Dagblaðið Vísir - DV - 09.09.2011, Síða 34

Dagblaðið Vísir - DV - 09.09.2011, Síða 34
34 | Minning Umsjón: Kjartan Gunnar Kjartansson kjartan@dv.is 9.–11. september 2011 Helgarblað J ónas E. Svafár fædd- ist í Reykjavík og ólst þar upp. Foreldrar hans voru Einar Þorsteinsson, sjó- maður og bóndi á Sléttu í Mjóafirði, síðar verkamað- ur í Reykjavík, og Helga Guð- mundsdóttir, húsmóðir. Jónas hef- ur stundum ver- ið nefndur fyrsta atómskáldið – kannski vegna þess að hann byrjaði að yrkja árið 1947, ári áður en Atómstöð Halldórs Laxness kom út, þar sem fyrst er minnst á atómskáld. En stundum er Jónas talinn dæmigerð- asta atómskáldið og jafnvel hið eina sanna atómskáld. Um það sagði Jó- hann Hjálmarsson, skáld og gagn- rýnandi, að Jónasi látnum: „Stund- um hefur verið talað um Jónas E. Svafár sem eina atómskáldið. Hann hafi einn lagt rækt við atómið, glímt við atómöldina og þversagnir hennar á sinn mótsagnakennda hátt.“ Jón Óskar greinir frá því í einni af endurminningarbókum sínum að Jónas hafi framan af verið „venjuleg persóna“ en svo hafi það hent hann á útidansleik uppi að Jaðri, að hann hafi reikað inn í yfirgefinn bragga og hrasað ofan í grunn braggans. Við það hafi hann hlotið höfuðhögg og misst meðvitund – en þegar hann vaknaði hafi hann verið orðinn skáld. Hann tók sér síðan skáldanafnið „Svafár“ sem þá átti að vísa til þessa slyss. Hvað sem hæft í þessari sögu hefur hún a.m.k. verið býsna lífseig í sextíu ár. Jónas var einfari í lífi sínu, list og skáldskap. Hann átti það sam- eiginlegt með Steini Steinari og Degi Sigurðarsyni að vera fullkom- lega fráhverfur almennum metnaði og lífsgæðakapphlaupi. Hann var fyrsti raunverulegi hippinn í a.m.k. þeim skilningi að hann bjó í tjaldi úti í Vatnsmýri í tvö sumur og svaf stundum í kyndiklefa í húsi Þjóðvilj- ans við Skólavörðustíg þegar harðn- aði á dalnum. Á kaffihúsum sat hann gjarnan einn með krumpað blað og orti sama ljóðið, dögum, vikum og jafnvel árum saman, án þess að það tæki verulegum breytingum. Slíkir einfarar og utangarðsmenn eiga það á hættu að vera stimplaðir óreglugemsar og Jónas fór ekki var- hluta af þeim stimpli. Það verður þó ekki sagt að hann hafi ekki unnið um ævina, og jafnvel mun meira en margir aðrir. Jónas stundaði nám í kvöldskóla KFUM 1940–41 og við Héraðsskól- ann á Laugarvatni 1941–42. Hann var verslunarmað- ur í Reykjavík 1940–41 og 1942–44, verk- stjóri og sölumað- ur hjá Sölunefnd setuliðseigna í Reykjavík 1944– 45, togarasjó- maður í Hafn- arfirði 1946 og sjómaður á síldarbátum frá Keflavík, Reykjavík og Ak- ureyri 1947–49. Jónas byrjaði að yrkja 1947 og byrjaði að teikna 1949. Hann vann hálfs dags vinnu við trésmíðar í Reykjavík 1952–60 og var verksmiðju- maður hjá Pólum hf. í Reykjavík 1954–60. Þá vann hann á síldarplani á Siglufirði sumarið 1960, vann við að leggja jarðsíma á Árskógsströnd- inni, yfir Vaðlaheiðina, á Húsavík og Raufarhöfn sumrin 1960–64, var togarasjómaður á Akureyri veturna 1960–64 og vann í síldarverksmiðju á Seyðisfirði haustið 1965. Jónas vann í frystihúsi, var sjómaður á netabát á Ísafirði og vann við heimilishjálp 1965. Jónas vann að heildarútgáfu á ljóðum sínum og teiknaði mynd- ir í bókina á vegum bókaútgáfunn- ar Helgafells 1965–68. Hann vann við hellulagnir hjá Reykjavíkurborg 1970–71 og vann við útgáfu á riti sínu, Stækkunargleri undir smásjá, á vegum Lystræningjans 1977. Jón- as var verkamaður hjá Ríkisskipum 1976–78, var bókavörður á Akurhóli á Rangárvöllum 1980–85 og vann við útgáfu á bókinni Sjöstjarnan í meyj- armerkinu, á vegum Vöku-Helgafells, 1986. Jónas vann síðan við ritstörf og teikningar frá 1986. Bækur Jónasar eru: Það blæðir úr morgunsárinu, (ljóð, þýðingar og teikningar) 1952; Geislavirk tungl, (ljóð og teikningar) 1957; Klettabelti fjallkonunnar (heildarútgáfa, ljóð og teikningar) 1968; Stækkunargler undir smásjá (handskrifuð ljóð) 1977 og Sjöstjarnan í meyjarmerkinu (úr- val, nýljóð og teikningar) 1986. Jónas hélt a.m.k. tvær sýningar á teikning- um. Jónas var ekki afkastamikið skáld og var lengi að yrkja ljóð sín, en þegar upp er staðið er ekki spurt hve lengi var verið að, heldur hver kvað? Hann var stundum gagnrýndur fyrir einhæfni. En ljóð hans eru mörg hver býsna skemmtileg og sum þeirra munu ugglaust lifa lengi með þjóð- inni. Síðast en ekki síst var hann sjálf- um sér samkvæmur og fráhverfur öllu framapoti og menningarsnobbi. Og það er nú engin smá dyggð. G unnar Dal (Halldór Sig- urðsson) fæddist í Syðsta- Hvammi í Vestur-Húna- vatnssýslu. Hann lauk stúdentsprófi frá Mennta- skólanum í Reykjavík 1946, stund- aði heimspekinám við háskólann í Edinborg 1950–51, við háskólann í Kalkútta 1951–53 og við háskólann í Wisconsin 1956–57. Gunnar var kennari við Reykja- skóla í Hrútafirði 1948–49, við Gagnfræðaskólann í Keflavík 1969– 75 og við Fjölbrautaskólann í Breið- holti 1975–91. Þá var hann leikdóm- ari Tímans á árunum 1960–64. Gunnar sat í stjórn Félags ís- lenskra rithöfunda 1961–65 og var formaður þess um skeið, var með- limur Pen-klúbbsins frá 1960, var forseti félagsins India frá 1961–63 og félagsins Ísland-Noregur 1960– 61, og sat í stjórn Leikdómarafélags- ins 1960–62. Rit Gunnars eru Vera, ljóð, útg. 1949; Sfinxinn og hamingjan, kvæði, útg. 1953, (2.útg. 1954); Rödd Indlands, útg.1953; Þeir spáðu í stjörnurnar, útg. 1954; Sókrates, útg. 1957; Októberljóð, útg. 1959; Leitin að Aditi, útg. 1961; Tveir heimar, útg. 1961; Líf og dauði, útg. 1961; Hinn hvíti lótus, indversk heim- speki, útg. 1962; Yoga Sútra Patan- jalis, indversk heimspeki, útg. 1962; Sex indversk heimspekikerfi, útg. 1962; Grískir heimspekingar, útg. 1962 (2. útg. 1981); Öld Sókratesar, útg.1963; Varnarræða Sókratesar, útg. 1963; Raddir morgunsins, ljóð, útg. 1964; Plató, útg. 1967; Ari- stóteles, útg. 1967; Orðstír og auð- ur, skáldsaga, útg. 1968; Á heitu sumri, bók um ástir og æsku í upp- reisn, skáldsaga, útg. 1970; Indversk heimspeki, útg. 1972; Grískir heim- spekingar, útg. 1975; Kamala, Saga frá Indlandi, skáldsaga, útg. 1976; Kastið ekki steinum, ljóðasafn, útg. 1977; Með heiminn í hendi sér – Fimm hugsuðir á 19. og 20. öld, útg. 1978; Existentíalismi, útg. 1978; Líf- ið á Stapa, ljóð, útg. 1979; Heim- spekingar Vesturlanda, útg. 1979; Gúrú Góvinda, skáldsaga, útg. 1980; Öld fíflsins, ljóð, útg. 1981 (1982); Hundrað ljóð um Lækjartorg, útg. 1982; Heimsmynd okkar tíma, útg. 1983; Orð milli vina, ljóð, útg. 1984; Undir skilningstrénu, ljóð, útg. 1985; Borgarljóð, útg. 1986; Reykjavíkurljóð, útg. 1987; Dagur sem aldrei gleymist, afmælisdag- bók með frumsömdum og þýddum ljóðum, útg.1988; Land minna mæðra, ljóð, útg. 1988; Hin trúar- lega heimsmynd, útg. 1990; Raddir morgunsins, úrval ljóða, útg. 1990; Hús Evrópu, ljóð, útg. 1991; Heims- mynd heimspekinnar, útg. 1991; Heimsmynd listamanns, útg. 1991; Harður heimur, heimildaskáldsaga, útg. 1993; Meðan þú gefur, ljóð, útg. 1996; Lífið eftir lífið, skáldsaga, útg. 1997; Í dag varð ég kona, skáldsaga, útg. 1997; Grískar goðsögur, 2000; Stórar spurningar, 2002; Þriðja ár- þúsundið, útg. 2004; Saga heim- spekinnar, 2006; Einn heimur – Fimm heimsmyndir; Ljóðasafn Gunnars Dal, 2008. Gunnar þýddi ritið Móðir og barn eftir Rabindranath Tagore, 1964; Spámanninn, eftir Kahlil Gib- ran, 1958, endurútgefinn fimmtán sinnum; Mannssoninn, ljóð eftir Kahlil Gibran, 1986; Lögmálin sjö um velgengni eftir Deepak Chopra, 1996, Fyrsta ljóð heimsins, 1998; Bókina um Taó, 1998; og Litlu bók- ina um Zen, 1998; Samtalsbók Hans Kristjáns Árnasonar við Gunnar Dal, Að elska er að lifa, kom út 1996. Gunnar hlaut listamanna- laun frá 1953, hlaut verðlaun Rit- höfundasjóðs 1976, hlaut bók- menntaverðlaun Ríkisútvarpsins 1976, Davíðspennann 1995 og bók- menntaverðlaun VISA 1998. Hann var heiðursfélagi Handarinnar, samtaka um mannúð og mannrækt. Forseti Íslands sæmdi Gunnar ridd- arakrossi, árið 2004, fyrir ritstörf og framlag til íslenskrar menningar. Fjölskylda Gunnar kvæntist Pálínu Guðvarðar- dóttur, f. 20.12. 1921, d. 26.2. 2005. Synir Gunnars Dal og Pálínu eru Gunnar Dal, f. 1949, kennari á Stokkseyri; Jónas, f. 1952, sálfræð- ingur í Reykjavík; Guðvarður, f. 1957, kennari í Reykjavík. Önnur kona Gunnars var María Sigurðardóttir. Sonur Maríu er Sigurður Bjarna- son, f. 1943, verslunarmaður í Hafn- arfirði. Þriðja kona Gunnars var Elísa- bet Lilja Linnet, f. 1.11. 1920, d, 9.9. 1997, deildarstjóri hjá ESSO. Hún var dóttir Kristjáns Linnet, sýslu- manns í Skagafirði og bæjarfógeta í Vestmannaeyjum, og Jóhönnu Júlí- usdóttur Linnet húsmóður. Börn Elísabetar Lilju eru Guðrún Svava Svavarsdóttir, f. 1944, listmál- ari í Reykjavík; Kristján Svavarsson, f. 1947, rafvirki; Hlíf Svavarsdótt- ir, f. 1949, skólastjóri ballettskóla í Kaupmannahöfn; Edda Sigurðar- dóttir, f. 1951, húsmóðir í Reykjavík. Alsystkini Gunnars: Davíð Sig- urðsson, f. 26.11. 1919, d. 24.1. 1981, forstjóri Fiat-umboðsins í Reykja- vík, var kvæntur Jónu Ingimars- dóttur og síðar Önnu Einarsdóttur; Anna Sigurðardóttir, f. 29.6. 1921, d. 14.4. 1996, húsmóðir í Kópavogi en maður hennar var Sören Jóns- son; Garðar Sigurðsson, f. 6.10. 1924, framkvæmdastjóri í Reykjavík en kona hans var Elín Guðbrands- dóttir; Guðmann Heiðmar, f. 18.8. 1928, d. 25.4. 2004, verslunarmaður í Reykjavík. Hálfbræður Gunnars, samfeðra: Jón Sigurðsson, f. 20.12. 1930, d. 27.3. 2008, vélstjóri, var búsettur á Hvammstanga en eftirlifandi kona hans er Ástbjörg Ögmundsdóttir; Björn Þórir Sigurðsson, f. 18.2. 1935, fyrrv. sjómaður og verkamaður á Hvammstanga. Hálfsystir Gunnars, sammæðra: Soffía Haraldsdóttir, f. 1929, hús- móðir í Reykjavík. Foreldrar Gunnars voru Sigurður Davíðsson, f. 13.9. 1896, d. 27.3. 1978, kaupmaður á Hvammstanga, og Margrét Halldórsdóttir, f. 3.10. 1895, d. 22.4. 1983, húsmóðir. Ætt Sigurður var sonur Davíðs í Kirkju- hvammi, bróður Jóns í Hrísakoti, afa Jóns Jóhannessonar prófessors og Marzibil Jennýjar, móður Agn- ars Rafns Levy, fyrrv. hreppstjóra og oddvita í Hrísakoti, og Svanhild- ar Levy, móður Gunnlaugs Sæv- ars Gunnlaugssonar framkvæmda- stjóra. Annar bróðir Davíðs var Stefán, b. og málari á Kagaðarhóli, afi Stefáns Ásbergs Jónssonar, b. á Kagaðarhóli. Davíð var sonur Jóns, b. og stúdents í Syðsta-Hvammi á Vatnsnesi, bróður Helgu, lang- ömmu Guðnýjar, móður Friðriks Pálssonar, framkvæmdastjóra og hótelhaldara við Rangá. Jón var sonur Arnbjarnar, stúdents á Stóra- Ósi Árnasonar, pr. á Bægisá Tómas- sonar. Móðir Arnbjarnar var Helga Jónsdóttir, systir Þorgríms, lang- afa Gríms Thomsen. Systir Helgu var Þuríður, langamma Ingunnar, móður Gylfa Þ. Gíslasonar, alþm. og ráðherra, föður Þorsteins heim- spekiprófessors, Vilmundar ráð- herra og Þorvalds hagfræðiprófess- ors. Móðir Davíðs í Kirkjuhvammi var Marzibil Jónsdóttir. Móðir Sigurðar kaupmanns var Ingibjörg Sigurðardóttir, b. og fræði- manns í Kirkjuhvammi Árnasonar. Margrét var dóttir Halldórs, húsasmiðs á Fáskrúðsfirði, bróður Margrétar, móður Stefáns Björns- sonar, prófasts í Hólmum, föð- ur Björns, kaupfélagsstjóra á Fá- skrúðsfirði. Halldór var sonur Stefáns, pr. á Kolfreyjustað Jóns- sonar, pr. og skálds á Hjaltastað Guðmundssonar. Móðir Stefáns var Margrét, systir Einars, afa Ein- ars Benediktssonar skálds, afa Einars Benediktssonar sendiherra. Margrét var dóttir Stefáns, pr. í Sauðanesi, bróður Hálfdáns, lang- afa Gunnars Gunnarssonar rithöf- undar. Stefán var sonur Einars, pr. á Sauðanesi Árnasonar, og Mar- grétar Lárusdóttur, systur Jórunn- ar, ömmu Jónasar Hallgrímssonar skálds. Móðir Margrétar á Hjalta- stað var Anna, systir Reynistaða- bræðra. Anna var dóttir Halldórs, dóttursonar Páls Vídalíns. Móðir Halldórs húsasmiðs var Guðríður Magnúsdóttir, hreppstjóra í Húsey Jónssonar, b. á Torfastöðum Berg- þórssonar. Móðir Guðríðar var Her- borg Magnúsdóttir, b. í Teigi Run- ólfssonar. Móðir Margrétar Halldórsdótt- ur var Soffía Valtýsdóttir, b. á Nesi í Loðmundarfirði Valtýssonar, í Gils- árteigi Magnússonar, b. á Bárðar- stöðum Sigurðssonar, Einarssonar, á Úlfsstöðum Hávarðssonar. Móð- ir Valtýs í Gilsárteigi var Guðrún Skúladóttir. Móðir Valtýs á Nesi var Sofía Árnadóttir, b. á Krossi í Fellum Bessasonar. Útför Gunnars Dal fór fram frá Neskirkju, mánudaginn 29.8. sl. Gunnar Dal Heimspekingur, skáld og rithöfundur f. 4.6. 1923 – d. 22.8. 2011 Jónas Svafár Skáld f. 8.9. 1925 – d. 27.4. 2004 Merkir íslendingar Andlát mynd rúnar Gunnarsson Vaktsími: 581 3300 & 896 8242 – www.utforin.is – Allan sólarhringinn Komum heim til aðstandenda ef óskað er ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS Sverrir Einarsson Kristín Ingólfsdóttir Jón G. BjarnasonHermann Jónasson

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.