Dagblaðið Vísir - DV - 19.09.2008, Qupperneq 4

föstudagur 19. september 20084 Fréttir DV
Ég er jákvæður
Skáldið Skrifar
æra þjóð, það er ábyggilega brjálæði
út af fyrir sig að ætla að lifa á því að
skrifa. En þegar skáldalaunin eru blítt
bros, hrós og jákvætt viðmót kemst
maður déskoti langt. Að vísu hrökkva bros mín
ekki langt þegar ég þarf að greiða fyrir aðföngin.
Ég reyni þó að vakna jákvæður og sjái ég bón-
usgula sól á bykóbláum himni tauta ég fyrir
munni mér: – Ég er jákvæður, ég er jákvæður, ég
er jákvæður...
Ég sogast að hugtökum sem gefa mér byr und-
ir báða vængi og ég leyfi mér þann munað að
sökkva mér í djúpar pælingar í leit að bjartsýni.
Ég hef til dæmis tileinkað mér að hafa gaman
af því sem ég sé í fari margra, en þetta hátterni
kallast uppbyggileg leiðindi. Hér er um það að
ræða að ég nærist á leiðindum og læt baktal og
bölmóð verða að byggingarefni jákvæðrar hugs-
unar. Um daginn gekk þetta svo langt að ég varð
nánast ástfanginn þegar ég kynntist konu sem
hefur það að leiðarljósi að ekkert sé betra en al-
varleg vandræði. Hjá henni er hugtakið „erfiður
skilnaður“ hin fegursta dýrð og uppspretta allra
umræðna. Þessi kynni fylltu mig slíkri bjartsýni
að ég orti mikinn jákvæðabálk.
Þegar ég heyrði um gósenkreppuna sem nú
ríður húsum sá ég skyndilega glitrandi perl-
urnar í svínastíu græðginnar. Ég heyrði nefni-
lega okkar norskættaða forsætisráðherra halda
því fram, að nú verði allir Íslendingar að taka
á sig svokallaða kaupmáttarskerðingu. Hann
kallaði þetta líka launalækkun upp á ein 15%
og brosti svo mikið að hann minnti á Konna
litla sem Baldur stýrði hér í eina tíð. Orðin köll-
uðu ekki á það að ég vildi væna manninn um
hræsni. Ég meina, hann hefur það bara helvíti
fínt – búinn að troða kerlingunni í vel launað
embætti í spítalaráði og eflaust búinn að fjár-
festa skynsamlega. Auk þess sem hann hefur
ákveðið að hann fái hærri eftirlaun en við hin.
Nei, góðir Íslendingar, hér voru það hin upp-
byggilegu leiðindi sem veittu mér brautargengi
og bókstaflega nöguðu af mér fjötra og fótakefli.
Þetta fagra augnablik vakti hjá mér fullnæg-
ingartilfinningu og fítonskraft. Ég sá fyrir mér
Dabba bankastarfsmann, Finn framagosa og
félaga skila af sér bitlingum og góssi. Ég sá ráða-
menn skerða eigin laun um 15% og afturkalla
vafasamar stöðuveitingar. Ég sá meira að segja
Steingrím J. mæta í pontu Alþingis og neita að
taka við uppskrúfuðum eftirlaunum.
Já, kæra þjóð, dýrðin er fögur ef við nennum
að brosa, vera bjartsýn og jákvæð.
Í pening finnur margur mátt
og má svo af því guma
að kreppan hefur aldrei átt
erindi við suma.
K
„Þessi kynni fylltu mig slíkri bjartsýni að ég orti mikinn jákvæðabálk.“
Sandkorn
n
Flökkusagan um Bauhaus sem
gengur viðskiptamanna á milli
er á þá leið að fyrirtækið ætli
sér að kaupa Húsasmiðjuna og
breyta verslunum fyrirtækis-
ins í Bauhaus-verslanir. Þetta
vildi forstjóri Húsasmiðjunnar,
Steinn Logi Björnsson, ekkert
kannast við og sagði söguna
„algjöra vitleysu“. Forstjórinn
sagði í samtali við DV að hann
hafi heyrt söguna reglulega í
tvö ár. „Þeir hafa ekkert haft
samband við okkur, þetta er
algjört rugl,“ sagði Steinn Logi
sem var truflaður á miðjum
fundi.

n Frá sandpappír til sílíkon-
brjósta en fyrrverandi kær-
asta Dwight Yorke, Kristrún
Ösp Barkardóttir, er komin
til Reykjavíkur en hún mun
gangast undir aðgerð á mið-
vikudag-
inn í næstu
viku. Hún
er þó ekki í
bráðri lífs-
hættu held-
ur er hún
komin til
höfuðborg-
arinnar út
af brjósta-
stækkunaraðgerð sem fer fram
í Reykjanesbæ. Eftir því sem
DV kemst næst ætlar stúlkan
að fegra barm sinn með veru-
lega digrum fyllingum. Hver
veit nema Kristrún sé að feta í
fótspor fyrirsætunnar Jordan,
barnsmóður Yorke, en hún
skartar íðilfögrum barmi.
n Ungum fjölskylduföður var
verulega brugðið á Menning-
arnótt þegar hann horfði upp
á forstjóra
vel þekkts
fyrirtækis
í Reykja-
vík keyra
vísvitandi
á bíl sem
var lagt í
einkastæð-
ið hans.
Forstjórinn
gekk því næst út úr bíl sínum
og barði í hliðarspegil bílsins
sem var lagt í stæðið. For-
stjórinn kannaðist ekkert við
málið þegar hann var spurður
út í „áreksturinn“ og sagðist
ekki hafa verið í bænum um-
ræddan dag. Samt sást hann
í nokkrum boðum á sjálfa
Menningarnótt. Ekki er vitað
hvort frjálst fall á hlutabréfum
í fyrirtækinu tengist gremju
forstjórans.
n Árni Matt fjármálaráðherra
þarf ekki lengur að keyra
á gamalli möl þegar hann
keyrir að
landi sínu í
Þórunúpi.
Vegagerð-
in hefur
ákveðið að
setja bund-
ið slitlag á
veginn sem
hefur verið
malarvegur svo lengi sem elstu
bændur muna. Sjálfur vill Árni
Matt ekkert ræða um heim-
keyrsluna sína en hann var á
móti malbikinu á sínum tíma
og taldi það vatn á myllu and-
stæðinga sinna sem myndu
þá rjúka upp til handa og fóta
og klína þessu öllu á hann.
Samkvæmt upplýsingum frá
Vegagerðinni kom Árni ekkert
nálægt malbikinu.
kristján hreinsson skáld skrifar.
Tæplega níræður maður frá frá Ak-
ureyri var skilinn einn eftir í hjóla-
stól úti á Reykjavíkurflugvelli eftir
að hann hafði lokið geislameðferð á
Landspítala. Dóttir hans segir ekki
eðlilegt að skilja fárveikan mann á
morfínlyfjum eftir á flugvellinum.
Enginn fjölskyldumeðlimur hafði
verið látinn vita af því að hann yrði
sendur í farþegaflugi og ekkert sam-
band var haft við sjúkrahúsið á Ak-
ureyri um að vera með sjúkrabíl til-
búinn þegar maðurinn kæmi til
Akureyrar.
Steinunn Ingvarsdóttir, vaktstjóri
á einni af legudeildum Landspítal-
ans, kannast ekki við málið en hún
viðurkennir að ekki sé eðlilegt að
skilja veikan mann aleinan eftir úti á
flugvelli.
„Ég er einn hérna“
Maðurinn hafði verið í tvær vik-
ur á Landspítala í
geislameðferð vegna krabbameins
og átti að koma heim á þriðjudag
með sjúkraflugi. Í staðinn fyrir það
var honum keyrt út á Reykjavíkur-
flugvöll þar sem hann var skilinn eft-
ir. „Þar sat hann bara einn í hjólastól
úti á miðju afgreiðslugólfi, það var
ekkert búið að láta vita af honum
og ekkert búið að tékka hann inn,“
segir dóttir hans sem vill ekki
láta nafn síns getið af virð-
ingu við föður sinn sem
hún segir stoltan mann.
Á flugvellinum hringdi
maðurinn í konuna sína
og sagðist vera á leiðinni
norður með farþega-
flugi. Hún spurði hvort
það væri ekki einhver
með honum en hann
svaraði neitandi. „Ég er
einn hérna.“ Eiginkon-
an hringdi í dóttur sína
sem býr í Reykjavík og
hún fór út á flugvöll til
að aðstoða föður sinn.
Á morfínlyfjum
Starfsfólk spítalans á Akureyri
hafði heyrt að maðurinn myndi
koma þennan dag en enginn sjúkra-
bíll hafði verið pantaður fyrir hann.
„Hann var bara sendur út á guð og
gaddinn og beðinn um að sjá um sig
sjálfur,“ segir dóttir hans
miður sín yfir fram-
göngu mála. Hún seg-
ist ekki skilja hvernig
svona vinnubrögð fái
að viðgangast. Hún
viðurkennir að pabbi
hennar sé stoltur
maður og hann gæti
allt eins hafa sagst
geta séð um sig sjálfur
en starfsmenn eigi að
vita betur þegar um er
að ræða krabbameins-
sjúkan mann sem er á
verkja- og morfínlyfj-
um.
Ekki eðlilegt
Hallgrímur Guðmundsson,
tengdasonur mannsins, er reiður
vegna málsins. „Mér finnst persónu-
lega að það eigi að taka svona helvít-
is hyski og reka það.“ Hann segir það
furðulegt að fólk sem beri ábyrgð á
fársjúkum einstaklingi skilji mann-
inn eftir í hjólastól í miðri flugstöðv-
arbyggingu. Hallgrími finnst að fólk
eigi að bera ábyrgð á sínu starfi og
ef svona lagað komi upp eigi að reka
viðkomandi einstakling.
Steinunn Ingvarsdóttir, vaktstjóri
á legudeildinni sem maðurinn var
á, sagðist þegar DV hafði samband
við hana ekkert hafa heyrt um þetta
mál. Hún viðurkennir að slíkt sé alls
ekki eðlilegt og það sé ávallt vaninn
að einhver fylgi sjúklingum fari þeir
með farþegaflugi. Hún segir ættingja
oft fara með í flug en ef þeir kom-
ist ekki sjái spítalinn til þess að ein-
hver fari með. Steinunn sagðist ætla
að kynna sér málið frekar eftir að DV
hafði samband við hana.
Jón BJarki magnússon
blaðamaður skrifar jonbjarki@dv.is
Fárveikur krabbameinssjúklingur var skilinn eftir á Reykjavíkurflugvelli eftir að hafa
gengist undir geislameðferð á Landspítala. Maðurinn hringdi í konu sína og lét hana
vita að hann væri einn á flugvellinum. Starfsfólk spítalans kannast ekki við atvikið en
segir að slík vinnubrögð séu ekki eðlileg. Dóttir mannsins segir ekki eðlilegt að höndla
fárveikan mann á morfínlyfjum á þennan hátt.
fárVeikUr skilinn
eftir Í flUGstÖÐ
„Þar sat hann bara einn í hjólastól úti á miðju af-
greiðslugólfi, það var ekkert búið að láta vita af
honum og ekkert búið að tékka hann inn.“
nýbúinn í geislameðferð maðurinn hafði
verið á Landspítalanum í tvær vikur en hann
var í geislameðferð vegna krabbameins.