Són - 01.01.2007, Qupperneq 90

Són - 01.01.2007, Qupperneq 90
HEBA MARGRÉT HARÐARDÓTTIR90 Það er sem landið kalli og vilji, að ég vaki og viti ekki lengur nein stunda’ og dægra skil. Rímform: AbAb/CdCd/EfEf/Ef Kvæðið „Kvöld á Reykjum í Ölfusi“ er óvenjulegt að því leyti að það hefur sex bragliði í línu í stað fimm. Jakob brýtur upp hrynjandina í línunum með braghvíld eins og svo langar línur krefjast. Hrynjandin minnir stundum á dans vegna þeirrar tilbreytingar sem stafar af brag- hvíldinni. Þannig teygist úr þeim orðum sem eru þríkvæð og hrynj- andin verður léttari. Rímskipanin er hefðbundin miðað við enska formið, nema loka- línurnar tvær ríma við þriðju ferhendu í stað þess að hafa sjálfstætt rím. Þannig tengjast þær þriðja erindinu nánar, svipað og gerist þegar um ítalska sonnettu er að ræða. Sonnettan verður því eins konar blanda af tveimur gerðum þó að ensku áhrifin í henni séu sterkari vegna uppsetningarinnar. Það verða nokkurs konar hvörf eftir fyrstu tvö erindin, vegna samhangandi ríms í næstu tveimur erindum, en áhrifin verða ekki eins sterk og í ítölsku sonnettunni vegna hinnar ensku uppsetningar og stígandi framvindu. Kvæðið er náttúrulýsing með dulrænni stemningu. Í byrjun er fjöl- lunum á Reykjum í Ölfusi lýst. Það er kvöld og þau ljóma í aftan- roðanum. Álfareykur læðist um mýrlendið. „Hvera-ýringin“ svífur upp í loftið en undir jörðu heyrist krauma í vatni. Í öðru erindi „hvarfla“ hverareykirnir til í logninu eins og þeir séu á báðum áttum og viti ekki hvert þeir eigi að fara. Þannig persónugerir skáldið reyk- ina og fleiri náttúrufyrirbæri sem kvæðið lýsir. Vestmannaeyjar sjást síðan í hillingum „handan sævargeims“ og líta út eins og álfaborg. Hugsanlega „hvarfla“ reykirnir þangað. Svanir fljúga með annarlegu kvaki í oddafylkingu til heiðavatna og hrífa ljóðmælanda með sér til huldulanda: „það er eins og með sér þeir hálfan hugann taki / í huldu- löndin bak við hin gullnu sólskins-þil.“ Landið er töfrum slungið og hefur sterk áhrif á ljóðmælanda: „Það er sem landið kalli og vilji, að ég vaki / og viti ekki lengur nein stunda’ og dægra skil.“ Hér birtist sama hugsun og í „Sonnettusveig til Íslands“ þar sem landið kallar sterkt á ljóðmælandann og býður honum að koma til sín og kynnast eilífðinni. Bygging kvæðisins er ekki eins augljós og í mörgum kvæðum Jakobs en þegar betur er að gáð má sjá að kvæðið byggist á dulrænni stemningu, þar sem náttúran bendir til hulduheima. Álfareyknum,
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132
Qupperneq 133
Qupperneq 134
Qupperneq 135
Qupperneq 136
Qupperneq 137
Qupperneq 138
Qupperneq 139
Qupperneq 140
Qupperneq 141
Qupperneq 142
Qupperneq 143
Qupperneq 144

x

Són

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Són
https://timarit.is/publication/1139

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.