Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.09.2008, Qupperneq 98

léttfleygrar stundar
og kveðja með þakklæti
fegurð og fagnað
hins friðsæla gjöfula
lífs, hverfa
til vegar þangað
sem vagninn bíður...46
Sömu afstöðu má sjá í Sólgullin lauf sem er þó mun yngra en önnur ljóð í
Hauströkkrinu... eða firá 1957, Vísu um vorið, Álfium og Lauffallif7
Öll þau ljóð sem hér hafa verið nefnd eru eftir skáld sem býr sig undir
að mæta örlögum sínum og er sátt við hlutskipti sitt. I því sambandi er
áhugavert að spyrja: Hvert sótti Snorri sátt sína og hugarró á ævikvöldinu
og þá að einhverju leyti gegnum lífið? Þeirri spurningu svarar Páll Valsson
svo að Snorri hafi einkum sótt styrk til tilvistarstefnunnar eða existensíalism-
ans. Bendir hann á að Snorri eigi það sameiginlegt með öðrum fylgjendum
tilvistarstefnunnar að líta svo á að maðurinn glæði sjálfur líf sitt tilgangi og
merkingu. Það greini Snorra hins vegar frá hinum dæmigerða existensíalista
að Snorri skynji verðmæti utan mannsins sjálfs og telji að þeirra sé að leita í
náttúrunni og að í samhljómi við hana finni maðurinn helst það sem hann
leitar að.48
Höfundur þessarrar greinar hefur í fyrri skrifum komist að örlítið annarri
en þó skyldri niðurstöðu: Að Snorri hafi beitt afturhvarfi til náttúrunnar,
bernskunnar, heimahaganna og „lands vonarinnar sem enginn hefur stigið
fæti á“ en er þó samslungið ættlandi skáldsins í glímu sinni við firringuna,
hið sístæða viðfangsefni samtíðar sinnar. Hér er því litið svo á að Snorri
Hjartarson hafi einkum sótt styrk til tilfinningalífs síns.49
Páll Valsson leggur áherslu á hugmyndafræði eða heimspeki en undirrit-
aður fremur á sálarlíf skáldsins og frumlægar tilfinningar sem þó tengjast
ákveðinni heimspekilegri hugsun. Tilvistarstefnan hafði flestum öðrum
46 Snorri Hjartarson 2006: 209.
47 Snorri Hjartarson 2006: 186, 222, 226, 229.
48 Páll Valsson 1990: 183, 185-186, 187-188,189
49 Hjalti Hugason 2006: 90-91.
96