Skírnir - 01.01.1981, Side 193

SKÍRNIR ÍSLAND OG AÐDRAGANDI STYRJALDAR
191
indaleiðangrar þurftu nú leyfi til rannsóknarstarfsemi og ný
hegningarlög voru samþykkt í árslok 1939. Voru þau birt sem
lög nr. 19/1940 og gilda enn með ýmsum breytingum þó. Meðal
margra nýmæla voru ákvæði sem áður er að vikið og beita mátti
gegn þeim sem sýndu erlendum ríkjum óhæfilegan fjandskap í
ræðu og riti, þannig að truflun gæti valdið í samskiptum.
í frásögn liöfundar af þessum breytingum er það tæplega
nógu skýrt að hér var um að ræða setningu nýrra hegningar-
laga í stað liinna eldri frá 25. júní 1869. Hann segir: „Landráða-
bálkur gömlu hegningarlaganna var aukinn . . og mætti af
því ráða að liér hafi verið um að ræða breytingu á gömlu hegn-
ingarlögunum en ekki setningu hinna nýju.
Þá var og lögreglan efld og lögum um lögreglumenn, nr.
92/1933 breytt í því skyni með lögum nr. 65/1939. í þessu sam-
hengi tekur höfundur fram (bls. 200) að ný vinnulöggjöf hafi
bannað afskipti lögieglumanna af verkfallsátökum og þar með
verið tryggt að þeim yrði ekki beitt af einni stétt gegn annarri.
Þetta er ekki rétt því að ákvæði þar að lútandi var fyrir í lögum.
í 4. gr. áðurnefndra laga nr. 92/1933 um lögreglumenn segir:
Lögregluna má ekki nota til þess að hafa önnur afskipti af vinnudeilum
en að halda þar eins og annarsstaðar uppi friði og afstýra skemmdum,
meiðslum og vandxæðum.
í hinni nýju vinnulöggjöf sem höfundur nefnir og á þá vafa-
laust við núgildandi lög um stéttarfélög og vinnudeilur, nr.
80/1938, er ekki mælt fyrir um þetta efni.
Síðan rekur höfundur hvernig að því var staðið að efla lög-
regluna, meðal annars með því að henni voru fengin vopn og
hún þjálfuð í meðferð þeirra.
10.
Nú voru íslendingar háðir Þjóðverjum um viðskipti og einn
þátturinn í því að draga úr ítökum þeirra var að vinna markaði
vlðar. í 9. kafla sem nefnist Leitin að Ameriku greinir frá því
er íslendingar tóku að styrkja tengsl sín við Bandaríkin. Helzt-