Gerðir kirkjuþings - 2001, Side 13

litlum fyrirvara unnt að kalla til presta víðs vegar um landið ýmist til að tilkynna áföll
eða bregðast við aðkallandi áföllum eða aðstæðum. Prestar eru jafnan á vaktinni og
reiðubúnir til þjónustu og telja ekki eftir sér sporin. Þeir sinna og iðulega eftirfylgd
sem oft er langvinn og tímafrek og veldur viðbótarálagi á reglubundið starf og á
heimili prestsins. Brýnt er að prestar njóti þessa í launum. Vinna þarf enn að því að
bæta starfsumhverfi presta og styrkja prestaköllin sem starfseiningar, samhæfa
vaktskyldu presta og styrkja "öryggisnetið".
Val á prestum og veitingar prestsembætta er afar mikilvægur þáttur starfsmannastefnu
kirkjunnar. Enn vantar á að sátt sé um það hvernig að þeim málum skuli staðið.
Margvísleg sjónarmið, hagsmunir og væntingar takast á. Aðstæður og þarfir sókna og
samstarfsaðila um embætti, hagsmunir nýútskrifaðra guðfræðinga, og væntingar
þeirra sem lokið hafa viðbótamenntun. Svo kemur til þörf eldri presta að færa sig til
og njóta framgangs í starfi og loks skylda kirkjustjórnarinnar að sjá kirkjunni fyrir
hæfum starfsmönnum. Val og veitingakerfi verður að vera byggt á samhljómi þessara
ólíku þátta og sjónarmiða. Leggja verður ríka áherslu á vandaða og faglega
stjórnsýsluhætti, að viðmið séu traust og skýr, leikreglur ljósar og fullur trúnaður milli
aðila. Þjóðkirkjan hefur verið að byggja upp samstarf við ijölmennar sóknir og ýmsar
stofnanir samfélagsins um prestsþjónustu. Þar er einn vaxtarbroddur
prestsþjónustunnar og mikið í húfi fyrir kirkjuna.
Starfsþjálfun prestsefna
Eg árna Háskóla Islands heilla á níræðisafmælinu og þakka gott samstarf Þjóðkirkju
og Háskólans. Undanfarið hefur verið unnið að endurskipulagningu starfsþjálfunar
prestsefna í samvinnu guðfræðideildar og kirkjunnar sem byggir á samfylgd og
handleiðslu. Nú er guðfræðinemum sem hyggjast ganga í hina vígðu þjónustu
kirkjunnar ætlað að skrá sig til starfsþjálfunar á þriðja námsári. Á annað hundrað
stúdenta fékk skráningareyðublöð að þessu sinni. Þetta er afar spennandi
samvinnuverkefni sem Þjóðkirkja og guðfræðideild hafa tekist á hendur og vænti ég
mikils af þessu fyrirkomulagi. En mun Þjóðkirkjan geta tekið við þessu fólki til starfa
á vettvangi hinnar vígðu þjónustu, þessu fólki sem guðfræðideild og Þjóðkirkjan
leggja metnað sinn í að mennta og þjálfa til starfa? Þau stöðugildi sem Þjóðkirkjan
hefur yfír að ráða eru allt of fá, og veitingareglur ekki hagstæðar þeim ungu.
Kirkjudagar
Við lokamessu kirkjudaga á Jónsmessunótt voru nokkur stef frá hinum 60 málstofum
kirkjudaganna lögð fram fyrir Drottinn og falin miskunn hans í bæn. Þessi stef voru
eins og kirkjudagarnir í heild, bergmál af klið heimsins sem Drottinn elskar og vill
lækna og frelsa, endurómur andvarpa og áhyggju brotins heims og særðrar mennsku,
og ómur gleði vonar og trúar, umhyggju og ástar. Kirkjudagarnir voru bornir uppi af
iðkun, söng og samfélagi, sungnir voru söngvar úr suðri, af kristniboðsakrinum. Við
nutum söngs og leiks kórs þroskaheftra og heyrnarlausra og leikfélagsins Perlunnar,
það er hinna oftast ósýnilegu í okkar samfélagi. í þessu öllu heyrum við köllun, við
sem kirkja, kirkja af lifandi steinum, lifandi fólks, sem vill vera verkfæri skaparans,
lausnarans, huggarans, í opinni, biðjandi, boðandi, þjónandi kirkju í þágu lífsins. Guð
gefi að Kirkjuþing 2001 vísi okkur veginn fram til þess. Náð hans og friður sé með
oss öllum.
9