Fréttatíminn - 16.10.2015, Side 19

Hagkvæm
bílafjármögnun
fyrir viðskiptavini
Með reiknivélinni á arionbanki.is getur
þú skoðað greiðslubyrði og hvaða
fjármögnunarkostir henta þér.
H
V
ÍT
A
H
Ú
S
IÐ
/
S
ÍA
1
5
-0
9
7
2
þekki auðvitað lundabúðirnar með
túristadraslinu sem hafa tekið yfir
miðbæinn í Reykjavík, það hlýtur
að vera eitthvað svettsjopp í Hafnar-
firði sem framleiðir draslið, er það
ekki?“
Þú væntanlega veist að það er til
raunveruleg hjálparstöð, fjölskyldu-
miðstöð, sem heitir Lausnin. Kom
aldrei til greina að breyta nafninu á
fyrirtækinu í bókinni til að fólk færi
ekki að tengja þarna á milli?
„Nei, ég vissi það ekki, því miður.
En bókin hefur ekkert með þau að
gera. Þessi samtök skilst mér að díli
við meðvirkni og gangi þeim vel.
Það eru margs kyns lausnir.“
Lísa er ekki mjög sympatísk
persóna, manni finnst hún eigin-
lega eiga skilið allt sem fyrir hana
kemur, var það með vilja gert?
„Ég spáði lítið í sympatíu hennar.
Það er samt ákveðið svindl finnst
mér, að draga upp mynd af persónu
sem á í vandræðum með líf sitt og
hafa hana allan tímann sympatíska.
Fólk sem þjáist er yfirleitt mjög leið-
inlegt við aðra og frekt og þurfandi
og grimmt. Framan af sögu er Lísa
léleg við alla sem hún elskar og veit
það, hún vill laga það og grípur allt
sem gefst, nýstárleg aðferð Lausn-
arinnar lofar henni öruggri, varan-
legri hamingju og hver myndi neita
því?“
Þjóðþekktar persónur koma fyrir
í bókinni en mest áberandi af þeim
er Solla í Gló, hvað segir hún um
það að vera orðin persóna í skáld-
sögu?
„Ég fékk ekkert leyfi hjá henni
svo sem. En ef ég má sitja hjá
henni á Grænum Kosti hlýtur hún
að mega vera í sögunni minni. Ég
þekki hana ekki neitt en ég held
hún hljóti að vera fín manneskja,
annað en hæstvirtur, sjálfhverfur
ráðherra, Sighvatur Björgvins-
son.“
Mun neita öllum verðlaunum
Og aftur að sjálfri þér, þú segist
„loksins“ vera komin í nám í bók-
menntafræði, er það gamall draum-
ur?
„Já algjörlega. Og neyðarúrræði.
Ég var í ár í landbúnaðarskóla hjá
Toulouse, þar sem pabbi minn er
með vínrækt. Ég ætlaði að láta það
ganga en nennti því ekki á endan-
um. Plöntur eru yndislegar og blíð-
ar og mjúkar en sýrustigið á þeim er
leiðinlegt. Hvað varðar bókmennta-
fræðina þarf ég að átta mig betur á
fræðahlutanum en skáldskapur hef-
ur verið það eina örugga og góða í
lífi mínu, það eina sem ég hef elskað
af einhverri staðfestu frá því ég man
eftir mér.“
Stíll bókarinnar og bygging bera
með sér að þú sért enginn nýgræð-
ingur í skriftum. Hefurðu verið að
skrifa lengi?
„Ég hef skrifað dagbækur frá
því ég var unglingur, eina á dag.
En mér datt aldrei í hug að verða
rithöfundur, enda er ég enginn rit-
höfundur, ég mun að minnsta kosti
neita öllum verðlaunum sem bjóð-
ast. Það er ekkert starf að vera rit-
höfundur, maður skrifar bara eða
ekki. Fyrir ári síðan varð ég bara
svo leið á sjálfri mér í dagbókunum
að ég svissaði yfir í þriðju persónu,
svo urðu til einhverjar senur og ég
hugsaði af hverju ekki að skrifa eitt-
hvað skemmtilegt og fá fólk til að
hlæja og gráta svo mér fyndist ég
ekki vera alein í því, ætli það sé ekki
skásta útgáfan.“
Lifir á einni evru á dag
Hvað ertu að gera núna og hvað er
framundan?
„Ég er á leiðinni út úr Frakk-
landi með vinkonu minni, hratt og
örugglega. Ég er nýhætt í sambandi
með leiðinlegum Frakka í svokall-
aðri höfuðborg þeirra, bókmennta-
námið var nýbyrjað en ég gat breytt
því í fjarnám og farið burt. Stefnan
er í gegnum Þýskaland, yfir Alpana
og til Íran. Við förum á puttanum
og fylgjum reglunni um eina evru
í eyðslu á dag og bara konur mega
bjóða okkur í glas, þá þarf maður
að vera skemmtilegur í alvöru, ekki
bara brosa og kinka kolli eins og
vanviti.“
Hvernig er hægt að lifa á einni
evru á dag?
„Ein evra á dag er auðvelt enn
sem komið er. Við notum sófakrass
til að gista, vinkona mín er i Bahaí-
trúflokknum sem hýsa okkur líka ef
með þarf. Ruslagámar eru fullir af
mat. Með hjálp netsins má líka finna
hostel þar sem túristar skilja eftir
afgangsmat í ísskápum sem aðrir
gestir mega svo elda, maður segir
næturvörðum bara að maður sé á
leið inn til sín og fer svo og eldar
sér. Vatn er alls staðar og svo eru
það auðvitað kastaníuhneturnar.
Það er kastaníuhnetutími í Suður
Evrópu núna, þær detta af trjánum,
liggja út um allt, eru hollar og kosta
ekki neitt.“
Ertu komin af stað með nýja
skáldsögu
„Ég er að skrifa ferðasögu. Dag-
bækur eru ferðasögur.“
Friðrika Benónýsdóttir
fridrika@frettatiminn.is
viðtal 19 Helgin 16.-18. október 2015