Hagskýrslur um landbúnað - 01.01.1953, Qupperneq 12

10*
Búnaðarskýrslur 1951
reglu farið alls staðar, og stafar það mest af því, hve óglögg eru mörkin
milli félagsbúa og fleirbýla. En ef talinn er aðeins einn „bóndi“ fyrir
hverju „félagsbúi“, og þeir eigi taldir sem bændur, sem raunverulega
eru hættir búskap, sýnist tala bænda, er komið hafa á framtalsskýrslu,
hafa verið rúmlega 6200. Þessu ber mjög vel saman við könnun, sem
búnaðarmálastjóri hefur gert á tölu bænda í fardögum 1952, og er nið-
urstaða þeirrar könnunar einnig sýnd i töflu I. Samkvæmt henni hafa
verið á landinu alls 6221 bóndi, ef aðeins einn bóndi er talinn fyrir
hverju félagsbúi, en 6644, ef allir þátttakendur félagsbúanna eru taldir.
Þess skal getið um skýrslu búnaðarmálastjóra, að á hana vantar 1
sveitahrepp og flesta kaupstaði, og var í þau skörð fyllt eftir búnaðar-
skýrslunum. Könnun búnaðarmálastjóra var annars framkvæmd þannig,
að allir hreppstjórar landsins voru beðnir um að gefa skýrslu um tölu
byggðra jarða í fardögum 1952, tölu einbýla, tvíbýla, fleirbýla og fé-
lagsbúa og loks um tölu bænda i hreppnum.
Af samanburði búnaðarskýrslnanna og þessarar könnunar hefur ljóst
orðið, að heimzt hafa til búnaðarskýrslnanna framtöl bændanna því
sem næst fullkomlega.
3. Jarðargróði.
Production of Field Crops, etc.
Töflur II og III (bls. 4—5) sýna jarðargróða eftir sýslum og fram-
leiðslu gróðurhúsanna í einu lagi.
Frá aldamótum hefur heyfengur verið þessi (alls staðar talið í
100 kg hestum. Hafragras er talið með töðu. Vothey er talið með töð-
unni og umreiknað i þurra töðu):
Taða, Úthcy,
þús. hestar þús. hestar
1901—05, ársmeðaltal . 524 1 002
1900—10, 526 1 059
1911—15' ” 574 1 138
1916—20, 513 1 176
1921—25| ” 647 1 039
1926—30, 798 1 032
1931—35, 1 001 1 019
1936—40, 1 158 1 089
1941—45, 1 333 879
1946—50, 1 562 633
1947 1 563 552
1948 1552 642
1949 1 610 624
1950 695
1951 1482 788
Töðufengur var talsvert miklu minni 1951 en næsta ár á undan, og
einnig nokkru minni en árin 1946—50, bæði að meðaltali og hvert fyrir
sig, þrátt fyrir hina miklu nýrækt 1950 og 1951. Þetta stafaði mest af
kalskemmdum i túnum, er voru því nær um allt land, en þó minnstar