Dagblaðið Vísir - DV - 09.08.2013, Blaðsíða 30

6 Aftur í skólann 9.–11. ágúst 2013 Helgarblað
n Steindi svefnlaus og spenntur n Páll Óskar stakk krakkana af
Minningar um
skólagöngu
E
ftir tæpar tvær vikur ganga sex
ára börn í fyrsta sinn í skólann.
Líklega verða einhver þeirra óg-
urlega spennt. Blaðamaður DV
bað nokkra þjóðkunna einstak-
linga að deila með lesendum minn-
ingum af skólagöngu sinni.
Var nýja norska stelpan
Rakel Garðarsdóttir, framkvæmda-
stjóri Vesturports, man ekki glöggt eft-
ir sínum fyrsta skóladegi en man skýrt
eftir útskrift sinni úr Ísaksskóla.
„Ég gekk í Ísaksskóla fyrstu árin.
Kunni bara ágætlega við mig, átti
heima í næsta húsi við skólann svo
það var þægilegt. Ég man ekki vel eftir
fyrsta skóladeginum en vel eftir þeim
síðasta. Ég man að það var búið að
lofa mér nýrri skólatösku eftir útskrift-
ina og ég hlakkaði til þess. Ættingjar og
vinir komu og hlustuðu á okkur krakk-
ana syngja úti á hlaði og ég söng full-
um hálsi lagið Vorvindar glaðir. Ég hef
sjaldan fyllst jafn miklu stolti og þá.
Mér fannst þetta stórkostlegt.
Síðan fór ég til Noregs og var skráð
þar í níu ára bekk. Það var eðlilega svo-
lítið erfitt þar sem ég talaði eiginlega
enga norsku. Þurfti að byrja þar í nýj-
um bekk. Ég var nýja íslenska stelpan
í bekknum. Þegar ég fluttist aftur til Ís-
lands byrjaði ég í Æfingadeildinni, þá
varð ég nýja norska stelpan, þrátt fyr-
ir að þarna væru margir af mínum
gömlu félögum úr Ísaksskóla.
Ég man að mér fannst fyrsta vikan
erfið, allt þar til ég vingaðist við þær
Dögg og Úlfhildi sem eru nánar vin-
konur mínar enn þann dag í dag,“ seg-
ir hún og segir það geta verið örlaga-
vald í lífinu hverjir setjast við hliðina
á manni í sjö ára bekk. „Já, það get-
ur skipt sköpum hver sest við hliðina
á manni í sjö ára bekk. Kannski á sú
manneskja eftir að fylgja þér út lífið.
Þetta er stór dagur!“
Rakel segist síðan þá margoft hafa
átt sinn fyrsta skóladag. „Ég er alltaf
að byrja í nýju námi, kannski vegna
þess hvað mér finnst gaman á fyrsta
skóladeginum,“ segir hún og hlær.
Svefnlaus Steindi
Steinþór Hróar Steindórsson – Steindi
Jr. – var svo spenntur að byrja í grunn-
skóla að hann svaf ekkert nóttina áður.
„Svo þegar það komu frímínútur þá
rölti ég bara heim þreyttur en sáttur
eftir frábæran morgun. Ég ætlaði bara
að kíkja aftur seinna og hélt að það væri
ekkert stórmál,“ segir Steindi en móðir
hans var ekki alveg jafn sátt. „Mamma
var ekki jafn líbó og ég með þetta og fór
með mig upp eftir um leið. Svo komst
þetta bara í vana,“ segir Steindi sem
viðurkennir að hafa verið prakkari. „Ég
var djöfulsins prakkari, hvort sem það
voru títuprjónar í stóla eða lyftiduft í
sprengjur, ég hef gert þetta allt. En það
sem var grófast var þegar við félagarn-
ir tókum upp á því að hanga á glugg-
um hjá fólki og njósna. Manni fannst
það eitthvað svo saklaust en þegar fólk
sá nokkra óþægilega náunga hanga á
rúðunni hjá sér þá varð allt vitlaust.
Það var yfirleitt hringt strax á lög-
regluna, sem var reyndar alltaf tak-
markið. Þegar lögreglan var farin að
elta okkur var kvöldið vel heppnað.“
Steindi skemmti sér vel í grunnskól-
anum og kveðst hafa verið heppinn
með kennara. „Ég var alltaf heppinn
með kennara og margir af þeim eru
góðir vinir mínir í dag. En ef ég verð
að velja einn uppáhalds þá er það hún
Sigga Hafstað í Gaggó Mos. Hún stóð
með mér sama hvað, jafnvel þegar ég
var í órétti.“ Eftir grunnskólann lá leið
grínistans í Borgarholtsskóla og síðar
í Fjölbrautaskólann við Ármúla. „Mér
fór strax að leiðast í menntaskóla. Ég
vildi bara búa til stuttmyndir og skets,
ég var oft að taka upp grín á göngun-
um þegar ég átti að vera í tíma. Það
þurfti alltaf að vera gaman. Mér mátti
aldrei leiðast, ekki einu sinni í mínútu.
Ég er þannig ennþá.“
Foreldrarnir kallaðir í viðtal
Líf Magneudóttir, fulltrúi VG í skóla-
og frístundaráði, er minnisstætt þegar
foreldrar hennar voru kallaðir inn til
viðtals vegna vals hennar á ljóði til
upplestrar.
„Já, mér verður oft hugsað til þess
þegar við fengum að velja ljóð til upp-
lestrar. Ég valdi ljóðið Á síðsumars-
dögum, eftir Braga Ólafsson. Ég valdi
ljóðið eftir að hafa farið í gegnum allar
ljóðabækurnar á heimilinu og fannst
það skemmtilegt. Kennaranum fannst
það hins vegar kvikindislegt val, ljóðið
er enda kaldhæðið og fjallar um mann
sem er að slá garðinn sinn, hann hefur
ekki dálæti á börnum og sáldrar gler-
brotum í grasið. Kennarinn kallaði for-
eldra mína til viðtals og leist víst ekk-
ert á blikuna,“ segir Líf og bætir því við
að ljóðið sé enn í sérstöku uppáhaldi.
Lesblindur lestrarhestur
Fyrrverandi sterkasti maður heims,
Magnús Ver, man lítið eftir grunn-
skólagöngu sinni. Eftir nokkra um-
hugsun segir hann blaðamanni að
hann hafi byrjað í Austurbæjarskóla.
„Er það ekki Austurbæjarskóli sem
er þarna við gömlu heilsugæslu-
stöðina?“ spyr hann blaðamann og
fær jákvætt svar. „Já, einmitt, ég var
þar.“ Síðar flutti fjölskylda Magnúsar
í Breiðholtið og þá fór hann í Fella-
skóla. Þar lærði hann að lesa. „Ég var
í smá vandræðum með að ná tökum
á lestrinum; var lesblindur. Það var
helvíti góður kall þarna í Fellaskóla
sem kenndi mér ákveðna aðferð til að
komast framhjá þessu. Maður þarf að
gera þetta á einhvern annan hátt en
aðrir,“ segir Magnús og bætir við að
eftir þetta hafi honum gengið glimr-
andi vel í skóla. Magnús var ekki bara
mikill lestrarhestur heldur líka prakk-
ari. „Við fórum einhvern tíma upp á
þak á Hótel Holti. Síðan hentum við
ánamöðkum inn um eldhúsglugga
hótelsins við lítinn fögnuð kokk-
anna,“ segir Magnús, hlær og heldur
áfram: „Við hentum þeim meðal
annars í salatið.“
Kalli prakkari
„Hún varð aldrei löng,“ segir Idol-
stjarnan Karl Bjarni Guðmundsson
– Kalli Bjarni – um skólagöngu sína.
„Það var nú einhver óþekkt í manni
þarna í 10. bekk, en ég fékk nú samt að
taka samræmdu prófin og stóðst þau,“
segir Kalli hreykinn.
Blómstraði í framhaldsskóla
„Ég var algjör engill og fyrir-
myndarnemandi í grunnskóla,“ segir
popparinn ástsæli Páll Óskar Hjálmtýs-
son aðspurður um skólagöngu sína.
Hann hafði mikinn áhuga á að teikna
dúkkulísur og lesa um Mjallhvíti,
Rauðhettu og Öskubusku en minni
áhuga á boltasparki. „Stelpurnar elsk-
uðu mig – og gera enn – en strákun-
um fannst kannski svolítið fríkað að
ég væri með Rauðhettu á heilanum.
Mér fannst fótbolti full agressíf íþrótt.
Ég fílaði ekki þetta agressífa viðhorf;
1–0 fyrir mér. Hins vegar var ég algjör
meistari í sippó, snúsnú og brennó.“
Palli segist hafa gengið í gegnum erfitt
tímabil í gagnfræðaskóla þegar hann
varð kynþroska. „Þá gerði ég mér grein
fyrir því að ég var hvorki heitur né hipp
né kúl. Barnafitan var lengi að fara af
manni og óneitanlega fór maður að
finna fyrir mikilli pressu. Pressu sem
unglingar búa við enn þann dag í dag.
Unglingar eru svo rækilega markaðs-
settir og það er heilmikið álag sem
fylgir því að þurfa að mæta í hárréttum
fötum sem kosta hárrétta peninga og
vera hárréttur í vextinum. Fjárhagur-
inn og náttúran hafa svo kannski allt
aðrar hugmyndir,“ segir Palli sem fann
fyrir löngun til að slíta sig frá öllu þessu
og hefja nýtt líf – á upphafsreit. „Um
leið og samræmdu prófunum lauk í
Hagaskóla þá stakk ég þessa krakka
af. Ég var orðinn svo þreyttur á því að
vera í nördahlutverkinu að ég njósn-
aði um samnemendur mína til að
komast að því í hvaða framhaldsskóla
þeir ætluðu.“ Flestir ætluðu í Verzl-
unarskólann eða Menntaskólann í
Reykjavík en aðeins þrír í Menntaskól-
ann við Hamrahlíð. „Ég þráði heitast
að geta farið í einhvern skóla þar sem
enginn þekkti mig og ég þyrfti ekki að
vera neitt. Fæstir ætluðu að fara í MH
þannig að ég valdi MH. Þar byrjaði ég
að blómstra; fann sjálfan mig, kom út
úr skápnum, varð meira skapandi en
nokkru sinni fyrr.“ n
Baldur Eiríksson
blaðamaður skrifar baldure@dv.is
„Það get-
ur skipt
sköpum hver
sest við hliðina
á manni í sjö ára
bekk. Kannski á sú
manneskja eftir að
fylgja þér út lífið.
Ódæll „Það var nú einhver óþekkt í manni
þarna í 10. bekk.“
Engill „Ég var algjör engill og fyrirmyndar-
nemandi í grunnskóla.“
Spenntur Steindi Jr. var
svo spenntur að byrja í
grunnskóla að hann svaf
ekkert nóttina áður.
Gleyminn kraftakarl „Er það ekki
Austurbæjarskóli sem er þarna við gömlu
heilsugæslustöðina?“
Margoft byrjað í skóla
Rakel Garðarsdóttir rifjar upp
skólagönguna í æsku og segist oft
hafa þurft að byrja frá núlli.
Kennarinn hafði áhyggjur Val Lífar á
ljóði fannst kennaranum kvikindislegt.