Gerðir kirkjuþings - 2001, Síða 90

Ef út af verður því verður brugðið, gæti slíkt leitt til saksóknar á grundvelli 124. gr.
almennra hegningarlaga, sem íjallar um ósæmilega meðferð á líki. Talið er að með
lögjöfnun sé unnt að láta orðið “lík” einnig ná til jarðneskra leifa látins manns í formi
ösku. Þeim, sem fá afhenta ösku til dreifingar verður gert ljóst, að þeim er óheimilt að
geyma öskuna nema um mjög skamman tíma, uns þau hafa lokið því að dreifa henni á
stað sem samþykktur hefur verið. Almennt yrði engin fyrirstaða á því að heimila að
henni verði dreift yfir opið haf, frrði, flóa t.d. Faxaflóann, stærri vötn og óbyggðir.
Setja þarf leiðbeiningarreglur og hanna eyðublöð, einkum hvað varðar staðarval. Eftir
á þarf öskudreifandi að leggja inn skriflega staðfestingu á að dreifmg hafi átt sér stað í
samræmi við reglur og síðan þarf að senda upplýsingar til legstaðaskrár, þar sem
tilgreint er hvar öskunni var dreiff.
Atbeina prests við öskudreifinguna er ekki talin þörf.
Ekki er nein smithætta talin stafa af öskunni, þar sem hitinn í brennsluofnum sem
notaðir eru við líkbrennslu, er mjög hár.
Ósæmilegt þykir að ösku látins manns verði dreift á marga staði, og því þykir rétt að
taka fram að slíkt sé óheimilt.
Um 4. gr.
Langt er síðan aðrir söfnuðir en Þjóðkirkjusöfnuðir voru almennt kallaðir
utanþjóðkirkjusöfnuðir. Því er lagt til að einungis verði talað um trúfélög eða skráð
trúfélög, eftir því hvert tilefnið er. Hér er átt við skráð trúfélög, sbr. lög nr. 108/1999.
Um 5. gr.
Skipulagsnefnd kirkjunnar er skipuð sex fulltrúum til íjögurra ára í senn, en það eru
biskup íslands, húsameistari ríkisins, skipulagsstjóri, þjóðminjavörður, fulltrúi kosinn
af Kirkjuþingi og fulltrúi kosinn af kirkjugarðsstjóm Reykjavíkurprófastsdæma.
í ljós hefur komið að mjög náið samstarf er á milli skipulagsnefndar kirkjugarðanna
og stjómar Kirkjugarðasjóðs, en stjóm hans er skipuð þremur mönnum, kjörnum af
Kirkjuráði, og af þeim skal einn vera samkvæmt tilnefningu frá Kirkjugörðum
Reykj avíkurprófastsdæma.
Skipulagsnefndin gerir tillögu að úthlutun úr Kirkjugarðasjóði, og hefur stjórn
sjóðsins undantekningalítið farið eftir þeim tillögum.
Nefndin ræddi ítarlega hvort ekki væri unnt að steypa stjóm Kirkjugarðasjóðs og
skipulagsnefnd kirkjugarðanna saman í eina stjóm.
Ymis rök voru færð fyrir því að eðlilegt sé að nefnd sem mótar gerð, umhverfi og
hvaðeina varðandi kirkjugarða landsins og hefur umsjón með þeim, sé jafnframt falið
að úthluta fé til brýnustu verkefna á því sviði. Nefndin telur margvíslega rök hníga að
því að sameina beri í eina nefnd, stjórn Kirkjugarðasjóðs og skipulagsnefnd
kirkjugarðanna, og leggur því til að svo verði gert. Hefur nefndin leitað álits
Islenskrar málstöðvar á nafui slíkrar nefndar/stjórnar og hefur hún stungið upp á
heitinu kirkjugarðaráð. Telur nefndin það nafn hæfa vel og leggur til að það verði
notað.
86