Þegar ókunnugt
fólk kemur að mér er ég yfirleitt almennilegur
og kurteis við það, nema auðvitað það sé dóna-
legt og leiðinlegt. Þetta er samt svolítið þannig
að þegar maður stendur uppi á stól og kallar eftir
athygli getur maður ekki beðið fólk um að láta
sig í friði á sama tíma. Mér finnst okkar stétt vera
svolítið í því. Að kalla á athygli en vilja svo fá að
vera í friði þegar þeim hentar,“ segir Baltasar.
MAN EKKI HVERNIG
ÞAÐ VAR AÐ DREKKA
Eins og Baltasar viðurkennir var hann dugleg-
ur á næturlífinu þegar hann var ungur og heitur
leikari. Í dag hefur hann þó sagt skilið við áfengi
og hefur ekki drukkið í átta ár. Aðspurður hvort
drykkjan hafi verið orðin vandamál svarar hann:
„Hún var orðin vandamál fyrir aðra í kringum
mig. Ég sinnti ekki fjölskyldunni eins og ég hefði
viljað. Þetta er samt ekkert mál, ég man ekki einu
sinni eftir því hvernig það var að drekka, það er
orðið svo langt síðan. Ég bara hætti, fór ekki í
meðferð. Þetta er gott eins og það er.“
Baltasar biðst undan því að ræða mikið um
einkalíf hjónanna. Hann viðurkennir þó, að-
spurður, að heimshornaflakk hans sé álag á
hjónabandið. „Það fylgja þessu eðlilega ýmis
vandamál. Blessaður, þetta er svona hjá öllum.
Þetta hafa íslenskir sjómenn lifað við alla tíð.
Það er alveg ljóst að svona líf er álag en við erum
búin að vera gift í fjórtán ár og það er ekkert ann-
að í spilunum en að halda áfram að vera gift,“
segir Baltasar brosmildur.
RÆÐUR EKKI STÓRLEIKARA Í PARTÍUM
Baltasar lék í fyrsta skiptið í mörg ár þegar hann
tók aðalhlutverk í myndinni Reykjavík-Rotter-
dam eftir Óskar Jónasson nýverið. Nú er hann
sjálfur að fara með myndina lengra. Eins og oft
hefur verið greint frá hefur Baltasar verið að
vinna að bandarískri endurgerð af myndinni
sem bíður framleiðslu hjá fyrirtækinu Work-
ing Title í Hollywood, risafyrirtæki sem vinnur
allt sitt með Universal-risanum. „Working Title
hefur alltaf verið fyrirmynd fyrir mér. Þannig vil
ég að Blueeyes [Fyrirtæki Baltasars innsk. blm]
sé. Ég vil gera vandaðar myndir sem ná til fólks,
ég er ekki gæinn sem vill gera myndir sem eru
svo skrítnar að enginn kemur að sjá. Ég vil gera
áhugaverðar myndir sem fólk vill sjá, ef hún er
líka listaverk er það bónus,“ segir hann.
Myndin er í forgangi í vinnslu hjá Work-
ing Title, segir Baltasar, en stórleikarinn Mark
Wahlberg, leikur hlutverk hans í endurgerðinni.
„Ég er búinn að hitta hann. Hann er heitur og til
í slaginn. Eina sem hann hefur áhyggjur af er að
reyna að toppa leikinn hjá mér,“ segir Baltasar
kíminn.
Það þarf að pína upp úr Baltasar nöfnin á
stjörnum sem hann hefur hitt. „Ég er voða lít-
ið fyrir svona „name dropping“ en ég hef alveg
hitt menn eins og George Clooney, Will Smith og
alla þessa kalla. Þeir eru samt ekkert vinir mínir.
Maður er kynntur fyrir þeim og þeir taka í spað-
ann á manni í mesta bróðerni. Auðvitað þeg-
ar maður fer að umgangast sumt af þessu fólki
finnur maður fyrir að maður er svolítið í auka-
hlutverki í lífi þess,“ segir hann og hlær.
Baltasar segist ekkert vera að leita að vinskap,
hann vill bara vinna með góðu fólki en útskýrir
að eitthvað vinastand og að reyna ráða leikara í
partíum sé algjör tímasóun. „Ef þú ætlar þá leið
geturðu gleymt því. Ef þú ferð ekki réttu leiðirn-
ar geturðu gleymt þessu. Í partíinu gæti einhver
alveg sagt allt í lagi, ekkert mál, talaðu við um-
boðsmanninn minn, en þar lendirðu síðan bara
á vegg.“
60 MILLJÓNA DOLLARA MYND
EKKI GERÐ MEÐ VINSTRI
Ásamt því að vera að vinna að nýju handriti að
Reykjavík-Rotterdam undirbýr Baltasar sig fyrir
að leikstýra risastórri víkingamynd en allt síð-
asta sumar var verið að byggja risasviðsmynd
fyrir hana á Suðurlandi. Orðrómur hefur gengið
um að ekkert verði af þeirri mynd en það segir
Baltasar af og frá.
„Ég var að ganga frá góðum samningi með
hana sem ég get reyndar ekki alveg greint frá.
Það er svolítið viðkvæmt vegna þess að Mel
Gibson ákvað að gera víkingamynd líka. En það
er allt klárt. Það er fyrirtæki sem er stúdíótengt
sem er búið að tryggja sér Víking og ætlar að fjár-
magna myndina. Ég var nú reyndar líka búinn
að heyra þetta frá einhverjum blaðamanni að
myndin væri í vondum málum Það virðist alla-
vega einhver vinur sem er mjög umhugað um að
ég geri ekki myndina vera að hringja inn á blöðin
og veita þessar upplýsingar,“ segir hann.
„Þetta er 60 milljóna dollara mynd. Ef menn
halda að það sé gert með vinstri er það ekki
þannig. Það hefur engin mynd eftir íslenska
handritshöfunda af þessari stærðargráðu verið í
betri málum. Þetta er dæmi um þessa neikvæðni
sem getur verið í minn garð, það eru alls konar
raddir og kjaftæði sem geta verið í þessu,“ seg-
ir hann en ítrekar þó: „Það er nú samt þannig
með Hollywood að það getur allt brugðist. Hætt
hefur verið við myndir í miðjum tökum, þannig
Leikstjórinn Baltasar Kormákur hefur í nógu að snúast. Hann er að leikstýra Gerplu á sviði Þjóðleikhúss-
ins og er með tvær bíómyndir í pípunum. Þegar hann á stund milli stríða slappar hann af á heimili sínu í
Skagafirðinum sem hann segir endurnæra sig. Hann segir athyglina og frægðina hafa sína kosti en henni
fylgir oft neikvæðni. Tómas Þór settist niður með Baltasar á milli fluga hjá honum og ræddi við leikstjór-
ann um heimilislífið, frægðina, Hollywood og gagnrýni leiklistarspekúlants DV sem jarðaði Gerplu.
FRÆGÐI
„Þetta er 60 milljóna
dollara mynd. Ef menn
halda að það sé gert
með vinstri er það
ekki þannig.“
Hugsuður Baltasar nýtir tímann í
Skagafirði meðal annars til þess að
skrifa handrit. MYND BRAGI ÞÓR JÓSEFSSON