Dagblaðið Vísir - DV - 11.02.2011, Blaðsíða 28

28 | Viðtal 11.–13. febrúar 2011 Helgarblað
É
g gat ekki skorast undan því
að taka þetta hlutverk að
mér,“ segir Unnur. „Ég var
skíthrædd við að takast á við
það en á sama tíma þá fylltist ég inn-
blæstri meðan ég las verkið vegna
þess að mér fannst innihald verksins
skipta svo miklu máli.“
Þeir sem þekkja ekki verk breska
leikskáldsins Dennis Kelly, Elsku
barn, eða Taking Care of Baby, eins
og það heitir á frummálinu skilja ef
til vill ekki svo afgerandi afstöðu.
En þeir sem þekkja það hafa fullan
skilning á afstöðu Unnar sem hefur
fengið ómælt lof fyrir góða frammi-
stöðu í erfiðu hlutverki. Elsku barn
er leikrit í heimildarleikhúsformi
um móður sem er dæmd fyrir að
hafa ráðið tveimur ungbörnum sín-
um bana. „Er hún morðingi eða
er hún hrikalegt fórnarlamb að-
stæðna? Þessari spurningu er velt
upp í leikritinu,“ segir Unnur. „En
þetta er bara yfirborðið. Leikritið
fjallar mikið um það afhverju við
trúum fólki og deilir á falsið í sam-
skiptum og í fjölmiðlum.“
Unnur þurfti að sökkva sér í
óþægilega hluti í undirbúningi sín-
um fyrir verkið. „Maður lifir frekar
tilbreytingarlitlu lífi en þarna þurfti
ég að setja mig inn í hræðilegustu
hluti sem manneskja getur ímynd-
að sér. Leikstjórinn Jón Páll Eyjólfs-
son er mjög krefjandi og fer fram
á að við setjum okkur fullkomlega
í spor manneskjunnar. Þar sem ég
sat fyrir framan tölvuna á kvöldin
og leitaði mér fanga gat ég stund-
um ekki meira. Ég þurfti að loka
tölvunni og ég fékk heldur ekki af
mér að sinna þessari vinnu seint á
kvöldin. Það var of nöturlegt. Mað-
ur er þakklátur fyrir góða andlega
heilsu og þær kringumstæður sem
maður er í dagsdaglega. Þær eru
ekki sjálfgefnar. “
Við misnotum fólk
Unnur gekk í gegnum sjálfskoð-
un og samfélagsrýni í vinnu sinni.
„Verkið fékk mig til að hugsa um
fórnarlömbin í heiminum og
hvernig við misnotum oft fólk sem
á bágt. Hvernig við sem samfélag
veltum upp úr harmleik fólks til að
selja dagblöð eða sjónvarpsþætti.
Því burtséð frá því hvort aðalsögu-
hetjan sé sek eða saklaus þá er
þetta ekki síður ádeila á það hvern-
ig hún er misnotuð í kjölfarið. Því
miður held ég að við gerumst oft
sek um þetta. Erum við ekki enda-
laust að taka viðtöl við fólk í geðs-
hræringu sem er í engu standi til
þess. Þetta verk örvaði mig til þess
að hugsa um alla þessa hluti.“
Unnur segir verkið ennfrem-
ur vekja upp áleitnar spurningar
sem eigi erindi við íslenskt samfé-
lag. „Við höfum ekki lært nógu mik-
ið eftir efnahagshrunið. Við erum
svo miklir sökkerar fyrir drama og
afþreyingu. Fjölmiðlamenningin
upphefur lágkúruna og við dýrkum
slúður og ofbeldi. Þetta eru hlut-
ir sem skipta engu máli, þeir eru
verðlausir og við ættum að fjalla
um eitthvað sem stendur okkur
nærri og skiptir máli. Við erum enn
að næra þessa tómhyggju sem ríkti
fyrir hrun með þessarri lágkúru-
dýrkun.“
Þurrausin
Unnur viðurkennir að hún sé þurr-
ausin eftir hlutverkið. „Þetta tekur á
og maður þarf að gefa sig allan í þetta.
En svo er það líka hluti af því að vera í
leikhúsinu að maður vill ganga lengra
en maður sjálfur heldur að maður
geti.“
Árið hefur verið ansi magnað hjá
Unni og hún hefur verið á hlaup-
um, ferð og flugi. „Ég þurfti aðeins að
banka í öxlina á mér um daginn því
ég hef verið á hlaupum allt þetta ár
og líka hið síðasta. En þetta er samt
búið að vera æðislegt ævintýri. Ég lék í
rúmlega 40 sýningum í Faust í London
síðasta haust og átti annasaman vetur.
Ég lenti síðan í því í janúar að vera
í fjórum rullum og þá komu upp rosa-
legir álagspunktar.“
Slakar á í ræktinni
Aðspurð um það hvernig hún hugsar
um sjálfa sig segist hún gæta vel að
heilsunni og því að eiga góðan tíma
með fjölskyldu og vinum. „Þetta
er mikið púsluspil en gengur upp
með góðum stuðn-
ingi fjölskyldunnar.
Þrátt fyrir að hrað-
inn sé mikill og að
leikarar vinni mikið
á kvöldin þá fáum
við mikinn frítíma
á móti. Ég fæ gott
sumarfrí og þá leyfi
ég mér að njóta
þess í botn. Þá fæ
ég oft góðar stund-
ir til að eyða tíma
með fjölskyldunni og fjögurra ára
syni mínum og ég trúi að uppeldi sé
spurning um gæði en ekki tíma.“
Ég passa líka upp á svefninn til
þess að vera örugglega einbeitt fyr-
ir hvert leikrit fyr-
ir sig. Þegar kemur
að líkamsrækt vel
ég nú frekar líkams-
rækt þar sem slök-
un er í fyrirrúmi.
Það er næg líkamleg
áreynsla í leikhús-
inu og þess vegna
fer ég í hot yoga og
læt þreytuna líða úr
mér í heita pottin-
um.“
Úr ádeilu beint í farsa
Unnur hefur hafið æfingar á farsan-
um Nei, ráðherra sem verður frum-
sýndur í lok febrúar. „Það er mjög
athyglisvert að hendast úr verki
eins og Elsku barni og í farsa. Ég
var spennt fyrir því að blanda þessu
saman því þetta hressir mann við.“
Til að ná sér niður eftir erfið-
an dag getur Unnur ekki hugsað
sér betri afþreyingu en að horfa á
góða kvikmynd. „Ég er mikið kvik-
myndanörd þannig að ég á mik-
ið safn af kvikmyndum og ég horfi
næstum því á eina mynd á kvöldi.
Maður þarf að ná sér niður eftir leik
og mér finnst gott að slaka á yfir
mynd. Ég er alltaf að stúdera leikar-
ana og kvikmyndagerðina. Ég reyni
að horfa alltaf á aukaefnið um gerð
myndarinnar og nota tímann til að
örva sjálfa mig sem listamann.“
Bransinn er ekki erfiðari en lífið
sjálft
Unnur á góða vini í leikhúsinu og
segir alrangt að í bransanum sé
samkeppnin hörð og andrúmsloftið
þrungið. „Það er alltaf verið að tala
um að bransinn sé harður. Hann er
það alls ekki. Ég á mína bestu vini
og vinkonur í leikhúsinu og það rík-
ir mikil eining og samheldni í leik-
húsinu. Auðvitað erum við undir
miklu álagi og þurfum að geta leik-
ið í innilegum senum með hverju
öðru og þá er nándin og traust-
ið nauðsyn. Vináttan er líka mikils
virði þegar lífið er erfitt. Þessi bransi
er ekkert erfiðari en lífið sjálft.“
kristjana@dv.is
Hlutverkið
gekk mér nærri
„Ég þurfti að
loka tölvunni
og ég fékk heldur
ekki af mér að sinna
þessarri vinnu seint
á kvöldin. Það var of
nöturlegt.
Unnur Ösp Stefánsdóttir
hefur fengið einróma lof fyrir
leik sinn í hlutverki hinnar
dæmdu móður í leikritinu
Elsku barni sem er á fjölum
Borgarleikhússins um þessar
mundir. Hlutverkið gekk henni
nærri en hún segist hafa lært
mikið af því og finnst skila-
boðin sem í verkinu felast eiga
mikið erindi við Íslendinga í
dag. Hún hugsar vel um sjálfa
sig í öllu umstanginu og nærir
sjálfa sig með samvistum við
vini og fjölskyldu.
Var skíthrædd Unnur segist
hafa hræðst það að taka að sér
hlutverkið en á sama tíma hafi hún
fyllst innblæstri og ekki getað
skorast undan.