Dagblaðið Vísir - DV - 14.12.2012, Blaðsíða 33

sem stóð sig vel í skóla, las og dundaði
sér – í trylltan ungling.“
Hefði alveg eins getað
tekið LSD
Auður segist hafa gengið fram af sér
á unglingsárunum. Svo mikið að
sjálfsvirðingin bað hnekki. Unglinga-
menning þess tíma var líka óvenju
hörð. Einkenndist af mikilli drykkju
á sterkum vínum. „Þú veist hvernig
krakkar drukku á þessum tíma. Þeir
fóru niður í bæ og helltu í sig landa
og brennivíni. Ég hefði alveg eins
getað tekið LSD eins og að drekka
ofan í þessi lyf. Þetta voru svört ár í
mínu lífi sem ég hef verið í afneitun
gagnvart. Það geta líklega allir skilið
hvers vegna. Ég hef örugglega verið
uppfull af skömm. Ég flosnaði frá
námi og málaði nokkra framhalds-
skóla rauða. Ég gekk fram af mér í
öllum skilningi þess orðs. Ég rankaði
eiginlega ekkert við mér fyrr en ég
náði að gefa út fyrstu bókina mína,
Stjórnlausa lukku, með dyggri aðstoð
ömmu sem þessi bók er mikið um og
vegna stuðnings góðra vina.“
Hún segist halda að margar ungar
stúlkur deili svipaðri lífsreynslu.
„Maður alhæfir oft um tíðar-
andann með tilfinningar og útlit,
en það er staðreynd að ungar kon-
ur fara út í lífið og gera skrýtna hluti
af því þær eru hræddar við líkama
sinn og tilfinningar. Á sama tíma eru
þær ódauðlegar á unglingsárunum.
Meika ekki að hugsa. Það er eigin-
lega það sem maður forðaðist eins og
heitan eldinn. Að hugsa heila hugs-
un. Verst af öllu var að taka einhverj-
ar afdrifaríkar ákvarðanir. Ég var líka
þybbinn sem unglingur og þetta spil-
aði allt saman.“
Fékk borgað í áfengi
Auði óx styrkur með árunum og fór
að vinna sem blaðamaður þar sem
hún fékk útrás fyrir tjáningarþörf
sína og sköpunarkraft. „Í eina skipt-
ið sem ég fór til sálfræðings, þá sagði
hann að skriftir hjálpuðu fólki svo
mikið. Jafnvel þótt maður sé ekki að
skrifa eitthvað beint frá eigin brjósti
þá er það mikil útrás. Það hjálpaði
mér mjög mikið að skrifa.
Hún fékk þó oft að heyra særandi
athugasemdir og þurfti að læra að
leiða hjá sér samanburðinn við afa
sinn. „Þegar ég byrjaði að skrifa þá
heyrði ég svona utan af mér að full-
orðið fólk sagði: Af hverju er hún nú
að skrifa? Er hún að þykjast vera eins
og afi sinn? Er þessu barni ekki við-
bjargandi? Þessar athugasemdir
sem ég fékk oft að heyra, særðu mig.
Ég fékk menningarelítuna upp á
móti mér af tvöföldu afli. Þarna sá
hún vandræðaungling sem hafði
flosnað frá skóla og var svo afkom-
andi nóbelsskálds.
Maður var með níræðan nóbels-
verðlaunahafa á bakinu að reyna
að fara að lesa upp einhver ljóð á
Nelly´s. Þar fékk maður borgað í
skotum og bjór og svona og satt
best að segja voru ljóðin afskaplega
leiðinleg,“ segir hún og hlær.
Með níræðan
nóbelsverð-
launahafa
á bakinu
Viðtal 33Helgarblað 14.–16. desember 2012 „Ég kem
af brotnu
heimili. Það var
algjörlega í maski
á þessum tíma
Gekk fram af sér „Ég var bara unglingsstelpa og gekk fram af mér í kynferðismálum, drykkju o
g hvernig ég kom fram við fólk og ég skildi
ekkert af hverju ég hegðaði mér svona asnalega,“ segir Auður sem ákvað að skrifa bó
kina Ósjálfrátt í þeim tilgangi að öðlast betri sjálfsskiln-
ing. Hér er hún með syni sínum, Leifi.
mynD SiGtryGGur ari