Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2001, Qupperneq 141

Krákustígur eða kláfferja
uðu tóku með sér heim, endurómuðu í eigin trúarlífi og heimilisins og í breytni
sinni og skilningi sínum á eigin tilvist og alls heimsins.
A þessu varð enginn eðlismunur þótt kirkjan tæki upp þann sið að kenna
sig til Marteins Lúthers. Það varð hins vegar einhver aukning í tækifærum til
boðmiðlunar, með því t.d. að sálmar í móðurmáli endurómuðu nú kenning-
una, og læsir menn fengu fleiri bækur. Gildi sálmasöngs í trúfræðslunni sést
til dæmis á því hversu auðvelt er að rekja kenningu kirkjunnar á hverjum tíma
um kvöldmáltíðarsakramentið með því að skoða hymna og síðar sálma kirkj-
unnar. Með sama hætti má rannsaka önnur grundvallaratriði trúarinnar. Þeg-
ar sálmahefð kirkjunnar er skoðuð verður ekki betur séð en að það sé grund-
vallarskilningur kirkjunnar að guðfræðin eigi ekki aðeins erindi til almenn-
ings heldur sé hún stunduð vegna almennings.
Einar Sigurbjörnsson hefur skrifað bók sem heitir: Ministry within the
people ofGod.8 Hvers vegna skyldi hún heita það?
Guðfræðin skilar erindi sínu inn í trúarlíf einstaklings og trúarlíf safnað-
arins á sameiginlegum samkomum þeirra. Það er ekki fornaldaraðferð það er
nauðsyn á öllum tímum. Marteinn Lúther hélt því fram og var ekki einn um
það, að allt Guðs Orð vilji vera prédikað. Það má skilja sem verklýsingu fyr-
ir kirkjuna í heiminum. Philipp Pfatteicher sem fyrir tveim árum flutti hér fyr-
irlestra um kirkjuna að starfi var ekki í neinum vafa um hina guðfræðilegu
ábyrgð kirkjunnar á sjálfri sér. ,,... kirkjan er kölluð til að umbreyta meðlim-
um sínum og heiminum í samræmi við fagnaðarerindið”.9
Áherslur guðfræðinnar koma fram á hverjum tíma á þeim stað þar sem
kirkjan kemur saman. Það er ekki aðeins á sameiginlegum samkomum safn-
aðanna hvern sunnudag, heldur einnig á stjórnunarsamkomum kirkjunnar - á
kirkjuþingi, á prestastefnu, á héraðsfundum, á sóknamefndarfundum og öðr-
um slíkum samfundum.
Kannski hitti próf. Reinhard Slenczka naglann á höfuðið þegar hann kall-
aði eina af bókum sínum; Kirchliche Entscheidung in theologischer Ver-
antwortung.10 „Ákvörðun kirkjunnar á ábyrgð guðfræðinnar“.
Kirkjan ætti enga ákvörðun að taka sem guðfræðin ábyrgist ekki. Og hvar
8 Einar Sigurbjömsson, Ministry within the people of God. The Development ofthe Doct-
rines on the Church and on the Ministry in the Church in the Second Vatican Council’s
De Ecclesia. Lund 1974
9 Pfatteicher, Philipp, Liturgical spirituality. Trinity Press International. Pennsylvania
1997, 27. „Instead of adjusting to the times and making the message to suit us, the church
is called to transform its members and the world in the light of the gospel“.
10 Slenczka, Reinhard, Kirchliche Entscheidung in theologischer Verantwortung. Grund-
lagen Kriterien Grenzen. Göttingen 1991.
139