Dagblaðið Vísir - DV - 08.07.2014, Blaðsíða 10

Vikublað 8.–10. júlí 201410 Fréttir
Fjölskyldufyrirtæki urðu eldinum að bráð
n „Sama lykt og sjötíuogfimm“ n Sagan endurtekur sig í Skeifunni n Verslunareigendur staðráðnir í að halda áfram n „Meðan allir eru heilir er hægt að bæta allt“
F
önn, Rekstrarland og Griff-
ill eru þau fyrirtæki sem fóru
verst út úr brunanum í Skeif-
unni á sunnudagskvöld.
Verslunarstjórar, starfsmenn
og eigendur fyrirtækjanna horfðu
ráðalausir upp á eldinn rústa heilli
byggingu, en slökkviliðsmenn réðu
niðurlögum hans áður en fleiri fyrir-
tæki urðu eldinum að bráð.
„Ég sá reykinn út um eldhús-
gluggann,“ segir Hjördís Guðmunds-
dóttir, systir Ara Guðmundssonar,
eiganda og framkvæmdastjóra efna-
laugarinnar Fannar ehf., í samtali við
DV. Hjördís hefur hjálpað til og svar-
að fyrir hönd fyrirtækisins undan-
farna daga, enda hefur bróðir henn-
ar í nógu að snúast. „Hann er bara á
fullu að reyna að bjarga fyrirtækinu.“
Faðir Hjördísar og Ara stofn-
aði fyrirtækið árið 1960, en fyrstu
árin hafði það aðsetur í bakhúsi að
Fjólugötu 19b þar sem fjölskyldan
bjó. Einungis þrír starfsmenn störf-
uðu hjá fyrirtækinu sem flutti á Lang-
holtsveginn og þaðan í Skeifuna árið
1982.
Enginn bilbugur
Þótt bruninn hafi verið mikið reiðar-
slag láta systkinin engan bilbug á sér
finna. „Nei, við ætlum ekki að hætta
starfsemi. Nú veltum við bara fyrir
okkur hvernig megi koma þessu aftur
af stað,“ segir Hjördís.
Henni brá verulega þegar hún
frétti af brunanum. Þegar Hjördís
mætti á vettvang kom það henni á
óvart hve margir höfðu lagt leið sína
í Skeifuna. „Það er hálfsorglegt að
fólk skuli hafa látið sér detta í hug
að mæta með börnin sín á staðinn.
Annars hugsar maður auðvitað mest
um alla sem vinna í húsinu og vita
ekki hvert framhaldið verður,“ seg-
ir hún.
„En það er mildi að enginn var
inni og enginn slasaðist. Nú erum
við að taka stöðuna og reyna að finna
út úr því hver næstu skref eru. Eitt er
víst, við ætlum ekki að hætta.“
Lagerinn alelda
Rekstrarland, verslun sem selur
rekstrar- og hreinlætisvörur, er rúst-
ir einar eftir viðburði helgarinnar.
„Ég veit ekki almennilega hvar ég á
að byrja,“ segir Benedikt Ragnars-
son, verslunarstjóri Rekstrarlands,
aðspurður hvernig honum líður eftir
brunann. Benedikt hefur gegnt lykil-
hlutverki í að koma fyrirtækinu á fót
en það er dótturfélag Olís.
Benedikt var heima hjá sér í róleg-
heitunum þegar honum bárust frétt-
irnar. Sonur hans, sem býr í Hafnar-
firði, sá reykinn út um gluggann og
las svo fréttir á netinu. „Hann hringdi
og sagði: „Ertu búinn að sjá fréttirn-
ar, pabbi?“ Svo skoðaði ég myndir
af brunanum og hraðaði mér út úr
húsi,“ segir Benedikt og bætir við: „Ég
keyrði niður eftir og var einn af þeim
fyrstu sem mættu á vettvang. Þegar
ég kom að búðinni var lagerinn á bak
við hana alelda. Hann var enn þá al-
elda þegar ég fór í burtu á tólfta tím-
anum.“
Mannauðurinn dýrmætastur
Benedikt er enn að jafna sig eftir áfall-
ið á sunnudag. „Það eru svo miklar
tilfinningar bundnar við þetta, enda
hefur maður verið að setja upp versl-
unina í rúmt ár. Mann langar helst
að gráta. En nú þurfum við bara að
halda áfram ótrauð. Við erum með
öflugan lager og þetta ætti ekki að
hafa áhrif á viðskiptavini okkar. Við
misstum þessa fínu verslun, en við
höfum starfsfólkið enn og ætlum að
opna aðra verslun eins fljótt og auðið
er, vonandi í þessari viku, ef ekki þá
í næstu.“
Rekstrarland hefur opnað þjón-
ustuborð í Höfðatorgi. „Tjónið er
auðvitað gríðarlegt enda var allt
þarna inni glænýtt. Félagið er samt
tryggt fyrir þessu og það dýrmætasta
sem við eigum er auðvitað mannauð-
urinn. Meðan allir eru heilir þá er
hægt að bæta allt.“
Slökkviliðshetjur
Benedikt segir að það hafi ver-
ið ánægjulegt að setja upp versl-
un Rekstrarlands í Skeifunni og við-
tökurnar hafi verið góðar. „Við höfum
verið að selja ungum mæðrum mikið
af vörum, bambúbleiurnar og fleira,
og þetta var orðinn reglulegur við-
komustaður margra þeirra. Það hef-
ur verið gaman að taka á móti yngsta
fólkinu. Nú opnum við á nýjum stað
og reynum að láta engan bilbug á
okkur finna. Olís er stór fjölskylda og
við erum mjög samhent. Nú verða
allar hendur á lofti og við komum
þessu aftur í gang. Það verður von-
andi bara gaman,“ segir hann og bæt-
ir því við að slökkviliðið eigi þakkir
skildar. „Það er ómetanlegt starf sem
þessir menn vinna; að fara í vinnuna
og eiga von á svona löguðu er ótrú-
legt.“
„Fýla og vatn“
Bjarni Ragnar Brynjólfsson, gjaldkeri
Húnvetningafélagsins, segir að hús-
næði félagsins hafi sloppið vel, þökk
sé hugrökkum slökkviliðsmönnum
„Ytri rúðan er sprungin að norðan-
verðu en innri rúðan hélt, svo það
mátti greinilega ekki miklu muna,“
segir hann. „Þeir eiga mikið hrós skil-
ið, slökkviliðsmennirnir sem náðu að
verja húsið.“
Starfsmaður Arrow ECS, dansks
hugbúnaðarfyrirtækis, sem er með
litla skrifstofu á þriðju hæð, hefur
sömu sögu að segja. „Hjá mér eru
bara vatnsskemmdir á gólfi og reyk-
ur,“ segir hann. „En ég held að ég sé á
meðal þeirra heppnari í húsinu. Hér
er bara fýla og vatn.“ Hann fór í Skeif-
una á sunnudagskvöld og segir að
óþægilegt hafi verið að fylgjast með
atburðunum.
„Nóg af brunum“
Stilling er eitt elsta fyrirtækið sem
starfar í Skeifunni, fjölskyldufyrir-
tæki sem stofnað var árið 1960. Júl-
íus Bjarnason, sonur eins af stofn-
endum þess, er framkvæmdastjóri
í dag. „Það er svo sem ekki mikið að
segja. Hér er bara lokuð verslun, full
af sóti og drullu,“ segir hann í sam-
tali við DV og bætir því við að líklega
verði verslunin ekki opnuð aftur fyrr
en eftir meira en mánuð. Fyrirtækið
sé samt með fimm aðrar verslanir á
landinu.
„Þetta er í annað sinn sem við
lendum í bruna hér í Skeifunni,“ seg-
ir Júlíus og bendir á að Stilling lenti
í hremmingum árið 1975. „Þá vor-
um við með bílaverkstæði þar sem
Fönn er núna. Þegar lögreglan hr-
ingdi í gærkvöldi [sunnudag, innskot
blaðamanns] þá fékk maður dálítið
„desjavú“. Við erum eiginlega búin að
fá nóg af brunum hérna.“ Fjallað er
nánar um eldsvoðann árið 1975 hér
til hliðar en þá birtist einmitt viðtal
við föður Júlíusar sem lýsti tjóninu.
„Við sluppum reyndar frekar vel,“
segir Júlíus og bætir því við að nær
„Desjavú“
Sagan endurtekur sig
Gríðarlegt tjón varð í eldsvoða á ná-
kvæmlega sama stað fyrir tæplega 40
árum. Í Dagblaðinu var brunanum lýst á
þessa leið: „Kom eldurinn upp í húsnæði
teppaverzlunarinnar Persíu sem varð brátt
alelda. Breiddist eldurinn út í gegnum
timburþil og yfir í bílaverkstæðið Stilling
hf. sem gjöreyðilagðist.“ Þá var haft eftir
fólki að það hefði heyrt sprengingar, en
það sama var upp á teningnum um helgina
þegar gassprengingar urðu. Árið 1975 tók
aðeins tvo tíma að slökkva eldinn og um
40 til 50 manns réðu niðurlögum hans.
Sagan endurtekur sig Bruni varð á
sama stað í Skeifunni hinn 20. október
árið 1975.
Allt farið „Mann langar helst að gráta,“
segir Benedikt Ragnarsson, verslunarstjóri
Rekstrarlands, sem ætlar þó að halda
ótrauður áfram.
Halda áfram Þótt áfallið sé mikið er
engan bilbug að finna á Hjördísi. „Nú veltum
við bara fyrir okkur hvernig megi koma
þessu aftur af stað.“
Man eftir fyrri brunanum Júlíus var
ungur að árum þegar Stilling lenti í hremm-
ingum árið 1975. „Við erum eiginlega búin að
fá nóg af brunum hérna,“ segir hann.
Allt í rúst
Svona var
umhorfs í
Griffli eftir
brunann.
MyNd Sigtryggur Ari
Kynslóðaskipti Dagblaðið ræddi við
Bjarna Júlíusson, föður Júlíusar, sem er
núverandi framkvæmdastjóri Stillingar,
árið 1975. Júlíus man eftir atburðunum eins
og þeir hafi gerst í gær.
Jóhann Páll Jóhannsson
Hjálmar Friðriksson
johannp@dv.is / hjalmar@dv.is