Dagblaðið Vísir - DV - 08.08.2008, Page 27

Konan
Fyrir sveFninn
Mikilvægt er að þrífa húðina vel áður
en farið er að sofa á kvöldin. Óhrein-
indi geta lokað holunum í húðinni,
sem getur leitt til þess að þú fáir bólur.
Húðin á andliti og hálsi hefur mjög fína
uppbyggingu og er því daglega undir
áhrifum frá veðri og loftmengun. Með
því að þrífa húðina getum við haldið
henni góðri.UMsjÓn: Berglind BjarnadÓttir berglindb@dv.is
Anna richardsdóttir er fjörtíu og níu ára gjörningakona á Akureyri. Anna er önnur tveggja kvenna sem
eru listakonur Akureyrarbæjar í ár. Anna stundar sjósund á veturna og er hún ein um það á Akureyri eft-
ir að vinkona hennar flutti þaðan. Anna setur gjörninga sína upp bæði utan og innan dyra.
DV Helgarblað föstUdagUr 8. ágúst 2008 27
Skúringakona
þrífur heiminn
„Ég fékk áhuga á gjörningum þeg-
ar ég áttaði mig á að það væri eng-
ir á Akureyri sem gátu dansað með
mér, því fór ég að dansa, svo fór ég
að kalla þetta dansgjörninga,“ segir
Anna, „það skiptir mig í raun engu
máli hvað þetta heitir. Ég geri það
sem mér finnst rétt á hverjum tíma
og það sem mér finnst skemmti-
legt.“
Dansgjörningar á götu úti
Anna var búin fylgjast með vin-
konu sinni sem bjó í Noregi. Vin-
kona hennar setti fram sína gjörn-
inga á götunni og úti í náttúrunni.
„Mér fannst sniðugt að setja verk-
in upp úti því þá þarf ekki að leigja
húsnæði, ljósabúnað og annað
slíkt. Ég fæ hugmynd að atriði, fer
út á götu og þeir sem vilja fylgjast
með geta stoppað og notið við-
burðarins, aðrir hafa val um að
fara,“ segir Anna. „Sumum finnst
þetta vera myndverk sem er á
hreyfingu og aðrir sjá meira í þessu
dans. Fyrir sjálfan mig er þetta list-
form sem ég kann og geri og ég
nota bara allt sem mér dettur í hug
til að ná því fram sem mér finnst
spennandi og færir verkið nær
hugmyndinni, með-
al annars hreyfing
og form líkamans,
hljóð, orð, hlutir og bún-
ingur svo eitthvað sé nefnt,“ segir
Anna Richardsdóttir.
Hafmeyja í höfninni
Anna hefur staðið að
mörgum gjörningum á
Akureyri síðustu ár. Í
fyrra á Akureyrarvök-
unni birtist hafmeyja
í höfninni. Anna stóð
einnig að fjórða árinu
í „tíu ára alheimshrein-
gjörningi“, í bílageymslu
hjá Norðurorku.
„Á Akureyrarvöku í fyrra
spurði ég: „Er hafmeyja í
höfninni“. Það birtist haf-
meyja á pollinum og
þar vann ég með tónlist og seli“
segir Anna. „Ég blandaði saman
goðsögnum, tónlist og eigin hug-
myndum í gjörningnum, til dæmis
kastaði hafmeyjan af sér hamnum
eins og selkonurnar gerðu í fornri
sögu um sel í konulíki sem giftist
manni á landi.“
Margir unnu að verkinu á Ak-
ureyrarvökunni. Kafari rétti Önnu
sverðið upp úr hafinu eins og „Lady
of the lake“ rétti Arthúri konungi
forðum en hjá Önnu snéru kynja-
hlutverkin við. Hafmeyjan sem
hafði hent hamnum bar
hið karllæga tákn
sverðið og Anna
sveif upp í
loftið með
sverðið á
undan í silfurbuxum með aðstoð
slökkviliðsbíls.
„Það voru sex aðstoðarselir með
hafmeyjunni og þeir stungu sér af
nálægri byggingu, einn þeirra fór
heljarstökk út í hafið,“ segir Anna, „
svo sveif ég upp í lokin með sverð
Arthúrs konungs. Þetta var svona
hafmeyjan og frelsið,“ segir Anna.
Anna hefur verið meira í því að
setja upp gjörninga utandyra síð-
ustu ár. „Þegar ég er með gjörning
utandyra nota ég stundum tæki
og brellur til að ná því fram sem
mig langar,“ segir Anna. „Einn-
ig nota ég það sem er á staðn-
um. Í hafmeyjugjörningn-
um vann ég til dæmis með
tenginguna við hafið sjálft
og byggingarnar í kring sem
og með slökkviliðsbílinn og
svo magnaði tónlistin upp
stemninguna.“
Alheims hreingern-
ingargjörningur í
bílageymslu
Síðasti gjörning-
ur sem Anna gerði var
í tengslum við hrein-
gjörning. „Ég fékk lán-
aða bílageymslu hjá
Norðurorku og setti upp
dansgjörning þar.
Ég var sjálf í aðalhlutverki
og dansaði margar kvenmynd-
ir,“ segir Anna. „Kvenpersónurn-
ar hétu allar mismunandi Hildar-
nafni, meðal annars Gotthildur og
Stevenhildur Cohen. Nafnið Hild-
ur er tákn fyrir baráttu , það að há
hildi þýðir að berjast.“
Eins og með flest alla gjörn-
inga sem Anna gerir vann hún
ekki ein að undirbúningnum.
Á staðnum var flutt lifandi
tónlist og myndlistamenn
gerðu salinn klárann. „Þor-
björg Halldórsdóttir, eða Tobba
í Frúnni í Hamborg, hengdi upp
alveg fullt af hvítum blúndudúk-
um. Það var hægt að láta dúk-
ana síga og lyftast með ákveðinni
tækni. Eftir því sem konurnar lentu
í meiru í verkinu lituðust dúkarn-
ir, því ég lét þá síga ofan í liti,“ seg-
ir Anna. „Þannig fengu snæhvítir
dúkar á sig allskonar liti. Alveg eins
og ungar stúlkur sem eru að full-
orðnast. Lífið setur sín áhugaverðu
merki á okkur allar og við þrosk-
umst, litir lífsins setjast á okkur. Við
verðum fallegri og fallegri með ár-
unum.“
Gjörningurinn í bílageymsl-
unni stóð yfir í fjörtíu mínútur og
stóðu áhorfendur hringinn í kring.
„Margar af konunum sem horfðu
tóku andköf þegar hvítum blúndu-
dúkum var dýft ofan í lit. Heyrðist
í mörgum „á að skemma dúkana“,
því þær vita að bakvið hvern dúk
er ómældur tími i vinnu, tími sem
erfitt er að meta en heklukonu-
áhorfendur skynja,“ segir Anna. Í
verkinu tengdist tími og upplifun
kvenna því í gegnum hreyfinguna,
hugmyndirnar og dúkana. Einn-
ig í gegnum búningana, rótarhatt
og háhæluðustu skó landsins, sem
Brynhildur Kristinsdóttir mynd-
listakona gerði.
nýr gjörningur í vinnslu
Anna Richardsdóttir hannar og
útfærir gjörningana sjálf. Hún tók
einn mánuð í að hanna gjörninginn
í bílageymslunni en segir sjálf að
það hefði verið hægt að vinna hann
miklu lengur. Um þessar mundir
er hún að vinna að nýju verki sem
hún stefnir á að flytja eftir ár.
„Þetta verður annað sólóverk
í mörgum köflum, eins og ég var
með í síðasta gjörningi. Ég hef
hugsað mér að hafa margar litlar
sýningar á mismunandi hugmynd-
um á meðan á vinnuferlinu stend-
ur. Með því get ég boðið áhorfend-
um að koma og horfa á og upplifa
litla bita sýningarinnar á meðan
ég er að klára að gera heildarverk-
ið,“ segir Anna. „Ég ætla að vinna í
verkinu frá september til apríl-maí.
Ef verkið verður búið þá ætla ég að
sýna það um það leyti.“
skúringakona þrífur heiminn
Anna hefur ferðast um allan
heiminn til að þrífa hann og seg-
ir hún að það sé einn af lífstíðar-
gjörningum sínum. „Þetta byrjaði
árið 1998 en þá þreif ég einu sinni í
viku í göngugötu Akureyrar. Ég bjó
til skúringakonu sem fór og þreif
með miklum tilþrifum en yfirleitt
var allt á hvolfi eftir hana, því hún
fléttaði saman tilfinningalíf sitt og
alheimsins,“ segir Anna. „Þegar ein
þjóð þrífur aðra getur það heitið
stríð, það má segja að það sé ekkert
voða clean en það er cleaning. Hún
táknar voða margt skúringakonan
mín.“ Skúringakonan hefur komið
víða, meðal annars til Suður Afríku
og til Japan.
Í maí síðastliðnum fór skúringa-
konan með hreingjörninginn á
listahátíð í Skt. Pétursborg .
„Ég gaf Akureyringum þennan
gjörning í eitt ár bæði til að vekja
athygli á þessu listformi og fá tæki-
færi til að búa mér til gjörning til
þess að koma fram. Ég hafði ekki
tekjur af þessu en þetta var grunn-
urinn að því að geta verið listakona
á þennan hátt,“ segir Anna. „Haf-
meyjan á Akureyrarvökunni í fyrra
er framhald af því að koma fram
utandyra. Gjörningarnir mínir eru
þróaðir útfrá hugmynd og tilfinn-
ingu. Ég nota spuna við flutning
verka minna frekar en að semja og
gera eitthvað fyrirfram ákveðið.”
Akureyrarvakan verður haldin
síðustu helgina í ágúst og kannski
má búast við einhverjum gjörning
frá Önnu. „Kannski kem ég fram
fljúgandi eða syndandi,“ segir hún
að lokum.
Hafmeyjan anna var
með hafmeyjugjörning á
akureyrarvöku í fyrra.
Hafmeyjan og frelsið
Hafmeyjan sveif upp með
sverð arthúrs konungs.
Hildur gjörningur í
bílageymslu norðurorku.
Þrífur heiminn skúringakonan
ferðast um heiminn til að þrífa