Dagblaðið Vísir - DV - 14.12.2012, Blaðsíða 37

37Helgarblað 14.–16. desember 2012
karlmenn urðu fórnarlömb bandaríska fjöldamorðingjans Aileen Carol Wuornos. Morðin framdi
Wuornos í Flórída í Bandaríkjunum á árunum 1989 og 1990. Eftir að hún var handtekinn viðurkenndi hún að
hafa orðið mönnunum að bana en hún hélt því fram að morðin hefði hún framið í sjálfsvörn. Wuornos, sem
var vændiskona, sagði að mennirnir hefðu allir nauðgað henni eða gert tilraun til þess. Hún var engu að síður
dæmd til dauða af dómstól í Flórída, þar sem hún var tekin af lífi í október árið 2002.7
barnamorð-
inginn betty
n Betty var dæmd til dauða fyrir þrjú morð n Kannski voru fórnarlömb hennar ívið fleiri
L
ífið hafði ekki ávallt leikið
við Henry Eccles. Eiginkona
hans hafði fallið frá ung að
árum og Henry þurfti að ala
önn fyrir þremur börnum
þeirra. Til að sjá sér fært að standa
við þá skuldbindingu hafði Henry
neyðst til að þiggja vinnu í Manche-
ster á Englandi, í tæpra þrettán
kílómetra fjarlægð frá Bolton þar
sem hann bjó við Turnerbridge-
veg. Í þá daga, rétt fyrir miðja 19.
öldina, gat verið snúið að ferðast
slíka vegalengd daglega. Því þurfti
Henry að fara að heiman á sunnu-
dagskveldi og snéri ekki heim fyrr
en seint og um síðir á laugardegi
tæpri viku síðar, en allt að einu.
Henry taldi sig himin höndum
hafa tekið er hann kynntist Betty
Haslam, 38 ára ekkju, og gengu þau
í hjónaband í janúar 1841. Sam-
tals áttu þau fjögur börn; William
15 ára, Richard 13 ára, Alice níu ára
og Mary, einnig níu ára. Drengirnir
störfuðu í verksmiðju líkt og Henry
og heildarinnkoma fjölskyldunn-
ar var með ágætum enda vinnu-
dagarnir langir.
Henry fannst sem Betty væri
ljósið í annars drungalegri og erf-
iðri tilveru því í fjarveru hans sá
hún um börnin og heimilið sem
að flestra sem til þekktu var ríkt af
hamingju og umhyggju.
Þrjú dauðsföll á skömmum
tíma
En ekki var allt sem sýndist og þess
var skammt að bíða að skugga
bæri á það sem öllum virtist ástríkt
heimili og sorgin átti eftir að knýja
þar dyra. En áður en það gerðist
dundi áfall á nágrönnum fjölskyldu
Henry.
Í júní 1842 andaðist tíu mánaða
sonur Heywood-fjölskyldunnar,
William, fyrirvaralaust. Betty hafði
gætt hans fyrir fjölskylduna og full-
yrti hún að William hefði fengið
slag, einhvers konar, og sá enginn
ástæðu til að efast um orð hennar.
En þann 9. september dó Alice,
dóttir Betty frá fyrra hjónabandi,
án nokkurs aðdraganda og hálfum
mánuði síðar fór eins fyrir William,
eldri syni Henry. Það dauðsfall
reyndi Betty að útskýra sem af-
leiðingu mikils sótthita.
Arsenik, en ekki hvað?
Þrátt fyrir að Henry hafi ekki verið
tortrygginn vegna skýringa Betty
á dauðsföllunum þá fór því fjarri
að slíkt hið sama væri hægt að
segja um nágrannana. Skyndilegur
dauðdagi Williams litla hafði vak-
ið upp fjölda spurninga og innan
tíðar bankaði lögreglan upp á hjá
Eccles-hjónunum.
Ekki lagði lögreglan mikinn
trúnað á útskýringar Betty á dauða
stjúpsonar síns og skurðlæknir að
nafni Joseph Denham var fenginn
til að kryfja William og kanna inni-
hald maga hans.
Í ljós kom að William hafði inn-
byrt býsnin öll af arseniki.
Í kjölfarið var lík Williams
Heywood grafið upp og ekki látið
þar við sitja því lík tveggja barna
Betty frá fyrra hjónabandi, Nancy
og Hannah, voru einnig grafin upp.
Arsenik fannst í tveimur líkanna.
Ákærð fyrir þrjú morð
Þegar þarna var komið sögu hafði
lögreglan í höndunum nægar
sannanir til að leggja fram ákæru
og 28. september, 1842, var Betty
handtekin og ákærð fyrir morð
á William, stjúpsyni sínum, og
dætrum sínum tveimur, Nancy og
Hönnuh.
Réttarhöldin hófust í Liverpool
í apríl 1843 og ljóst frá upphafi að
sönnunargögn gegn Betty voru
ærin, meðal annars var vitað að
hún hafði keypt arsenik einhverju
áður en börnin dóu.
Það tók kviðdómara ekki nema
þrjú korter að komast að niður-
stöðu og töldu þeir sekt Betty sann-
aða. Betty var hin rólegasta allt þar
til dauðadómurinn var kveðinn
upp. „Náð! sagði hún biðjandi við
dómarann. „Hæstvirtur dómari og
herramaður, ég vona að þér sýnið
mér náð.“ En Betty talaði fyrir dauf-
um eyrum og enga náð var að finna
í dómsalnum fyrir konu sem hafði
myrt þrjú, og jafnvel fleiri, börn.
Barðist um á hæl og hnakka
Nokkrum dögum fyrir aftökuna ját-
aði Betty sök sína og á hádegi 6.
maí, 1843, var hún leidd að aftöku-
staðnum, ásamt Wilmot nokkrum
Buckley sem hafði verið sakfelldur
og dæmdur til dauða fyrir að hafa
banað eiginkonu sinni.
Þó Wilmot þessi sé engan veg-
inn aðalpersóna í þessari frásögn
er vert að geta þess að hann tók
örlögum sínum með stóískri ró,
en sömu sögu var ekki að segja af
Betty.
Almenningur, því aftakan fór
fram opinberlega fyrir utan Kirk-
dale-fangelsið í Liverpool, gat
fylgst með baráttu þessarar dauða-
dæmdu konu, baráttu sem stóð
yfir í eilífðartíma, að því er virtist.
Dauðinn líknaði sig ekki yfir Betty
fyrr en eftir að hún hafði hangið
tvær mínútur í snörunni.
En hve mörg voru fórnarlömb
Betty í reynd? Sagan segir að hún
hafi sagst hafa eignast tíu börn. Í
ljósi þess má leiða líkur að því að
fórnarlömb hennar hafi því ver-
ið fleiri en fimm, og jafnvel náð
tveggja stafa tölu. n
„Hæstvirtur
dómari og
herramaður, ég
vona að þér sýnið
mér náð
Kirkdale-fangelsið
Betty var tekin af lífi
fyrir utan fangelsið.
Arsenik Eitrið fannst í þremur fórn-
arlömbum Betty.