Dagblaðið Vísir - DV - 09.08.2013, Blaðsíða 38

30 Fólk 9.–11. ágúst 2013 Helgarblað
a
ndleg heilsa samkyn-
hneigðra stúlkna er mun
verri en hjá samkyn-
hneigðum strákum sam-
kvæmt rannsókn Háskól-
ans á Akureyri. 40% þeirra gera
tilraun til sjálfsvígs. Sigríður Bein-
teinsdóttir náði að halda velli á
unglingsárunum með jákvæðni
að vopni þrátt fyrir að fordómar
þá hefðu verið miklir og foreldrar
hennar sagt henni að leita læknis
þegar hún sagði þeim frá samkyn-
hneigð sinni.
Sigga er sláandi ungleg, þrátt
fyrir að hafa haldið upp á fimm-
tugsafmæli sitt í fyrra. Engin
þreytumerki að sjá á henni þrátt
fyrir að hún og sambýliskona
hennar, Birna María Björnsdóttir,
hafi í nógu að snúast með tveggja
ára tvíbura sína, þau Viktor Bein-
tein og Alexöndru Líf.
„Þau voru að byrja á leikskóla,
stubbarnir mínir,“ segir hún glöð í
bragði. „Því fylgir eins og foreldrar
vita, mikið stúss. Þau eru líka á
þessum aldri, er það ekki kallað
„the terrible twos“? Margfaldaðu
það með tveimur!“ segir Sigga og
skellihlær og segir þær mæður lítið
hafa sofið síðustu tvö árin.
„Maður horfir varla á sjónvarp-
ið lengur og þakkar fyrir að komast
í rúmið þegar þau eru sofnuð. Það
hefur margt breyst,“ segir hún.
Kynntust á fljúgandi ferð
Sigga og Birna kynntust á fljúgandi
ferð. Sigga hafði skilið eftir tíu ára
samband og þegar hún átti síst von
á, lágu leiðir þeirra saman.
„Ég var á hjóli og hún á línuskaut-
um, okkar fyrstu kynni urðu því á
miklum hraða,“ segir hún og hlær.
Framhaldið þróaðist hratt í takt við
fyrstu kynnin eins og oft þegar ástin
er heit. Tveimur árum síðar ákváðu
þær að eignast saman börn.
„Við höfðum báðar haft mikinn
áhuga á því að eignast börn. Ég hef
alltaf elskað börn, verið mikið með
börn systkina minna og hef alltaf
unnið mikið með börnum sem ég
hef mikla unun af. Áður en ég hitti
Birnu var ég alltaf að fresta og fresta.
Það var alltaf eitthvað í veginum,
framinn og einhver verkefni. En svo
líður tíminn svo hratt. Hjá mér og
Birnu var tíminn kominn. Það var
annaðhvort núna eða aldrei.“
Auðveldara fyrir konur
Barneignir samkynhneigðra eru
sjálfsagt mál í dag og umræðan for-
dómalausari en þegar Sigga var að
alast upp. Leiðin er greiðari fyrir
konur en karla í þessum efnum,
eðli málsins samkvæmt.
„Það er auðveldara fyrir
samkynhneigðar konur að eignast
börn en karla, það eru mörg stráka-
pör sem ég þekki sem hafa mikinn
áhuga á að eignast börn en það
er bara mjög erfitt, fyrir þá,“ segir
Sigga.
„Það kom síðan auðvitað aldrei
annað til greina en að Birna gengi
með barnið. Það var ákvörðun frá
fyrsta degi enda er hún tólf árum
yngri en ég.“
Grét þegar börnin komu í
heiminn
„Svo kom í ljós að Birna gekk með
tvíbura og þá fór hausinn á mér á
fleygiferð. Nógu mikilli ferð var
hann á áður. Ég var alltaf að passa
allt og segja henni að fara varlega,“
segir hún og brosið gefur til kynna
að hún hafi verið óþreytandi í því
hlutverki. „Þetta var skemmtileg-
ur tími og guð minn góður að sjá
tvö heilbrigð börn koma í heiminn.
Ég grét af gleði og er svo rosalega
þakklát fyrir að hafa fengið þetta
tækifæri. Þetta var stærsta stund
lífs míns.“
Gæti hugsað sér að eignast
heilt fótboltalið
Sigga er sjálf alin upp í stórri fjöl-
skyldu, er miðjubarn í sjö systkina
hópi. Hún kann vel við fjörið sem
fylgir barnafjöldanum en það er
feykinóg í bili að hugsa um tvö fjör-
mikil börn.
„Þau eru yndisleg og við erum
ekkert búnar að ákveða frekari
barneignir. Það er nóg að gera hjá
okkur eins og er.
Við köllum þá himna-
sendinguna okkar. Það toppaði
svo allt að fá stelpu og strák, best í
heimi. Þau eru miklir gleðigjafar og
sprelligosar.“
Samstilltar mæður
Þær eru samstilltar í uppeldinu
og Sigga segir að móðurhlutverkið
hafi ekki snúið neinu á hvolf hjá
þeim. Þær hafi báðar gaman af
hlutverkinu.
„Ég held að við séum nokkuð
samrýndar í uppeldi. Auðvitað
held ég að móðurhlutverkið hafi
breytt mér að ýmsu leyti en það var
að sama skapi mér mjög eðlilegt.
Ég hef alltaf verið með mjög mikið
af börnum í kringum mig.“
Það er ekki öllum gefið að
höndla hamingjuna. Sá Sigga
fyrir sér að hún myndi verða tví-
buramóðir í Kópavoginum í ham-
ingjusömu sambandi?
Hún hristir höfuðið. „Ég sá þetta
aldrei fyrir mér. En ég óskaði þess.
Maður óskar öllum þess. Þetta líf
er svo stutt, maður veit ekki hvað
maður fær að lifa lengi. Maður
verður að hugsa um að hafa gam-
an í þessu lífi. Þess vegna held ég
að þeir sem eiga erfitt með tilveru
sína, þeir verði að fara eftir tilfinn-
ingunni sinni. Maður verður að
njóta lífsins, því maður veit ekki
hvort maður fær morgundaginn.“
Unglingsárin erfiður tími
Talið berst að rannsókn Háskólans
á Akureyri sem leiddi í ljós að
samkynhneigðum stúlkum líði
almennt verr andlega en samkyn-
hneigðum strákum. Einnig sýndu
niðurstöður að almennt er andleg
heilsa samkynhneigðra ungmenna
verri en hjá jafnöldrum þeirra.
Niðurstaðan kom rannsóknar-
aðilum á óvart því þeir höfðu haf-
ið rannsóknina með þá tilgátu að
samkynhneigðum strákum liði
verr en samkynhneigðum stúlkum.
„Ég er líka hissa á þessu. Ég hélt
að strákum liði verr. En þegar ég
hugsa samt dýpra um þessa niður-
stöðu þá gæti ég trúað því að stelpur
Kristjana Guðbrandsdóttir
kristjana@dv.is
Viðtal
Sigríður Beinteinsdóttir söng kona hefur aldrei
falið samkynhneigð sína en hún hefur hins vegar
haldið einkalífi sínu fjarri sviðsljósi fjölmiðlanna.
Kristjana Guðbrandsdóttir ræddi við Siggu sem
sagði henni frá unglingsárunum, þegar hún fikraði
sig í átt að sátt við sjálfa sig, tvístígandi því hún var
hrædd við höfnun.
Reyndi að passa í normið
„Þau
spurðu
mig hvort ég
þyrfti ekki að
leita læknis
Sátt og stolt
Sigga hélt einka-
lífinu frá sviðsljósi
fjölmiðlanna þar til
hún eignaðist börn.
mynd KriStinn mAGnúSSon