Dagblaðið Vísir - DV - 15.10.2010, Síða 42

42 sakamál umsjón: kolbeinn þorsteinsson kolbeinn@dv.is 15. október 2010 Föstudagur
Þegar hjónaband Ri-chards Collins, frá La-dywood í Birmingham á Englandi, var farið í
vaskinn leitaði hann kynferðislegr-
ar fullnægju annars staðar. Árið var
1953 og Collins sem var 46 ára féll
fyrir þriggja barna móður og eig-
inkonu, hinni 31 árs Hazel Dav-
is. Collins gerði reyndar gott betur
en að falla fyrir Hazel – hann varð
heltekinn af henni.
Reyndar var málum þannig
háttað að Hazel var ekki nýgræð-
ingur þegar kom að vafasömum
ástarævintýrum, en engu að síð-
ur vaknaði hjá henni ótti þegar
spennan jókst í sambandinu. Ri-
chard Collins var yfirþyrmandi,
krefjandi og skapbráður maður
og átti til að hóta henni bráðum
bana.
Eins og það væri ekki nóg þá
var Richard ekki hræddur við að
taka áhættu. Þegar þarna var kom-
ið sögu bjó hann enn ásamt fjöl-
skyldu sinni – eiginkonu, dóttur
og tengdasyni – við Morville Street
númer 114 í Ladywood, en það
aftraði honum ekki frá því að taka
hjákonuna heim síðla nætur þeg-
ar aðrir fjölskyldumeðlimir voru í
fasta svefni.
eiginkonan kemur að
elskendunum
Eina nótt voru skötuhjúin trufl-
uð af eiginkonu Richards og Haz-
el yfirgaf heimili Collins-hjónanna
í miklum flýti. En slíkt var tangar-
haldið sem Richard hafði á Haz-
el að hún átti eftir að koma aftur á
heimili hans.
Að morgni sunnudagsins 15.
nóvember, 1953, fór dóttir Ri-
chards á fætur, venju samkvæmt,
og fór niður. Skömmu eftir klukkan
ellefu var henni gengið inn í stof-
una og þar mætti henni óhugnan-
leg sjón. Faðir hennar lá dauður í
sófanum með handlegg utan um
líkið af Hazel Davis.
Rannsóknarlögreglumaðurinn
sem kallaður var á vettvang, Harry
Morrison, var ekki alls ókunnugur
Richard Collins því mánuði áður
hafði hann yfirheyrt Collins sem
hafði þá viðurkennt í löngu máli að
hafa áreitt tólf ára stúlku.
Á vettvangi tók Morrison eftir
því að turtildúfurnar miðaldra lágu
á grúfu.
eiginmaður Hazel yfirheyrður
Þann 17. nóvember bar John Willi-
am Davis, eiginmaður Hazel, að
hann hefði síðast séð eiginkonu
sína á heimili þeirra að kvöldi laug-
ardags 14. nóvember. John sagði að
hann hefði brugðið sér af bæ það
kvöld og þegar hann kom aftur var
Hazel hvergi að finna, og hún kom
ekki heim það kvöld að sögn Johns.
John sagði ennfremur að hann
hefði ekki tilkynnt um hvarf hennar
enda hefði hann talið að hún hefði
farið til móður sinnar. Hann fékk
að vita af dauða Hazel á sunnudeg-
inum þegar nágranni hans upp-
lýsti hann um það, sagði John, og
þá hefði hann verið nýkominn frá
móður Hazel.
John sagðist ekki vita neinn
deili á Richard Collins.
blásýra og kyrking
Violet Collins, eiginkona Richards,
var eðli málsins yfirheyrð og sagð-
ist hún einungis hafa þekkt Hazel
í sjón og að hún hefði heyrt af ást-
arsambandi hennar og Richards.
Strangt til tekið, sagði hún, voru
hún og Richard skilin að borði
og sæng þó þau hefðu búið undir
sama þaki.
Violet sagðist síðast hafa séð
eiginmann sinn á laugardags-
kvöldið heima við, en hann hefði
síðan farið út.
Við réttarhöldin, 4. desember,
fengu kviðdómendur að sjá ljós-
myndir af vettvangi og þeir beðn-
ir að taka sérstaklega eftir brotnu
glasi sem lá á gólfinu, skörungi og
öðru glasi sem vitað var að innihélt
blásýru.
Meinafræðingur var búinn að
komast að því að Richard hafði
dáið vegna bráðrar blásýrueitrun-
ar, en sú var ekki raunin með Hazel
Davis – hún hafði verið kæfð.
Dánardómstjórinn spurði John
Davis hvort honum hefði verið
kunnungt um að eiginkona hans
hefði verið í tygjum við aðra menn.
„Ekki núna,“ svaraði John, „ég vissi
að hún átti það til á árum áður. Fyr-
ir fimm árum. Ég kenndi henni
lexíu þá. Ég veit ekki betur en hún
hafi lært af henni.“ John sagði af og
frá að konan hans kynni að hafa
framið sjálfsmorð og aðspurður
að hann hefði aldrei hitt Richard,
hvað þá lagt hendur á hann.
Hótaði fjölskyldu sinni
Við frekari yfirheyrslur á Violet
Collins sagði hún að hann hefði
verið lauslátur og verið í sambandi
við fleiri konur. Hún var síðan
spurð hvort Richard hefði einhvern
tímann haft í hótunum við hana
eða fjölskylduna. „Fyrir um ári
sagði hann að hann ætti nóg efni í
fórum sínum til að fyrirkoma okkur
öllum,“ svaraði Violet og bætti við
að hún hefði ekki haft vitneskju um
að hann geymdi eitur í húsinu, en
hann hefði unnið með ýmis efni.
Dóttir Richards upplýsti að hún
hefði rekið augun í lítið lyfjaglas
sem innihélt hvítt duft nokkrum
vikum fyrir daginn örlagaríka, og
síðar tekið eftir því að það var horf-
ið. Rannsóknarlögreglumaður sem
vann að rannsókninni staðfesti að
hann hefði fundið tvö lyfjaglös sem
innihéldu blásýru í herberginu þar
sem líkin fundust og tvö tóm með-
alaglös sem hafði verið hent í arin-
inn í næsta herbergi.
Einn kunningi Hazel, Donald
Kelly, sagði að Hazel hefði sagt
honum af sambandi hennar og Ri-
chards og að hún hefði verið dauð-
skelfd við hann og hann hefði hót-
að henni lífláti.
Morð og sjálfsmorð
Í ljósi þess að enga áverka var að
finna á líkunum ályktaði meina-
fræðingur krúnunnar, James Webs-
ter, að Richard hefði undirbúið tvö-
falt sjálfsvíg og þess vegna tekið til
tvö blásýruglös. Webster taldi að
þegar á hólminn kom hafi Hazel
neitað að drekka úr sínu glasi og
Richard hefði þá gripið til þess ráðs
að kæfa hana með púða sem fannst
undir líki hennar. James sagðist
ekki geta útilokað möguleikann á
sjálfsmorðssamningi.
Í jakkavasa Richards fannst dag-
bók sem hafði að geyma ítarleg-
ar lýsingar á frægum morðmálum
sem mátti rekja allt aftur til nítj-
ándu aldar – nöfn, aðferðir og lýs-
ingar í smáatriðum.
Dómstjórinn sagði þetta afar
mikilvægt því það bæri vitni um
hugarfar Richards. Hann sagði að
lítill vafi léki á því að Richard Coll-
ins hefði framið sjálfsmorð með því
að taka inn blásýru, en dauðdagi
Hazel gæti valdið kviðdómurum
heilabrotum.
Niðurstaða kviðdómsins var að
Richard Collins hefði myrt Haz-
el Davis og síðan, með fullu viti,
framið sjálfsmorð.
dauðans Ekki núna,“ svaraði John, „ég vissi að hún átti það til á árum áður. Fyrir fimm árum. Ég kenndi henni lexíu þá. Ég veit ekki betur en hún hafi lært af henni.“
Í örmum
richard Collins hafði tangarhald á
Hazel Davis, ástkonu sinni. Í reynd
var hún dauðhrædd við hann enda
hafði hann haft í hótunum við hana.
Þegar þau fundust dáin hvort í ann-
ars örmum vaknaði upp spurning
hvort þau hefðu verið myrt eða gert
sjálfsmorðssamning.
ladywood í birmingham um svipað
leyti og harmleikurinn átti sér stað.